ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Our relationship [อัพครบ]
Our relationship
วันจันทร์
@ร้าน Coffee and Milk [ชื่อร้านเป็นเพียงจินตนาการของไรท์]
เมื่อวานฉันใช้เวลาทั้งวันกับการอ่านหนังสือเพราะว่าเรากำลังอยู่ในฤดูการสอบอย่างเต็มรูปแบบ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้วันนี้ฉันและยัยน้ำตาลนั่งอ่านหนังสือในร้านกาแฟของมหาลัยอย่างเอาเป็นเอาตาย
"แกๆอธิบายอันนี้ให้ฉันหน่อยสิ ฉันไม่รู้เรื่องอ่าาาา T^T" ยัยน้ำตาลถามขึ้้นหลังจากที่เราเงียบมานาน ฉันเงยหน้าขึ้นมาดูแล้วก็เห็นว่ามันคืออันที่ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
"ฉันก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกันอ่ะแก ฉันกำลังจะถามแกพอดี" ฉันตอบไป
"งั้นเดี๋ยวฉันลองทำความเข้าใจใหม่ก่อนนะ" ว่าแล้วยัยน้ำตาลก็ก้มหน้าลงไปอ่านอีกรอบ
'ไลน์!'
'ไลน์!'
"เบียร์ - -"
'ไลน์!'
'ไลน์!'
"ยัยเบียร์เปิดอ่านเถอะ - -;;" ยัยน้ำตาลบอกฉันเมื่อเห็นว่าโทรศัพท์ฉันส่งเสียงไม่ยอมหยุด
"เดี๋ยวๆๆ ไฮไลท์ตรงนี้ก่อนๆๆ" ฉันหยิบปากกาไฮไลท์หลายสีขึ้นมาก่อนจะไฮไลท์ใจความสำคัญไว้ "ใครไลน์มาไม่ดูเวลาเลยเนี่ย"
เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนส่งข้อความมาฉันถึงกับสะดุ้ง นี่ฉันลืมบอกเค้าใช่มั๊ย - -;;; พอเห็นแบบนั้นฉันเลยรีบตอบกลับทันที-Sunset-: นี่-Sunset-: อยู่ไหน-Sunset-: ฉันมาที่ลานคณะแล้วไม่เจอ-Sunset-: หรือยังไม่เลิก?
"ห้ะ!?" ฉันเผลอร้องออกมาเพราะตกใจกับข้อความที่เค้าส่งมาให้ฉันเบียร์คนสวย: เบียร์มาอ่านหนังสือกับเพื่อนอยู่ร้าน Coffee and Milkเบียร์คนสวย: พี่เลิกแล้วหรอคะ?เบียร์คนสวย: งั้นพี่รอแปปนะ เดี๋ยวเบียร์เดินไปหา-Sunset-: ไม่ต้องๆ-Sunset-: เดี๋ยวฉันเดินไปหา
"มีไรอ่ะ?" ยัยน้ำตาลถามเมื่อเห็นอาการของฉัน
"เปล่าๆๆ อ่านต่อเถอะๆ" ฉันรีบตอบไป
