ความทรงจำที่จางไป

ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ จ า ง ไ ป

*** สถานที่ ตัวละครเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้เกิดขึ้นจริง

บุคคลในภาพมิได้มีความเกี่ยวข้องใด ๆ ทั้งสิ้น

                                                        

                                                  ตัวละคร : เตณิญ

ตัวละคร : พิช

ฉันถูกพาออกมาจากโรงพยาบาลโดยมีเขาจูงมือมาตลอดทาง น่าสงสัยทั้งที่มีเสียงปืนดังขนาดนั้นทำไมผู้คนในโรงพยาบาลถึงไม่แตกตื่น ทำไมผู้ชายคนนั้นคิดจะฆ่าฉัน ถ้าฉันความจำเสื่อมแบบนี้มันก็ไม่มีทางที่จะรู้อะไรได้เลย ถ้าฉันไม่ได้ความจำเสื่อมแล้วละก็ปฏิกิริยาตอนนี้จะเป็นยังไง 

“ฉันมีคำถาม” ฉันปล่อยมือจากเขาและหยุดเดิน คนชุดสูทที่เดินตามเราทั้งหมดก็หยุดเช่นกันทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน 

“ว่ามาสิ พี่พร้อมจะตอบเสมอ” 

“คุณเป็นใคร ?” 

สวัสดีค่ะนักเขียนหน้าใหม่นะคะ....

ฝากติดตามด้วยนะ เป็นคนที่พยามแต่งนิยายมานานมาก

แต่ไม่เคยจะจบซักที 555

หวังเช่นกันว่าจะแต่งเรื่องนี้จนจบ

ต้องทำได้ ๆ ฮึบ ๆ ฝากติดตามด้วยนะฮะ

หวังว่าใครที่ผ่านมาอ่านจะมีความสุขกับการอ่านนะคะ ^^