My ghost นี่ผีหรือที่รัก?

ลำดับตอนที่ #30 : #จันทร์เจ้าเด็กผี:: 13[50 per.]

ประกาศจ้าาาา

ตอนนี้ไรท์มีเพจแล้ววว ไรท์จะแจ้งเกี่ยวกับการอัพนิยายที่เพจน้าา

FB PAGE: BBeatrizXX

จิ้มแล้วไปกดไลค์กดติดตามได้เลยยย ><

ตอนนี้ก็ไปติดตามนิยายต่อเลยจ้าา

       "จันทร์เจ้าเบื่อมากเลยอ่า พี่กรก็ไปทำธุระ คุณป้าก็ไปทำธุระ พี่เหนือก็เทจันทร์เจ้าไปคนแรกอีก พอกลับมาห้องก็เปิดโทรทัศน์ดูซีรี่ส์ย้อนหลังไม่ได้ พอจะหาอะไรกินก็ลืมไปว่าต้องมีคนทำบุญมาให้ สรุป...จันทร์เจ้าเบื่อมากเลย! นี่ตั้งแต่เป็นแบบนี้จันทร์เจ้าเพิ่งเคยรู้สึกเบื่อเป็นครั้งแรกเลยนะ..." 

       เธอก็เพิ่งเคยบ่นแบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน - -

       ตั้งแต่กลับมาจากคุยกับนักสืบที่จำชื่อไม่ได้ผมก็ต้องมานั่งฟังจันทร์เจ้าบ่นว่าเบื่อๆๆ จนตอนนี้ผมก็เริ่มเบื่อแล้วเหมือนกัน - -

       จากที่ตอนแรกจันทร์เจ้ามีท่าทางดีใจเมื่อเห็นผมกลับมา ตอนนี้เปลี่ยนเป็นป้าขี้บ่นคนหนึ่งแล้ว ส่วนผมที่ตอนแรกหายเหนื่อยเพราะเห็นหน้าจันทร์เจ้ากลายเป็นว่าตอนนี้ผมเหนื่อยขึ้นกว่าเดิมอีกหลังจากได้ฟังที่เธอบ่นมาอ่ะ

       ก็เข้าใจนั่นแหละว่าปกติเธอจะเล่นไปทั่ว แต่ครั้งนี้คงเล่นไหนไม่ได้เพราะไม่มีใครว่างเล่นกับเธอเลยซักคน แต่การที่ผมต้องมานั่งฟังเธอบ่นหลังจากที่ต้องขับรถไปกลับหลายกิโลเพื่อการตามหาร่างของเธอเนี่ยนะ?

       "พอๆ เลิกบ่นได้แล้ว!" เมื่อจันทร์เจ้ายังคงบ่นไม่หยุดแม้ว่าผมจะเลิกฟังไปแว๊บหนึ่ง แต่พอกลับมาตั้งใจฟังอีกก็ยังคงมีแต่คำว่าเบื่อๆ จากปากเล็กๆ นั่นอีก สุดท้ายความอดทนของก็หายไปหมด...

       แต่ผมไม่ได้ดุเธอนะ แค่พูดเสียงดังเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดต่างหาก

       "วันหลังให้จันทร์เจ้าไปด้วยน้าพี่เหนือ" แต่แทนที่อีกฝ่ายจะเงียบแล้วกะพริบตาปริบๆ ตามสเต็ปเดิมของเธอ แต่ไม่...ยัยเด็กผีลอยมาแล้วทำท่าออดอ้อนใส่ผมซะงั้น "ให้จันทร์เจ้าไปเล่นรอที่อื่นก็ได้ จันทร์เจ้าจะไม่กวน ไม่ดื้อ ไม่ซนเหมือนที่พี่เหนือเคยบอกไง"

       "แค่บอกไม่ฟังก็ถือว่าดื้อแล้ว" ผมบอกร่างบางก่นอจะลุกขึ้นแล้วไปหาอะไรในตู้เย็นมาเวฟกิน 

       คืนนี้คงต้องกินของเวฟอีกแล้วเพราะตอนกลับก็ไม่ได้นึกถึงมื้อเย็นเลย นึกถึงแต่ยัยเด็กผีที่ตอนนี้ทำหน้าบึ้งแล้ว เท่านั้นยังม่พอเธอยังทำท่าเหมือนยกมือขึ้นมาจะตีผมอีก แต่พอผมหันไปยัยตัวเล็กก็เอามือลงแล้วยิ้มร่างให้ผมแทนลักษณะเมื่อกี้...

       เหอะๆ ไม่เนียน!