"กริ้งๆ"
"ยินดีต้อนรับค่าาาา" สิ้นเสียงของพี่พนักงานฉํนรีบหันไปมองตรงประตูร้านและก็พบว่าเค้ามาจริงๆ T^T;;
ซันเซ็ทมองไปทั่วร้านก่อนจะหยุดสายตาที่โต๊ะของพวกฉัน
"แกๆๆๆ พี่เค้ามองมาที่เราป่ะ?" ยัยน้ำตาลยื่นมือมาสะกิดแขนฉัน "เค้ามองมาทำไมอ่ะแก๊ ><?" นั่นสิเค้าจะมองมาทำไม T^T
"เค้าหาที่นั่งมั้งแก - -;;;" ฉันรีบหลบสายตาคู่นั้นจากเค้า
"เฮ้ย! คิดไงมาร้านกาแฟวะไอ้ซัน?" ฉันได้ยินเสียงดังมาจากทางที่ซันเซ็ทยืนอยู่จึงหันไปมองก็พบกับผู้ชาย 2 คนที่เพิ่งจะมาถึง คนที่พูดประโยคเมื่อกี้คือเพื่อนเค้าที่ฉันเห็นบ่อยสุดและยัยน้ำตาลเคยบอกชื่อด้วยนะ แต่ฉันจำไม่ได้ -.,-
"หรือมาหาใครว้าาาา" ส่วนประโยคนี้เป็นเสียงของผู้ชายอีกคนที่ฉันไม่ค่อยคุ้นหน้าคุ้นตาเท่าไหร่
"เสือก" พี่เค้าพูดแค่นั้นก่อนจะหันไปสั่งน้ำกับพี่พนักงาน
"โอ๊ะ! ยัยโรคจิตหนิ -.-" อยู่ๆก็มีเสียงเรียกอยู่ใกล้ๆโต๊ะเรา พอฉันหันขึ้นไปมองก็พบว่าเพื่อนของซันเซ็ทได้เดินมาที่โต๊ะเราแะกำลังพูดกับเพื่อนฉันอยู่
"โรคจิตบ้านนายสิ ต้องให้บอกอีกกี่รอบว่าฉันไม่ใช่โรคจิต!!" ยัยน้ำตาลรีบพูดขึ้นด้ยน้ำเสียงที่เหมือนจะหงุดหงิด
"อ้าวๆๆ พายุครับ สาวน้อยคนนี้คือใครครับ" พี่คนนี้ชื่อพายุนี่เอง จำได้ละ -.,-
"ยัยนี่คือโรคจิตที่เคยเล่าให้ฟังไง" พี่พายุหันไปพูดกับผู้ชายคนนั้น พร้อมกับนั่งลงข้างๆยัยน้ำตาล
"ไม่ใช่นะคะๆๆๆ" ยัยน้ำตาลรีบพูดขึ้นเพราะกลัวโดนเข้าใจผิด
"อ๋อออ น้องโรคจิตนี่เอง" ผู้ชายคนนั้นพูดเหมือนเพิ่งนึกออก ก่อนจะแนะนำตัว "สวัสดีครับ พี่ชื่อนาวนะครับ ถึงพี่จะหน้าเด็ก แต่ท่าเด็ดพี่เยอะกว่าไอ้พา...โอ้ยย! ไรของมึงเนี่ย" อยู่ๆก็มีมือใครก็ไม่รู้ตบเข้าที่หัวของพี่นาวอย่างแรง เมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็นซันเซ็ทนั่นเองที่เป็นเจ้าของฝ่ามือนั้น - - เมื่อเห็นว่าเป็นซันเซ็ทยัยน้ำตาลก็สติล่องลอยไปเลย....
