คณิกาที่รักของท่านอ๋อง (มี E-book)

สวัสดีค่ะรี้ดที่น่ารักทุกคน เรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 สุดยอดบุรุษหนุ่มแห่งต้าเฉิน

เป็นนิยายที่ไร้ต์เขียนและดองในไหอยู่นานกว่าจะนำมาเผยแพร่ค่ะ

นิยายต่อเนื่อง 4 เรื่อง 4 ท่านอ๋องของแต่ละเมือง

นิยายจะมีตอนไม่มากไร้ต์พยายามจะให้จบประมาณไม่เกิน 40 ตอน / เรื่องนะคะ ( มี E-book แล้วนะคะเรื่องนี้)

ว่าแล้วก็ ไปลองตามอ่านกันดูนะคะ 

เนื้อเรื่องไม่ได้มีปมมากมาย เน้นความรักชายหญิงเบาๆ ไม่เน้นดราม่านะคะ เป็นสายสุขนิยมจ้าาา

---

"คุณชาย ได้โปรดอย่าทำอะไรข้าเลยเจ้าค่ะ"

"แม่นาง ข้าอยากทำข้อตกลงกับเจ้า หากว่าเจ้ายอมช่วยข้า ข้าเองก็จะช่วยเจ้าเช่นกัน"

"คุณชาย หากว่าท่านยอมช่วยข้าหนีออกจากที่นี่จริงๆ ข้ายินดีเป็นสาวใช้ให้ท่าน รับใช้ท่านไปชั่วชีวิตเจ้าค่ะ ได้โปรดเถิด ข้าไม่อยากอยู่ที่นี่ช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ"

"เช่นนั้นเจ้าก็ช่วยเล่นละครกับข้าก่อน หากว่าเจ้าทำให้พวกมันเชื่อเจ้าได้และงานข้าสำเร็จ ข้ารับปากว่าจะช่วยเจ้าออกไป"

"ได้เจ้าค่ะ ขอคุณชายโปรดบอกว่าข้าต้องทำเช่นไรบ้าง"

"รออีกเดี๋ยว มานั่งข้างๆ ข้าแล้วแสดงให้เหมือนกับคณิกาหน่อย มารินสุรานี่ให้ข้า"

"....เจ้าค่ะ"

---

"นี่ แม่นาง…แม่นางหยง"

"คุณชาย...ข้าร้อน...ช่วยด้วยเจ้าค่ะ"

"แย่แล้ว!!"

เขาอุ้มนางเข้าไปห้องด้านในพร้อมกับวางนางลงที่เตียงทันที เมื่อวางลงได้ตัวเขาก็ร้อนรุ่มดั่งไฟสุมเช่นกัน เขาเริ่มลุกไม่ไหว มือเรียวขาวนวลนั้นเอื้อมมาโอบรอบคอเขาทันที

"คุณชาย ข้อตกลงของเราเป็นเช่นไรเจ้าคะ"

"ข้าจะช่วย...เจ้า..ออกไปจากที่นี่...เจ้า...แฮ่ก...แฮ่ก..."

"คุณชาย ท่านต้องการสิ่งใดเจ้าคะ"

"เจ้า...ข้า.....เจ้าต้องเป็นคนของข้า...แต่ว่า...ทุกครั้งที่ข้าต้องการเจ้าต้อง....มาหาข้า....ทันที"

"ได้เจ้าค่ะ ว่านชิงรับปากท่านก็ได้ ข้ายอมรับใช้ท่านโดยไม่ผูกมัดใจท่านไว้ หากวันใดคุณชายไม่ต้องการว่านชิงแล้ว...ข้าจะเป็นคนจากไปเอง"

"ตอนนี้ข้าต้องการเจ้า!!"

(เปิดเรื่องมาก็ดุเดือดเลยจ้าา.....)

---

“คุณหนู ท่านหมอมาถึงแล้วขอรับ”

“ข้าเย็บแผลเสร็จแล้ว ให้ท่านหมอเข้ามาดูแลต่อเถอะ”

“ขอรับ”

“จงหมิง เจ้าน่ะตามข้ามาทำแผลเถอะ ข้าจะทำแผลให้”

“เดี๋ยว!!….จงหมิง….”

“ท่านอ๋องมีสิ่งใดจะสั่งการพ่ะย่ะค่ะ”

“เจ้า…ไปให้ท่านหมอทำแผล…ให้เจ้าก่อน…ข้า..ไม่เป็นไรแล้ว”

“แต่หม่อมฉันทำแผลให้เขาได้…”

“ไม่ต้อง!!….เจ้า…จะขัดคำสั่งข้า…งั้นหรือ”

“คุณหนูอยู่ดูแลท่านอ๋องสักครู่เถิดขอรับ ข้าขอตัวให้ท่านหมอดูแผลให้ก่อน”

“เอ่อ เช่นนั้น….”

( ท่านอ๋องเราขี้หึงมากนะคะเรื่องนี้ ติดตามอ่านกันได้เลยจ้าาา....)