มนตราลิขิตฟ้า

“ นภ เจ้าเคยเชื่อในโชคชะตารึเปล่า? ” หญิงสาวเอ่ยถาม 'นถ' บุรุษตรงหน้าที่ตนสบตา

“ เจ้ารู้อยู่แล้วมิใช่หรือ? ” นภตอบกลับ “ เหตุใดเจ้าจึงถามข้าด้วยคำว่าเคย ”

เมื่อได้ยินหญิงสาวยิ้มให้ด้วยความเศร้าโศก หยดน้ำตาที่ไหลออกมาของเธอสะท้อนแสงไฟจากตะเกียงในคืนเดือนดับ “ เพราะในที่สุดข้าก็เข้าใจว่าในโลกทิวาราตรีทุกสิ่งล้วนกำหนดโดยมนตรา ”

“ และโชคชะตาเป็นเพียงบางสิ่งที่มันทอขึ้น ”