"ตบมันอีกๆๆๆ ตบหัวมันอีกกกก" พี่พายุก็ทำหน้าที่เพื่อนที่ดีโดยการบอกบอกให้พี่ซันตบหัวพี่นาวอีกรอบ - -
"พอเลยสัส - -" พี่นาวรีบพูดขึ้นเมื่อพี่พายุพยายามจะให้พี่ซันตบหัวอีกรอบ "เอ้านั่งๆๆๆ" พี่นาวพูดพร้อมกับตบเก้าอี้ตัวข้างๆฉัน เพื่อเป็นการบอกอีกแบบนึงว่าให้เค้านั่งตรงนี้
"...." พี่ซันนั่งลงพร้อมกับวางแก้วน้ำไว้ตรงหน้า
"นี่นาย นายพาเพื่อนนายมานั่งโต๊ะกับพวกฉันทำไม?" ยัยน้ำตาลหันไปถามพี่พายุเสียงแข็งเมื่อสติที่หายไปก่อนหน้านี้ได้กลับมาครบถ้วนแล้ว
"ไม่ได้มีป้ายห้ามไม่ให้พวกฉันนั่งหนิ" พี่พายุพูดขึ้นก่อนจะทำหน้ายียวนกวนประสาทใส่ ถ้าฉันเป็นยัยน้ำตาลฉันคงลุกหนีแล้วอ่ะ - -;;;
"นี่! เคยนั่งอยู่ดีๆแล้วตกเก้าอี้มั๊ย!?"เหมือนยัยน้ำตาลจะเริ่มโมโหแล้ว คงจะโมโหตั้งแต่ที่พี่เค้าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนฟังล่ะมั้ง
"ว้ายๆๆๆๆๆ น่ากลั๊วน่ากลัว :P" พี่พายุพูดเสร็จก็แลบลิ้นใส่ยัยน้ำตาล
"เอ่อ... พี่คะถ้าพี่จะมานั่งรบกวนช่วยเงียบหน่อยได้มั๊ยะ...?" ฉันที่เห็นว่าเหตุการณ์เริ่มไม่ดีจึงพูดออกมาด้วยความซื่อตรง - -;;
"น้องเค้าบอกให้มึงหุบปากอ่ะไอ้พายุ" พี่นาวที่เพิ่งจะได้เครื่องดื่มพูดขึ้น
"กูรู้ กูไม่ได้โง่ - -;;" พี่พายุพูดกับพี่นาวก่อนจะหันมาพูดกับฉัน "เอ่ออ พี่ขอโทษครับ -/\-"
"ไม่เป็นไรค่ะ ^^"
'ไลน์!'
ฉันก้มลงมองโทรศัพท์ก่อนจหันไปมองผู้ชายที่นั่งข้างๆ
-Sunset-: อีกนานมั๊ย?เบียร์คนสวย: ถ้าพี่รีบเรากลับเลยก็ได้นะ-Sunset-: ไม่ได้รีบ
เบียร์คนสวย: งั้นแปปนึงนะคะเบียร์คนสวย: เบียร์ขอทำความเข้าใจบทนี้กับเพื่อนก่อน-Sunset-: อืม
"อะแฮ่มๆๆๆ นั่งข้างกันพูดกันเลยก็ได้ม้างงงง" พี่นาวพูดขึ้นมาเหมือนพูดลอยๆ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพี่เค้าหมายถึงฉันกับซันเซ็ทนะ....
"ทำไมช่วงนี้ไลน์แกแจ้งเตือนบ่อยจังอ่ะ?" น้ำตาลพูด
Loadimg 30%............
"ไม่บ่อยขนาดนั้นนะ แกคิดไปเองป่ะ?" ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ ช่วงนี้ไลน์ฉันเตือนบ่อยมากเหมือนที่ยัยน้ำตาลพูด 'นั่นก็เพราะว่าต้องคอยบอกผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆไงว่าต้องให้ไปรับไหน' ฉันคิดในใจ
"หรอ ไม่ได้ไปแจกไลน์ให้ใครมานะย่ะ" ยัยน้ำตาลพูดเหมือแซวๆฉันนิดหน่อย เพราะช่วงนี้มีผู้ชายมาจีบฉันเยอะกว่าปกติ - -
"บ้าหรอแก! ฉันจะไปแจกไลน์ให้ใคร - -;;" ฉันรีบตอบเสียงดัง
"แซวเล่นเฉยๆจริงจังทำไมอ่ะ โอ๊ะ!! หรือว่าแก..."
