Retard ได้โปรด..ช่วยฉันที

สถานที่ๆเป็นที่ปลอดภัยของหลายๆคนอาจจะเป็นบ้านหรือโรงเรียน แต่ไม่ใช่กับ"ออร์แกน" ที่ในปัจจุบันโลกได้เกิดการแข่งขันที่สูงขึ้น จนผู้คนได้ตั้งความหวังไว้กับเหล่าลูกหลานของตน แต่จะมีใครรู้บ้างมั้ยว่าความคาดหวังพวกนั้นจะสร้างบาดแผลในจิตใจของพวกเค้าไว้ด้วย...

___________________________

ออร์แกน

‘แกนทำไมปีนี้ได้เกรดแค่นี้หล่ะแม่ส่งคนไปเรียนนะไม่ใช่ควาย ดูอย่างพี่เค้าสิ"

‘แกนไม่ใช่พี่ต้าร์นะแม่ แม่เลิกเปรียบเทียบแกนกับพี่ได้มั้ย'

คีย์

‘คีย์รู้รึยัง ลูกอาหมวยเค้าสอบชิงทุนได้ไปเรียนต่อที่อเมริกาแหน่ะ ลูกต้องทำให้ได้อย่างเค้านะ'

‘แม่เคยถามว่าคีย์เหนื่อยมั้ยรึเปล่า'

มิวสิค

‘แหม ผู้หญิงสมัยนี้ที่โดนข่มขืนคงเพราะไปอ่อยผู้ชายก่อนสินะ'

‘แม่..หนูโดนข่มขืน'

ซอ

‘ทำไมผู้ชายสมัยนี้ถึงอยากเป็นตุ๊ดเป็นเกย์กันนะ ทุเรศสิ้นดี'

'แล้วถ้าซอบอกว่าซอชอบผู้ชายพ่อจะว่ายังไงครับ'

____________________________

Talk กับนักเขียน

สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกคน ไม่ว่าจะคนที่เข้ามาอ่านแบบตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราจะเขียนแบบเสียดสีสีงคมในยุคนี้ ในนิยายเรื่องนี้จะพูดถึงประเด็นหลักๆที่กล่าวกันในสังคม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของLGBT+ เรื่องของการข่มขืน เรื่องของการบูลลี่ การกดดันในเรื่องการเรียนของครอบครัวและอื่นๆอีกมากมาย ในหลายๆประเด็นเราจะหยิบยกมาไว้ในนิยายเรื่องนี้ เพื่อแสดงให้เห็นในมุมมองของตัวละครที่ตกเป็นเหยื่อ และเน้นย้ำนะคะ ว่าเหตุการณ์ต่างๆในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน สุดท้ายนี้ขอให้ผู้อ่านสนุกกับการอ่านนะคะ^^