หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นชายาผู้โง่เขลา Ver.01 - นิยาย หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นชายาผู้โง่เขลา Ver.01 : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นชายาผู้โง่เขลา Ver.01

    หยางอี้เหริน วาสนาด้ายแดงในชาตินี้ข้าขอตัดขาดกับท่านด้วยตัวเอง หากแม้นชาติหน้าพบกัน ข้าเล่อชุนหลันไม่ขอผูกวาสนาใด ๆ กับคนใจร้ายเช่นพระองค์อีก!!

    ผู้เข้าชมรวม

    9,962

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    43

    ผู้เข้าชมรวม


    9.96K

    ความคิดเห็น


    25

    คนติดตาม


    208
    จำนวนตอน :  56 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.พ. 67 / 18:05 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    ชีวิตก่อนหน้านั้นข้าเลือกท่าน แต่ความเจ็บปวดนั้น....

    ในชาตินี้ข้าไม่ขอรับมันเอาไว้อีกแล้ว 

    ตำแหน่งพระชายาเอกนั่น... เก็บเอาไปให้ผู้ที่ต้องการมันเถิดเพคะท่านอ๋อง!!

     

    "เล่อชุนหลัน"  ในชาติก่อนเป็นสตรีที่ลุ่มหลงในความรัก โง่เขลาจนยอมแต่งงานทั้ง ๆ ที่อีกฝ่ายไม่เคยรักนางเลย

    "หยางอีเหริน" ชิงอ๋องครองเมืองเหลียงโจว องค์ชายแปดพระโอรสของฮ่องเต้ที่ทั้งเย็นชา บ้าอำนาจเย็นชาไร้หัวใจ

    อีกทั้งเขา...ไม่เคยยอมรับนางในฐานะพระชายา แม้แต่ในวันส่งตัวก็ไม่ยอมเข้าพิธีรับเจ้าสาว

     

     

    “ท่านอ๋อง!! หากพระองค์ไม่เคยรู้สึก…รักหม่อมฉันเลยสักนิด เหตุใดจึงไม่…”

    “เหตุใดจึงไม่ปฏิเสธเจ้างั้นหรือ!! เจ้าเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ เจ้าใช้ฐานะสตรีสูงศักดิ์และบุตรีเสนาบดีเล่อมาบีบบังคับข้า และหากข้าไม่ยอมแต่งงานนั่นก็เท่ากับว่าขัดพระทัยเสด็จพ่อ เจ้ามันร้ายกาจมากแผนการยิ่งกว่าที่ข้าคิดเอาไว้ มาตอนนี้ยังต้องการสิ่งใดอีก”

    “ท่านจะเข้าหอกับนางแต่ท่านอ๋องไม่แม้แต่จะ…. คืนที่เราอภิเษกกันท่านไม่เข้าแม้แต่พิธีรับตัวเจ้าสาว!!”

    “แต่ตอนนี้เจ้าก็เป็นพระชายาแล้วมิใช่หรือ จากนี้ก็จงทำตัวให้ดีดูแลตำหนักหลังตามหน้าที่ที่เจ้าควรจะทำ เจ้าอยากเข้ามาที่นี่เพื่อสิ่งนี้มิใช่หรืออย่างไรเล่อชุนหลัน”

     


     

    ความเจ็บปวดนี้เริ่มกัดกินใจจนนานวันเข้าเปลี่ยนเป็นความชินชา... จนไร้ความรู้สึก

     

     

    “ข้าคงไปไม่นาน เรื่องในตำหนักก็ฝากเจ้าดูแลด้วย”

    “เพคะ”

    “เจ้าไม่สบายงั้นหรือเหตุใดดูซูบลงไป”

    “ท่านอ๋องตรัสถามเช่นนี้ ไม่ทราบจริง ๆ หรือเพคะว่า…”

    “จินถิง”

    “พระชายา บ่าว…”

    “เจ้าไปเอาห่อยาที่ข้าเตรียมเอาไว้มาให้ท่านอ๋องติดตัวไปในกองทัพ แล้วก็ผ้าห่มที่เรา… พึ่งซื้อมานั่นด้วย”

    “เพคะพระชายา”

    “เจ้าไม่น่าลำบาก นี่เจ้าออกไปซื้อ…”

    “ตอนนี้อากาศเริ่มเย็นลงแล้ว ควรจะต้องหาผ้าห่มไปเพิ่มให้มากหน่อยเพคะ”

    “อ่อ ใช่ ขอบใจเจ้ามาก แล้วช่วงนี้เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”

    “สบายดีทุกอย่างเพคะ”

     

    จนวันที่เขาได้สูญเสียนางไป เขาจึงเริ่มเข้าใจว่าได้ทำหัวใจตัวเองหายไปพร้อมกับนาง

    แม้จะอยากพูดคุย ขอโทษหรือบอกรักกับนางสักเพียงใด...

    แต่บัดนี้ทุกอย่าง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว.....

     

     


                     “หยางอี้เหริน วาสนาด้ายแดงในชาตินี้ข้าขอตัดขาดกับท่านด้วยตัวเอง

    หากแม้นชาติหน้าพบกัน ข้าเล่อชุนหลันไม่ขอผูกวาสนาใด ๆ กับคนใจร้ายเช่นพระองค์อีก!!”

     


     

     

    เรื่องนี้เปิดอ่านฟรีประมาณ 40% ของเนื้อหา

    และจะมีติดเหรียญล่วงหน้าสำหรับคนที่ไม่อยากรอนะคะ

    E-book ออกจะติดเหรียญทันที เพราะฉะนั้นพยายามอย่าดองกันนะค๊า.....

     

     

    เรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติกแนวย้อนเวลา ส่วนใครจะย้อนอย่างไรนั้นต้องคอยติดตามนะคะ

    นิยายเป็นแนวสุขนิยมรักเดียวแบบ Feel good (เหรอ) อิอิ เอาน่าๆ มีนิด ๆ หน่อย ๆ เอง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น