"จะอ่านมั๊ยหนังสือ" ฉันรีบพูดแทรกทันที
"อ่านๆๆๆๆ แต่ฉันยังไม่เข้าใจอันนี้อยู่ดีอ่ะแก" ยัยน้ำตาลชี้นิ้วมาตรงที่เรา 2 คนยังไม่เข้าใจ
"อือ เมื่อกี้เหมือนจะได้แล้วแต่เพราะแกกับพวกพี่เค้าทะเลาะกันนั่นแหละ - -" ฉันส่งสายตาดุๆไปทางเพื่อนฉัน พี่พายุแล้วก็พี่นาวทันที
"พวกพี่ขอโทษคร้าบบบบ พวกพี่จะนั่งเงียบๆไม่รบกวนพวกน้อง ทั้ง 2 คร้าบบบบ" พี่นาวรีบพูดขอโทษเมื่อถูกฉันมองแบบนั้น "น้องนี่หน้าคุ้นๆนะ เหมือนพี่เคยเจอที่ไหนเลยอ่ะ" พี่นาวพูดต่ออีกก่อนจะหันหน้าไปสบตากับพี่พายุเหมือนจะสื่อสารอะไรซักอย่างกัน
"สงสัยเจอกันในคณะมั้งคะ" ฉันตอบไปพร้อมกับยกเครื่องดื่มขึ้นมาดื่ม
"ไม่ๆๆๆ เหมือนพี่เจอน้องอยู่กับไอ้ซันอ่ะ"
"พรวดดด"
"ยัยเบียร์!" ยัยน้ำตาลรีบลุกขึ้นยืนทันทีที่มีละอองน้ำน้อยๆไปปะทะ
"โทษๆๆแก ฉันไม่ได้ตั้งใจ" ฉันรีบลุกขึ้นหยิบกระดาษทิชชู่แล้วส่งให้เพื่อนทันที
"ไม่เป็นไรๆๆ ทำไมอยู่ดีๆแกถึงพ่นน้ำประหนึ่งเป็นปลาวาฬใส่ฉันแบบนี้อ่าาา ไม่พอใจอะไรก็บอกกันดีๆสิ T^T" ยัยน้ำตาลพูดพลางเช็ดตามแขนตัวเอง
"บอกว่าไม่ได้ตั้งใจไง...อ๊ะ!" ฉันที่กำลังพูดอยู่ก็ต้องหยุดทันทีเพราะมีทิชชู่จากผู้ชายคนข้างๆยื่นมาตรงหน้า
"ปากเธอเปื้อน" ซันเซ็ทพูดแค่นั้นก่อนจะนั่งเงียบเหมือนเดิม
"ขอบคุณ (.////. )" ฉันรับมาก่อนจะเช็ดปากออก
"มีการเอาทิชชู่ให้กันด้วยเว้ยบี2" เสียงซุบซิบจากตัวการของการพ่นน้ำพูดกับพี่พายุที่นั่งสังเกตการเงียบๆ
"มันต้องมีซัมติงแน่ๆเลยบี1"
"พวกมึงคิดว่าพวกมึงพูดเสียงเบามากหรอ - -" ซันเซ็ทหันไปพูดกับเพื่อนของเค้า
"อ้าวมึงได้ยินหรอ -0-?" พี่พายุหันไปถามซันเซ็ท
"นี่ถ้าพวกนายไม่รู้ตัวเลยหรอว่าพูดเสียงดังอ่ะ" ยัยน้ำตาลหันไปพูดกับทั้ง 2
"ถ้ารู้จะถามหรอวะ - -" พี่พายุพูดกวนยัยน้ำตาล
"หยุดๆๆๆ พวกมึงหยุดก่อน" พี่นาวที่เห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่โอเคเลยห้ามไว้ก่อนที่จะมีการปะทะกันอีกรอบ แล้วพี่เค้าก็พูดต่อ "ซันเพื่อนรัก งั้นกูจะถามมึงตรงๆเลยนะ"
"ว่า?" ซันเซ็ทที่นั่งเงียบอยู่ก็พูดขึ้น
"มึงกับน้องคนสวยคนนี้เป็นอะไรกัน -.-?"
"...."
"...."
"...."
"...."
"...."
"...."
