ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น - นิยาย ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น : Dek-D.com - Writer
×

    ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น

    เฟร์ดา

    คนหนึ่งยอมโดนมองว่าเห็นแก่ตัวเพื่อฉุดรั้ง ทว่าอีกคนกลับมองเห็นเพียงชีวิตที่มันพังไม่ท่า เขาจดจำช่วงเวลาสั้นๆ ทว่ามีความสำคัญได้ขึ้นใจ แต่ความทรงจำของเธอดันไม่เหลือช่วงเวลาเหล่านั้นเลย...สักนิดก็ไม่มี

    ผู้เข้าชมรวม

    1,247

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    306

    ผู้เข้าชมรวม


    1.24K

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    14
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  41 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 เม.ย. 68 / 22:00 น.
    ดูเพิ่มเติม
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    สถานะคู่หมั้นที่ได้มา มันบังเอิญ หรือสวรรค์ตั้งใจ ?

     

    คนหนึ่งน้อมรับคำสั่งทันใด ผิดกับ... ใครอีกคนยืนกรานปฏิเสธทันทีที่ฟังจบ

    คนหนึ่งยอมโดนมองว่าเห็นแก่ตัวเพื่อฉุดรั้ง ทว่า... อีกคนกลับมองเห็นเพียงชีวิตที่มันพังไม่เป็นท่า

    เขาจดจำช่วงเวลาสั้น ๆ ทว่ามีความหมายและสำคัญได้ขึ้นใจ แต่... ความทรงจำของเธอดันไม่หลงเหลือช่วงเวลาเหล่านั้นเลย... สักนิดก็ไม่มี

     

    สำหรับเขาไม่มีตัวเลือกให้เลือกเลยว่า จะไปต่อ หรือ พอแค่นี้

    เพราะคำตอบเดียวที่มี ก็มีเพียงความมุ่งมั่นและเดินหน้าแบบเต็มกำลังเท่านั้น แม้มันจะขัดใจเธอก็ตาม

     

     

     

    แดน - แดนดิน อินทรเดชะ (อิน-ทะ-ระ-เด-ชะ) ( 33 ปี )

    : สถานะ คู่หมั้น ที่ผู้ใหญ่ให้มา เขาพร้อมน้อมรับคำสั่งนั้นทันทีไม่มีอิดออดเพื่อรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น แม้มันจะขัดใจเธอก็ตาม ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาสเขากลับมาเจอเธอที่เปรียบเสมือนแสงสว่างของเขาอีกครั้ง ทั้งที่สภาพสังคมของเรามันต่างกัน มันก็ยากจะปล่อยโอกาสนี้ให้ลอยผ่านไปเฉย ๆ ได้ รู้ว่ามันผิดมหันต์ แต่เขาเองก็ควบคุมจุดเริ่มต้นไม่ได้เหมือนกัน และไม่ว่าเรื่องราวในคืนนั้นจะมีใครผิดบ้าง เขาก็..ขอรับผิดคนเดียวทั้งหมด

    “พี่ไม่รู้หรอกครับว่า ทำไมหยีถึงจำไม่ได้ แต่เมื่อสิบห้าปีก่อนเราเคยเจอกันจริง ๆ”

     

    ยาหยี - ญาณวีร์ ตรีวงภักดิ์ดี (อินทรเดชะ) ( 28 ย่าง 29 ปี )

    : สถานะ คู่หมั้น ที่โดนผู้ใหญ่ยัดเยียดมา แน่นอนว่าเธออ้าปากปฏิเสธทันทีด้วยไม่มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลยสักนิด พยายามคิดหาคำพูดไหนมาแย้งก็ดูจะเป็นเพียงการแจ้งให้ทราบเท่านั้น เพราะคนเป็นตายังคงยืนยันคำเดิม แน่นอนว่า.. คนที่กำลังจะตกอยู่ในสถานะนกน้อยในกรงแก้วไร้อิสระที่ชื่อว่าการหมั้น ก็ย่อมโกรธและโมโหเป็นธรรมดา และความโกรธที่เข้าใกล้คำว่าจะระเบิดที่ว่า ก็ต้องไปลงคนที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ตามระเบียบ เขาทำเรื่องย่ำแย่กับเธอไม่พอ ยังมีหน้ามากล่าวหาว่าเธอรู้จักกับเขามาก่อนอีก

    “คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร แถมยังบอกว่ารู้จักมานานด้วย แล้วทำไมถึงกับฉันแบบนี้ล่ะ! ?”

     

     

    ......ตัวอย่างในเรื่อง......

     

    “ปล่อยซะ!..”

