FIC::BLEACH::NANAO&NEMU[YURI]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ใครที่เข้ามาอ่านฟิคที่เราแต่งแล้วเจอคำที่ทำให้ภาษาวิบัติก็ขอโทษด้วยล่ะ...

...


ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ...


...

เนื้อเรื่อง

   หากว่าการอยู่ภายใต้กฏเกณฑ์จะทำให้เธอต้องเป็นทุกข์ ฉันจะเป็นผู้ปลดปล่อยเธอจากกฏเกณฑ์ทั้งปวง เพียงเพื่อรอยยิ้มของเธอ เพียงเพื่อความสุขของเธอ เพียงเพื่ออิสระของเธอ ฉันสามารถทำให้เธอได้ทุกอย่าง

   “เนมฉันบอกกี่ทีแล้วว่าให้ไปหยิบแฟ้มข้อมูลc4-fมาให้หน่อย”

ชายผู้นึงพูดด้วยอาการกริ้วกราด

   “ขอโทษค่ะ ท่านมายูริจะไปหยิบมาให้เดี๋ยวนี้ค่ะ”

เนมพูด

   “ไม่ต้องแล้วไปให้พ้นหน้าฉันเลย”

มายูริพูด

   “ค่ะ”

เนมพูดแล้วเดินจากไป

   “โดนหัวหน้าหน่วยไล่มาอีกแล้วหรอ”

หญิงสาวผู้นึงพูด

   “ค่ะ คุณนานาโอะ”

เนมพูดแล้วทำหน้าอมทุกข์อันที่จริงเนมก้ทำหน้าอมทุกข์ตลอดอยู่แล้ว

   “นี่เนมหันมาคุยกันก่อนสิ”ฃนานาโอะพูดแล้วจับหน้าเนมให้หันไปคุยกับตนเพราะเนมหันหน้าหนี

   “ขอโทษค่ะ คุณนานาโอะ”

เนมพูด

   “เฮ้อ ทำหน้าอมทุกข์อีกแล้วนะ”

นานาโอะพูดพลางถอนหายใจ

   “ฉันไม่สามารถทำตามคำสั่งของท่านมายูริได้อย่างสมบูรณ์ คุณนานาโอะคะ

   ฉันมันแย่มากเลยใช่มั้ยคะ”

เนมพูด

  “ไม่หรอก”

นานาโอะพูดอย่างให้กำลังใจ

   “อิจฉา   คุณนานาโอะจังนะคะ”

เนมพูด

“อิจฉาฉัน เรื่องอะไรล่ะ”

นานาโอะถาม

   “ก้คุณนานาโอะสามารถทำหน้าที่ของรองหัวหน้าได้อย่างสมบูรณ์แบบเลยนี่

   คะ”

เนมพูด

   “อะไรกันเธอเองก้ทำได้ดีเหมือนกันนี่”

นานาโอะพูดพลางส่ายหน้า

   “ไม่หรอกค่ะถ้าฉันทำหน้าที่ได้ดีจริงท่านมายูริคงไม่...”

เนมพูดแล้วหยุดไว้แค่นั้น

   “ใครบอกล่ะคนเราน่ะมันก้ต้องมีสิ่งที่ทำไม่ได้บ้างแหละ ไม่มีหรอกนะ คนที่

   สามารถทำอะไรได้อย่างสมบูรณ์ เธอน่ะอย่าทำหน้าแบบนั้นเลย”

นานาโอะพูด

   “คุณนานาโอะ...”

เนมพูด

   “ต่อไปนี้ เลิกทำหน้าอมทุกข์อย่างนั้นซะทีเถอะนะ ทำตัวสบายๆบ้างก้ได้แล้ว

   ก้อย่าทำหน้าเครียดเดี๋ยวไม่สวยนะยิ้มสิ ยิ้มบ่อยๆนะ ถือว่าฉันขอร้อง”

นานาโอะพูดหน้าเศร้า

   “ค่ะ ฉันจะพยายามนะคะ^^”

เนมพูด

   “ไม่สิ ไม่ได้นะเนม ไม่ใช่แค่พยายาม เธอน่ะต้องยิ้มนะเพราะเวลาฉันเห็นรอย

   ยิ้มของเธอแล้วทำให้ฉันมีความสุข มีความสุขที่เห็นเธอยิ้ม มีความสุขที่ไม่

   ต้องเห็นเธอทำหน้าอมทุกข์ และมีความสุข ที่เห็นคนที่ฉันรัก ยิ้ม”

นานาโอะพูด

   “ค่ะ งั้นต่อไปนี้ฉันจะยิ้มตลอด^^”

เนมพูดแล้วยิ้ม

   “ใช่แล้วไม่ว่าเจอเรื่องร้ายๆหรืออะไรก้ตามขอให้ยิ้มแล้วอะไรๆคงจะดีขึ้น

   เอง ขอแค่เธอยิ้ม”

นานาโอะพูดแล้วยิ้มตาม

   “ค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะยิ้ม ถ้าจะทำให้ทุกคนมีความสุข โดยเฉพาะ

   คุณนานาโอะ ฉันก้อยากให้คนที่ฉันรักได้มีความสุขนะคะ”

เนมพูดเล่นเอานานาโอะยิ้มแก้มแทบปริเลย

   “เนม นี่เธอ รักฉันถึงขนาดนั้นเลยหรอ”

นานาโอะพูดอย่างดีใจ

   “ค่ะ ก้คุณนานาโอะ คือคนสำคัญของฉันนี่คะ^^”

เนมพูด

   “เนม ฉันก้รักเธอเธอคือคนสำคัญของฉันเหมือนกัน”

นานาโอะพูดแล้วประทับรอยจุมพิศไปยังริมฝีปากของเนมอย่างแผ่วเบาและสักพักจึงถอนริมฝีปากออก

   “จงมีความสุขกับสิ่งที่ทำ”

นานาโอะพูด

   “ค่ะ”

เนมพูด

   “ฉันไปก่อนนะต้องไปดูหัวหน้าก่อน บ๊ายบาย”

นานาโอะพูดแล้วโบกมือให้เนม ...แค่นี้ฉันก้มีความสุขมากพอแล้วเนมเธอเปรียบเสมือนสายฝนที่คอยทำให้ชีวิตของฉันชุ่มฉ่ำ...