หลังจากจบคำถามนั้นเราทั้งหมดก็เงียบลง... ยัยน้ำตาลกับพี่พายุที่ทะเลาะกันเมื่อกี้ก็หยุดทะเลาะกันแล้วหันมาสนใจเราแทน
"ทำ...ทำไมพี่ถามแบบนั้นล่ะคะ T///T" ฉันที่เพิ่งได้สติก็หันพี่ถามพี่นาวทันที
"คือแบบนี้นะน้อง....." พี่นาวพูดหยุดแค่นั้นก่อนจะหันหน้าไปมองซันเซ็ทที่นั่งเงียบ "มันมีวันนึงพี่เห็นน้องกับเพื่อนพี่ไปเดินซื้อของด้วยกัน"
"- -;;" <<<< ซันเซ็ท
"-0-;;" <<<< พี่พายุ
"0_0?" <<<< ยัยน้ำตาล
"ซื้อของ...." <<<< ฉัน
"ใช่! ตอนแรกก็เห็นเดินแยกกันแล้วแหละ แต่บังเอิญว่าพี่จะเดินไปหามันเพราะพี่เห็นว่ามันยังไม่ออกรถ ซักพักน้องก็วิ่งไปขึ้นรถมันก่อน" พี่นาวเริ่มเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้ทุกคนฟัง
"เพี๊ยะะะ!"
"โอ้ยยย อะไรของแกเนี่ย ฉันเจ็ยนะ T^T" อยู่ดีๆยัยน้ำตาลก็ตีที่แขนฉันแรงๆ ถึงจะไม่แรงมากก็เถอะ แต่มันก็เจ็บอ่ะ
"ตอบฉันมาตรงๆ ที่พี่นาวเล่ามามันใช่เรื่องจริงมั๊ย" ยัยน้ำตาลพูดด้วยน้ำเสียงที่เกือบจะเรียกว่าดัง
"ม่ะ..."
"ถ้าโกหกแม่จะโกรธยันลูกบวชเลยคอยดู!" ฉันที่กำลังจะปฏิเสธถึงกับเงียบลงเลย เมื่อเจอคำขู่เมื่อกี้ของยัยน้ำตาล ยัยนี่เป็นคนพูดจริงทำจริง ฉันเคยเจอมาแล้วครั้งนึง - -;;
"จริงค่าาา T^T" ฉันจึงตอบไปตามความเป็นจริงโดนที่ยังไม่ปรึกษาผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆเลย
"สาวน้อยคนนี้ยอมรับแล้ว เหลือแต่คุณชายซันของเรา..." พี่พายุพูดก่อนจะหันไปมองหน้าซันเซ็ทเหมือนต้องการให้พี่เค้าพูดอะไรบางอย่าง
"...." <<<<ยังคงเงียบ
"...." <<<< พี่พายุที่นั่งรอคำตอบ
"เพื่อนกันเค้าวัดกันตรงนี้แหละเนอะพายุ" อยู่ดีๆพี่นาวก็พูดขึ้นมา "มีอะไรก็ไม่เคยบอกใคร"
"เออใช่ๆๆ เพื่อนกันเค้าไม่มีความลับกันหรอกเว้ย" พี่พายุพูดเสริมขึ้นอีกที
'ฉึก!' เหมือนมีมีดแหลมมาทิ่มฉันเพราะคำพูดของพี่เค้าเลย T^T
"ใช่! ฉันยังไม่เคยมีความลับกับพวกแกเลยยยยย" พี่นาวเริ่มพูดอีก
"มันคงไม่ต้องการเราแล้วล่ะเนอะไอ้นาว T^T" พี่พายุพูดจบก็หันไปกอดคอพี่นาวทันที ส่วนพี่นาวก็ตบไหล่ทำเหมือนปลอบใจพี่พายุ ก่อนจะเหลือบมองพี่ซันแวบนึง
"เฮ้ออออ น้องเค้าว่าไงก็แบบนั้นแหละ" ซันเซ็ที่เงียบมานานก็พูดขึ้น ฉันที่นั่งลุ้นคำตอบที่จะออกมาจากปากพี่เค้าถึงกับตาโตทันที่ คงไม่โกรธฉันใช่มั๊ยนะ T^T
"มึงๆ มันยอมรับแล้วๆๆ" พี่นาวรีบตบที่หลังพี่พายุเพื่อบอกให้พี่เค้าปล่อยจากคอ
"แอบซุกหญิงไว้ไม่บอกเพื่อนนะมึง" พี่พายุพูดหลังจากที่นั่งแบบปกติแล้ว
"ไม่ได้ซุกเว้ย - -"
"แล้วสรุปมึงกับน้องเค้าเป็นอะไรกัน -.-?" พี่นาวถามประโยคเดิมอีกครั้ง
"ก็...." <<<< ซันเซ็ท
"....?" <<<< พี่พายุ
"ก็...?" <<<< พี่นาว
"????" <<<< ฉันกับยัยน้ำตาล ทำไมฉันต้องมานั่งลุ้นกับอะไรแบบนี้ด้วยเนี้ย
"ก็แค่...."
