เมื่อเข้ามาอยู่ในนิยายที่อ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูเลยสิ - นิยาย เมื่อเข้ามาอยู่ในนิยายที่อ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูเลยสิ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เมื่อเข้ามาอยู่ในนิยายที่อ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูเลยสิ

    ฉันจะเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเอง จากเดิมที่ต้องตายในตอนจบ โอฟีเลียคนนี้จะร่ำรวยที่สุดในจักรวรรดิแห่งนี้ให้ดู..ว่าแต่ท่านแม่คะ นั่นท่านพาตัวร้ายเข้ามาในบ้านของเราทำไมกัน?

    ผู้เข้าชมรวม

    128

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    128

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    10
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  63 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ต.ค. 67 / 17:59 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ฉันตื่นมาก็พบกับหุ่นมนุษย์ที่เรียงรายอยู่เป็นแถว มองดูแล้วรู้สึกหลอนจนอยากจะวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้น หากไม่ได้เห็นหน้าต่างของระบบเกมที่เด้งขึ้นมาซะก่อน

    “ชื่อ อลิชา แวงซองค์ บทบาทที่ได้รับ ฆาตกรนักเชิดหุ่น”

    ใช่แล้วนี่คือเกมนักสืบที่กำลังได้รับความนิยมมากๆ ในตอนนี้ เกมนี้จะมีผู้เล่น 30 คน แบ่งออกมาเป็น 3 ฝ่าย

    ฆาตกร ฝ่ายกลางและฝ่ายคนดี

    แน่นอนว่าแต่ละฝ่ายก็จะมีบทบาทที่แตกต่างกันไป อย่างเช่นฆาตกรก็มีหน้าที่ในการสังหารทุกคนและมีชีวิตรอดให้ถึงจบเกม ส่วนฝ่ายคนดีที่เป็นนักสืบก็จะทำหน้าที่สืบหาเบาะแสกันไป และจับตัวฆ่าตกรมาลงโทษ

    ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าตัวเองจะได้เข้ามาอยู่ในร่างของเลดี้แวงซองค์ สตรีที่คลั่งไคล้การจับมนุษย์มาทำหุ่นเชิด และความสามารถของเธอคือการควบคุมจิตใจของทั้งคนเป็นและคนตาย แต่ทว่าที่นี่คือชั้นใต้ดินของคฤหาสน์แวงซองค์ เปลือกนอก อลิชาคือเลดี้ผู้งดงามในตระกูลชนชั้นสูงของจักรวรรดิ แต่ทว่าภายใต้หน้ากากที่แสนงดงามของเธอคือฆาตกรที่หลงใหลบุรุษและสตรีหน้าตาดี เธอต้องการให้พวกเขาเหล่านั้นมาเป็นหุ่นเชิดให้กับเธอ..

    โอเค..นี่คือเกมและหน้าที่ของเธอ ถึงแม้ว่าจะอยู่ในร่างของอลิชาที่เป็นฆาตกรแต่เธอต้องชนะเพื่อที่เธอจะได้กลับไปยังโลกที่เธอเคยอยู่

    การเอาชนะในเกมนี้ไม่ยากเท่าไหร่ เธอแค่อยู่เฉยๆ ในสถานที่ที่ปลอดภัยก็เพียงพอแล้ว ในเกมนี้มีฆาตกร 4 คนและนี่ไม่ใช่เกมที่ฆาตกรจะจับมือแล้วชนะไปด้วยกัน แต่คนที่มีชีวิตรอดเท่านั้นถึงจะชนะ เพราะอย่างนั้นพันธมิตรเป็นอะไรที่สำคัญมากพอสมควร

    เธอต้องหาพันธมิตรที่ดีเพื่อที่เขาจะได้พาเธอไปสู้ชัยชนะ!

    “ท่านไม่เคยตอบรับคำเชิญการขอเข้าพบของข้าเลยเลดี้ ในที่สุดท่านก็ใจอ่อนกับข้าแล้วสินะครับ ท่านบอกจะพาข้าขึ้นสวรรค์..ทำให้ข้าเห็นหน่อยเถิดว่าสวรรค์ในยามกลางวันนั้นมันเป็นเช่นไร”

    บุรุษผู้ที่รายล้อมรอบตัวของอลิชานั้น..แน่นอนว่าพวกเขาต่างมีใบหน้าที่โดดเด่นจนเธอต้องอ้าปากค้างออกมา อลิชาเป็นสตรีที่ลุ่มหลงในความงามของเหล่าบุรุษเป็นอย่างมากและดูเหมือนว่านั่นจะเป็นข้อดีเพียงข้อเดียวของอลิชา

    “ดยุคซามูเอล ข้าเรียกท่านเช่นนั้นได้ใช่ไหมคะ”

    “แน่นอนครับ ข้าชอบที่ท่านเรียกชื่อข้านะ”

    ชื่อของเขาคือซามูเอล นั่นคือเทพผู้รับใช้พระเจ้า หวังอย่างยิ่งว่าเขาจะไม่ใช่หนึ่งในฆาตกรที่ต้องการ..ฆ่าเธอหรอกใช่ไหม

    ...........

    “บอกตามตรงว่าข้อเสนอของเลดี้น่าสนใจ ยิ่งเราทั้งคู่คือคนคุ้นเคยกันอยู่แล้ว เรื่องที่เลดี้ขอร้องข้าจะเร่งมือทำให้เลยล่ะครับ ข้อแลกเปลี่ยนก็เหมือนเดิม มาหาข้าในคืนนี้สิครับ..”

    ออสก้าคือพ่อค้าที่แทบจะมีอำนาจกุมทุกธุรกิจของจักรวรรดิแห่งนี้เอาไว้ และหากเธออยากจะมีชีวิตรอด การอยู่ใกล้คนที่มีอำนาจมากที่สุดน่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพียงแต่ข้อแลกเปลี่ยนของเขาดูเหมือนว่ามันจะติดเรท20+ไปสักหน่อย

    อลิชาใช้ชีวิตของนางได้คุ้มค่ามาทีเดียว..แต่ถึงอย่างนั้นการฆ่าคนคือความผิดและเมื่อนักสืบเดินทางมาที่คฤหาสน์แวงซองค์ หน้าที่ของเธอคือการทำให้เขาไว้ใจเธอ

    “ท่านไม่ได้ไปที่งานเลี้ยงเหมือนกับทุกครั้ง ในวันที่เลดี้วาเลนเซียเสียชีวิต มีเหตุผลอะไรที่จะกล่าวอ้างไหมครับ”

    อลิชาหยักยิ้มขึ้นมาด้วยดวงหน้าที่ไม่ได้มีความประหม่าแม้แต่น้อย

    “ในวันนั้นข้าก็แค่รู้สึกเหงา จึงเดินทางไปที่ตรอกเล็กๆ เพื่อหาความสำราญใจ หากว่าท่านไม่รังเกียจ ให้ข้าพาท่านไปที่นั่นก็ได้นะคะ..ท่านเอวานจะได้ล่วงรู้ถึงคำว่าสวรรค์ในยามกลางวันว่ามันเป็นเช่นไร”

     

     

    ❌คำเตือนจ้า❌

    เรื่องนี้เป็นแนวฮาเร็มที่นางเอกหรือว่าตัวเอกของเรื่องมีคู่นอน คนรัก มากกว่าหนึ่งคน ใครที่ไม่สะดวกใจในแนวนี้ผ่านก่อนได้เลยน้า มีฉากการฆาตกรรม การใช้ความรุนแรง กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น