       แค่มองหางตาก็เห็นแล้วเถอะ!

       "ไม่เนียนเลยย" ผมว่าแล้วแกล้งขมวดคิ้วใส่จันทร์เจ้าก่อนจะหันมาจัดการกับข้าวตัวเองต่อ เสียงของเด็กผีดังตามหลังมาเมื่อผมบอกออกไปว่าสิ่งที่เธอทำอ่ะมันไม่เนียน

       ก็มันไม่เนียนจริงๆอ่ะ จะให้พูดว่าไง?

       "พรุ่งนี้จะใส่นมกับขนมแล้วก็ผัดฟักทองใส่หมูให้" ผมว่าเมื่อรอให้ไมโครเวฟมันทำงานเสร็จ

       ทุกวันนี้ผมไม่ได้ใส่บาตรส่งๆเหมือนแต่ก่อนแล้ว ตั้งแต่วันที่จัดมื้ออาหารให้นางสาวจันทร์เจ้า(จำชื่อจริงไม่ได้โว้ย!) ผมก็คอยบอกเธอตลอดว่าตัวเองจะใส่อะไรให้เธอไปบ้าง ทุกอย่างที่ใส่ไปล้วนแล้วแต่มีประโยชน์ต่อตัวเธอทั้งนั้น รับรองได้เลยว่าถ้ายังนี่เข้าร่างเมื่อไหร่เธอต้องรู้สึกว่าร่างเธออ้วนขึ้นแน่ๆ

       แต่ที่กินมันวิญญาณนี่... 

       เออ แต่อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกว่าร่างกายอุดมสมบูรณ์เพราะวิญญาณของเธอได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีจากผมคนนี้ไงล่ะ

       "ทำไมพี่เหนือเปลี่ยนเรื่องง่ายจังเลยอ่ะ" เธอตะโกนจากจุดที่ยืนอยู่

       อ้าว รู้ด้วยหรอว่ากำลังเปลี่ยนเรื่องน่ะ - -?

       "ยังไงก็ไม่ให้ไป เชื่อฟังกันหน่อยดิ" ผมว่าด้วยน้ำเสียงที่ไม่จริงจังนะ แต่ด้วยรูปประโยคแล้วเจ้าแม่ซีรี่ส์อย่างจันทร์เจ้าก็สามารถทำให้มันเกิดดราม่าขึ้นมาได้

       "จันทร์เจ้าก็เชื่อฟังพี่เหนืออทุกอย่างแล้ว มีอะไรบ้างที่จันทร์เจ้าไม่เชื่อฟัง เมื่อก่อนดื้อจริงแต่ตอนนี้หนูก็เป็นเด็กดีน่ารักของพี่เหนือแล้วนะ..."

       เหมือนประชดประชัน เหมือนงอนกันแต่ผมกลับชอบ...

       หนูก็เป็นเด็กดีน่ารักของพี่เหนือแล้วนะ

       เด็กมันพูดออกมาเอง ทุกคนก็เห็น แล้วดูดิ...ยิ่งพูดยิ่งลอยมาใกล้แล้วทำหน้าหงอยๆใส่ผมเหมือนตอนโดนดุอีก เธอเป็นแบบนี้แล้วผมจะไม่ใจอ่อนได้ยังไง...

       แต่เวลามันทำให้คนมีภูมิต้านทานมากขึ้น

       "ฉันไม่ใจอ่อนหรอกนะ ^^" ใช่! ผมจะไม่ใจอ่อน! "มันเป็นผลดีต่อเธอ ฉันแล้วก็ทุกๆ คนเลยนะ ถ้าไปที่อื่นเดี๋ยวพาไปด้วย แต่ไปธุระฉันพาไปไม่ได้จริงๆ" สุดท้ายผมก็ต้องใช้น้ำเสียงราบเรียบมาพูดกับเธอ... น้ำเสียงแบบนี้จันทร์เจ้าจะเชื่อฟังผมเป็นอย่างดี 

       ไม่รู้ว่าเพราะทำไม แต่มันคงไม่ได้มีความล้อเล่นในนั้นมั้งเธอเลยทำได้แค่พยักหน้าหงึกหงักเบาๆ แล้วตอบออกมาว่า

       "ก็ได้ค่ะ"

       "ดีมาก ถ้าเข้าใจแล้วก็ไปนั่งรออยู่โซฟา เดี๋ยวจะเปิดโทรทัศน์ให้ดู" 

       

       

Talk1

อยากได้เม้นเยอะๆเหมือนตอนเจิมอ่ะ 555555

#จันทร์เจ้าเด็กผี

1 เม้น = 1 กำลังใจน้า