"มึงจะก็แค่อีกนานมั๊ยห้ะะ" พี่นาวที่รอจนหงุดหงิดได้พูดขึ้น
"มึงใจเย็นๆดิวะ" พี่พายุพูดขึ้น "ส่วนมึงก็รีบๆพูด กู 2 คนลุ้นนะสัส" หลังจากที่พูดกับพี่นาวเสร็จ พี่พายุก็หันมาพูดกับพี่ซันต่อ
"ก็แค่..คนรู้จัก"
Loading 60%................
'แค่คนรู้จัก.....'
'แค่คนรู้จัก.....'
'แค่คนรู้จัก.....'
'แค่คนรู้จัก.....'
'แค่คนรู้จัก.....'
'แค่คนรู้จัก.....'
'แค่คนรู้จัก.....'
"นี่เธอ" เพราะแรงสะกิดที่แขนทำให้ฉันรู้สึกตัวขึ้นหลังจากที่คิดอะไรเพลินๆ ความจริงมันก็ไม่เพลินหรอก - -
"คะ?"
"จะแวะซื้ออะไรก่อนมั๊ย?" เค้าถามประโยคเดิม ประโยคที่ถามทุกครั้งเวลากลับมาที่คอนโด
"ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันตอบก่อนจะก้มหน้าลง
"อืม" เค้าตอบมาแค่นั้น
"เอ่อ...วันนี้พี่พาแวะที่คลับก่อนได้มั๊ยคะ?" ฉันถามเค้า
"อืม" แล้วเค้าก็ตอบกลับมาแค่นั้น แค่นั้นจริงๆ เรา 2 คนเงียบมาตลอดทาง หลังจากเหตุการณ์นั้น... เหตุการณ์ี่ร้านกาแฟ... เราก็ไม่ได้พูดกันอีกเลย ไมม่รู้เหมือนกันว่าคำตอบที่ฉันคาดหวังคืออะไร แต่เพราะคำตอบของเค้ามันทำให้ฉันเงียบได้ตลอดทางตริงๆ ปกติฉันจะพูดกับเค้านะ มีคุยเรื่อยเปื่อยบ้าง เรื่องมารับมาส่งบ้าง แต่นี้มันไม่ใช่ตัวฉันเลยจริงๆ มันเหมือนกับว่า ฉันผิดหวังในคำตอบ.... แต่มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วหนิ นี่ฉันหวังอะไรอยู่..? ความจริงเราไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ
"นี่..ถึงแล้ว" เสียงของซันเซ็ททำให้ฉันสะดุ้งอีกครั้ง
"อ๋อค่ะ" ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะเดินลงมาจากรถ แต่เมื่อหันกลับไปแล้วก็เห็นว่าเค้าไม่ได้ลงมาด้วย "พี่ลงมาก่อนก็ได้นะคะ เบียร์คุยนาน"
"เดี๋ยวตามไป" พี่เค้ามองมานิดหน่อย เหมือนจะถามอะไรต่อแต่ก็ไม่ถาม ฉันเลยรีบปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในคลับของไวน์ทันที