    ไม่ทันที่กำปั้นหนัก ๆ จะได้ฟาดกระแทกปากหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของใบหน้าคมคาย เสียงทรงพลังของใครบางคนก็ดังแทรกขึ้นมาทำลายบรรยากาศร้อนระอุเสียก่อน

    “ตาอย่ามาห้ามผม ผมจะจัดการมันที่มันทำระยำกับหยี!.” วีราทรในนาทีนี้ เรียกว่า เดือดปุดเป็นน้ำร้อนเลยก็ว่าได้

    ญาณวีร์จับจ้องภาพเกือบจะใช้คำว่า งูกินหาง ตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ความสงสัยแรกคือ ทำไมคนเป็นตาถึงไม่มีอาการโกรธแต่อย่างใด แถมยังรีบเข้าห้ามพี่ชายของเธอไม่ห่วงร่างกายตัวเองแบบนั้น ไม่ใช่เธอจะสนับสนุนความรุนแรง แต่..คนที่ควรจะโกรธไม่แพ้เธอก็น่าจะเป็นตาของเธอไม่ใช่เหรอ ?

    ‘หยีไม่เข้าใจ’ ขมวดคิ้วจนยุ่งเมื่อมึนงงกับพฤติกรรมของผู้เป็นตา

    แววตาที่สื่อส่งความไม่เข้าใจยังคงจับจ้องเหตุการณ์คุกรุ่นไม่วางตา เมื่อมีสายตาที่ยากจะตีความหมายของผู้ชายคนนั้นที่หันมามองแบบนั้น หัวคิ้วที่ยกย่นเกือบจะชนกันอยู่แล้ว ก็ยิ่งขมวดเข้าหากันจนยุ่งเข้าไปใหญ่ ด้วยไม่สามารถทำความเข้าใจกับความน่าสับสนนั้นได้

    จะว่าว่างเปล่าก็ไม่ใช่ จะมีนัยยะอะไรบางอย่างก็ไม่เชิง..

    “แกคิดว่าเรื่องแบบนี้มันทำฝ่ายเดียวได้เหรอ ?”

    “แต่มันยอมรับว่ามันทำนี่ครับ”

    เสียงถกเถียงของผู้ชายทั้งสองที่มีความสำคัญกับชีวิตเธอ ยังคงดำเนินต่อไป ไม่มีใครยอมลดละให้กันนั่นเอง จึงทำให้ญาณวีร์รู้แจ้งได้ด้วยตัวเองในตอนนี้เองว่า ความไม่ยอมคนมันถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเธอเอง

    “อย่าตัดสินหนังสือเพียงแค่ชื่อและหน้าปก ถ้าหน้าปกมันเขียนเด่นหราว่า คำสารภาพจากอาชญากร แกก็จะตัดสินไปว่า คนที่สารภาพเป็นอาชญากรจริง ๆ เหรอ”

    “แต่หยีอยากตัดสินค่ะ หยีไม่มีเวลามานั่งอ่านเนื้อหาหรือพิสูจน์เนื้อหาที่วกไปวนมาและสรุปได้เหมือนเดิมว่า เขาทำเรื่องแบบนั้นกับหยีหรอกนะคะ ถ้าคุณตาอยากอ่านก็เสียเวลาอ่านคนเดียวเลยค่ะ เพราะหยีไม่หมั้นแน่นอน!.”

    “ที่พูดออกมาทบทวนคำพูดของตัวเองดีแล้วเหรอยาหยี ? ใครมาได้ยินเข้าก็รู้หมดสิว่าเป็นคนใจแคบ ทีตัวเองยังอยากให้คนอื่นมองในทางที่ดีเลย ทำไมถึงมองคนอื่นในทางที่ดีบ้างไม่ได้”

    “คุณตา!..”

    “คุณปู่ครับ ผมไม่เป็นไรครับ”

    “ชีวิตนี้ต้องพูดคำว่าไม่เป็นไรอีกกี่ครั้ง ถึงจะไม่เป็นไรจริง ๆ อะแดนดิน”

    ถ้าให้เทียบความใจเย็นในน้ำเสียงระหว่างคราวนั้นกับครั้งนี้ ก็บอกได้ในทันทีเลยว่า ครานั้นเทียบความเย็นยะเยือกไม่ติดเลย

    “ไม่รู้แหละ ยังไงตาก็ยืนยันจะให้หมั้นเหมือนเดิม หนูไม่เต็มใจยังไงก็ต้องหมั้น!.”

    “ไม่ค่ะ หยีก็ยืนยันเหมือนกันว่า ไม่!..”

    “แล้วถ้าท้องขึ้นมาจะว่ายังไงญาณวีร์!.. แล้วไม่ต้องบอกว่าจะเลี้ยงเองนะ เพราะแดนดินไม่ยอมแน่ ๆ ตาก็ไม่เหมือนกัน”

    รู้ว่าคนพูดโกรธ เธอเองก็โกรธไม่แพ้กัน !

    “งั้นก็ให้หยีท้องก่อน ค่อยหมั้นค่ะ!..”