"สวัสดีครับคุณหนู" ลูกน้องของไวน์พูดทักทายฉันก่อนจะโค้งหัวให้นิดหน่อย
"ไวน์อยู่มั๊ยคะ?" ฉันจึงถามหาพี่ชายทันที เพราะไม่ได้โทรมาบอกก่อน
"คุณไวน์อยู่ที่ห้องทำงานครับ เดี๋ยวผมพาไปนะครับ"
"ขอบคุณค่ะ" พอพูดเสร็จเค้าก็พาฉันขึ้นมาที่ชั้นบนของคลับ
'ก๊อกๆๆๆ'
"เข้ามา"
"เซอร์ไพรส์!!!" สิ้นเสียงพี่ชายฉันก็เปิดประตูพร้อมตะกโกนดังทันที
"เฮ้ยยย" พี่ชายฉันร้องออกมาเสียงดังก่อนจะมองหน้าฉัน "เบียร์เล่นไรเนี่ยยยย เค้าตกใจ T^T" ตอนแรกไวน์กำลังจะอ้าปากด่าแล้วแต่เพราะเห็นว่าเป็นฉันเลยทำได้แค่นั้น นี่ถ้าไม่ใช่ฉันคงถูกด่ายับ - -;;;
"เซอร์ไพรส์ไง -3-"
"แล้วนี่มาทำไมอ่ะ จะมาทำไมไม่บอกไวน์ก่อน" ไวน์เริ่มรัวคำถามใส่ฉัน
"คือ...พอดีเบียร์มีเรื่องจะขออ่ะ (. .)"
"ไม่ให้" ไวน์ตอบทันทีที่ฉันพูด แต่ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะขออะไรน่ะ!!!
"อะไรอ่ะไวน์ เบียร์ยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะขออะไรทำไมไวน์ตอบเร็วจังอ่ะ T^T"
"แล้วจะขออะไร?"
"คือ... น้ำตาลชวนไปเที่ยว..." ฉันก้มหน้าพูดประเด็นทันที
"ไม่...."
"หยุด! ฟังให้จบก่อน คือ... น้ำตาลบอกว่าไวน์ไปด้วยก็ได้" ฉันเงยหน้าขึ้นมามองหน้าพี่ชายเล็กน้อยเพื่อดูปฏิกิริยา
"เฮ้ออออ ตอนไหนอ่ะ?" ไว์ถามขึ้นมาแบบนี้เหมือนจะมีความหวังนิดหน่อยเลยว่าจะได้ไป
"สอบเสร็จ ปิดเทอม" ฉันรีบตอบออกไปเพราะกลัวว่าตอบช้าไวน์จะเปลี่ยนใจ
"ปิดเทอมวันไหน"
"สอบเสร็จก็ไปเลยค่ะ"
"อยากไปมั๊ยอ่ะ?" ไวน์ถามฉัน
"อยากไปสิ ไปครั้งสุดท้ายก็ตั้งนานแล้ว...." ฉันก้มหน้าตอบ เหมือนจะร้องไห้ออกมาเลย
"ไวน์ขอโทษนะที่ไม่ค่อยว่างพาเบียร์ไปนู้นไปนี่เหมือนครอบครัวอื่น" อยู่ดีๆพี่ชายฉันก็พูดขอโทษฉันขึ้นมา
"ไวน์ไม่ได้ผิดหนิ ขอโทษเบียร์ทำไม..." ฉันที่ตอนแรกเหมอืนจะร้องไห้ออกมาแล้วก็เริ่มีน้ำตาคลอ
"ถ้าอยากไปก็ไป... เดี๋ยวไวน์จะรีบเคลียร์งานให้เสร็จให้ทันนะ" พี่ชายฉันพูด
"ถ้าไวน์งานเยอะเบียร์ไม่ไปก็ได้ เดี๋ยวค่อยไปรอบหน้าก็ได้" ฉันรีบพูดขึ้นมชเมื่อเห็นว่าตัวเองทำให้พี่ชายต้องเร่งทำงาน
"มีงานนิดเดียวเองไม่ต้องห่วง :)" พี่ชายฉันยิ้มให้ฉันก่อนจะเดินมายีหัวฉันเล่น "โตแล้วอย่าร้องไห้ดิ" พี่ชายฉันไม่เคยทำให้ฉันร้องไห้เลยซักครั้ง ไม่เคยเลย ครั้งนี้ก็เช่นกัน.... เเพราะประโยคเมื่อกี้ถึงทำให้ฉันยกมือขึ้เช็ดน้ำตาที่กำลังจะไหลลงมา แล้วก็ยิ้มให้พี่ชายฉัน
"ไอ้ซันมาด้วยใช่ป่ะ?" อยู่ดีๆพี่ชายฉันก็ถามถึงซันเซ็ท
"ใช่ ทำไมหรอ?" พี่ชายฉันจะถามถึงทำไมนะ หรือมีเรื่องอะไรรึเปล่า
"ไปเรียกมันเข้ามาให้หน่อยได้มั๊ยอ่ะ?"
"อะ..อืม แปปนะ" ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะหมุนตัวออกไป
Talk 1
เอาพี่นาวมาเสิร์ฟ เห็นว่ามีรีดถามว่าทำไมนาวไม่ค่อยมีบทบาทเลย
คำตอบคือไรท์วางให้ตัวละครนาวโผล่มาช่วงนี้แหละ
ไรท์แอบบอกนิดๆนะว่าจะมีเรื่องของพี่นาวด้วย >< แต่นางเอกเป็นใครชื่ออะไรลองๆหาดูในเรื่องนะเออ [ลุ้นๆกันไปเลย 555555]
ส่วนตอนนี้พี่นาวกับพี่พายุมีความกวน ส่วนพี่พายุกับน้ำตาลก็มีความทะเลาะกันตลอดเว 555555
ใครรอคู่ของน้ำตาลxพี่พายุรอก่อนนะคะ ตั้งใจว่าจะอัพเรื่องนี้ให้จบก่อน เวลาอ่านจะได้ไม่งงเนอะๆๆ
ถ้าเนื้อเรื่องมันเริ่มหน้าเบื่อหรือว่าไม่โอเคตรงไม่เม้นบอกได้เลยเน้อ เดี๋ยวไรท์จะลองเปลี่ยนให้ [บอกตอนนี้ทันนะคะ เพราะไรท์เพิ่งแต่งไปได้นิดหน่อยเอง]
เม้นให้กำลังใจไรท์ด้วยนะ จุ้ปป
Talk 2
ทำไมอีพี่ซันพูดออกไปแบบนั้นนนน ????????
มาเอาใจช่วยนางเอกเรากัน
ไม่มีทอล์ค 5555555
เม้นให้เราด้วยยยย ><
Talk 3
เบียร์ใจเย็นๆนะลูกกก
ฮืออออ สมองไรท์ไม่แล่นเลย ตอนนี้มันเลยออกมาเป็นแบบนี้ 5555
ดราม่าแปปเดียวนะพวกเธออออ พระ-นางเรายังไม่รู้ใจตัวเอง(มั้ง)
5555555 เม้นท์ให้ไรท์ด้วยย
คำเตือน!!! ระวังไรท์หายนะ 555555 ผลุบๆโผล่ๆ = ไรท์เรื่องนี้
#พี่ซันเสือยิ้มยาก
vs
#น้องเบียร์แมวขี้อ้อน
1 เม้น = 1 กำลังใจน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น