     

     

    ซีรีส : wait for your love

    - อย่าใจร้ายได้ไหมสามี ( จอมทัพ - พรพระพาย ) : จบแล้ว

    - ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น ( แดนดิน - ญาณวีร์ ) : on air

     

     

    --------////คุยกันนิดหนึ่งค่ะ////--------

     

    นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของซีรีส์ wait for your love นะคะ

    ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของคนสองคนที่ต้องมาอยู่ในสถานะคู่หมั้น เพราะคำสั่งเด็ดขาดที่ คนหนึ่งพร้อมน้อมรับคำสั่งด้วยความเต็มใจ แต่อีกคนยอมเพราะความจำใจและจำนนต่อคำพูดที่ได้ลั่นวาจาไป สภาพของคนทั้งคู่เลยต้องมาอยู่ด้วยกันเพราะเป้าหมายต่างกันแบบนี้ ที่.. แดนดินอยากสร้างความทรงจำให้ใหม่และอยากโลภมากให้ชีวิตได้มีโอกาสสัมผัสคำว่า ความสุขและสมหวัง สักครั้ง ทว่า.. ญาณวีร์กลับอยู่ด้วยเพียงเพราะคำสั่งที่ขัดไม่ได้ และด้วยหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ใครบางคนมอบให้ มันก็ยิ่งแย้งอะไรไม่ได้เข้าไปใหญ่ เลยจำต้องอยู่ด้วยกันอย่างนี้

    แน่นอนว่า ถ้าคนหนึ่งยังคงมองใครอีกคนด้วยดวงตาที่มีม่านแห่งความโกรธบดบังไม่เลิก ความร้ายแรงและความผิดในสายตาคู่นั้นก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน และอะไรที่เขาทำหรือพูดที่มันอาจจะดี แต่คนที่โกรธก็อาจจะมองเป็นอื่นอย่างนั้น แต่ถึงอย่างนั้น..คนที่มีทั้งความอดทนสูงและขี้ขลาดไม่กล้าปล่อยมือในเวลาเดียวกัน ก็ยังมองข้ามและคงรู้สึกไม่เปลี่ยน

    คนหนึ่งรู้สึกรัก แต่.. อีกคนรู้สึกโกรธหรืออาจจะเกลียด แล้วเส้นทางทั้งสองความรู้สึกนี้ จะมีจุดเชื่อมต่อหรือจะหาทางมาบรรจบเป็นเส้นทางเดียวกันที่ตรงไหน ><

     

    ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้แดนดินเอาชนะใจยาหยี และให้ชีวิตได้มีโอกาสสัมผัสกับคำว่า สมหวัง สักครั้ง ให้สาสมใจชาวเราด้วยนะคะ ????

    เล่นแท็ก #ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น นะคะ

     

    ++คำเตือน++

    - นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนล้วน ๆ นักอ่านทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณและใช้จินตนาการในการอ่านด้วยน้าา

    - เนื้อเรื่องมีคำพูดที่อาจจะกระทบหู มีการกระทำที่อาจจะดูไม่สมเหตุสมผลหรือขัดจากความจริง(แต่มันเป็นปมใหญ่ที่ไม่สามารถตัดทิ้งได้) และมีเหตุการณ์สะเทือนใจ(ไม่)นิดหน่อย เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป

    - เรื่องราวอาจจะดำเนินไปทางขม แต่เป็นขมที่กลืนได้ เหมือนโบราณว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา(หยี) นั่นหมายความว่า.. จบสุขนิยมแน่นอนค่ะ ^^

     

    ** ฝาก **

    เพจ(อัปเดตเป็นหลัก) : เฟร์ดา นักเขียน

    เฟซบุ๊กส่วนตัว : เฟร์ดา เฟอร์

    X (ทวิตเตอร์) : @ffre_daawriter

    ช่องต๊อกต๊อก : เฟร์ดา นามปากกา , นามปากกา เฟร์ดา

     

     

     

    =========================================

    นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด

     

    * หากมีใครพบเจอผลงานที่เหมือน มีการคัดลอก หรือนำไปดัดแปลงเป็นผลงานของตัวเองหรือหารายได้ รบกวนแจ้งเฟอร์ด้วยนะคะ ผลงานทุกชิ้นเฟอร์คิดพล็อตเอง เขียนเองทุกคำ ทั้งรักทั้งหวงประดุจลูกที่คลอดมาเองเลยค่ะ ???? ฝากกันด้วยน้าา ??????’?

    สารบัญจำนวน 41 ตอน
    ตอนแรกสุด

    ลำดับตอน
    ชื่อตอน

    รีวิวจากนักอ่าน

    Empty Review

    นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว

    มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    2ความคิดเห็น

    กำลังโหลด...

    2ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    กำลังโหลด...