พรหมลิขิต(ให้)รัก [มี e-book ใน meb ด้วยนะคะ]

ฟรานซิส เฟร์นันเดซ ดิอาซ (ลูกเสี้ยวสเปน-อิตาลี) อายุ 29 ปี

เขา เฝ้าตามหาผู้หญิงที่อยู่ด้วยกันคืนนั้นมาตลอด 2 ปี แทบจะพลิกแผ่นดินสเปนและลามไปประเทศโดยรอบด้วยแต่ก็ไม่มีวี่แววจะเจอเธอคนนั้น แต่กลับเจอกันง่ายๆ อย่างคาดไม่ถึงในวันแต่งงานของเพื่อนกับน้องสาวของเขาแถมยังเป็นเพื่อนเจ้าสาวของญาติผู้น้องของเขาอีก

รัน - รัญชิดา นันทโยธิน (สัญชาติไทย) อายุ 24 ปี

เธอ หลังจากที่หนีออกมาในเช้ามืดวันนั้น เขาก็กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธออีกครั้ง ไม่ได้พบไม่ต้องการรู้จัก แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกให้เธอกับเขาเจอกันอีกครั้งในคืนวันแต่งงานของเพื่อนเธอ แถมยังอยู่ในฐานะเพื่อนเจ้าบ่าวและเป็นญาติกับเพื่อนของเธออีกต่างหาก โลกกลมไปไหม?

เซน - ซามูเอล (ลูกครึ่งสเปน-ไทย) อายุ 1 ปีครึ่ง เด็กชายวัยขวบนิดๆ ลูกชายตัวน้อยของแม่รันแต่ DNA ชั่งได้พ่อมาเต็มๆ

ธัน - ธัญวัชร์ นันทโยธิน (สัญชาติไทย) อายุ 22 ย่าง 23 ปี

เขา โดนตามแหย่ตามเต๊าะมานานหลายปี รำคาญบ้าง ชอบใจบ้าง แต่พอได้ยินเธอบอกว่า ถ้ามันไม่ใช่ยังไงก็ต้องจากกันอยู่ดี ก็ทำเอาเขาคิดหนักและต้องทบทวนตัวเองเหมือนกัน

วิ - วิเวียน อินทภิบูรณ์ (ลูกเสี้ยวไทย-เนเธอแลนด์) อายุ 24 ปี

เธอ หลงรักน้องชายเพื่อนสนิทมานานหลายปี จากความชอบที่เขาถูกสเปกทุกอย่าง พอได้มาอยู่ใกล้ๆ และคอยแหย่คอยเต๊าะเขาเข้าหน่อยกลับกลายเป็นความรักที่เพิ่มขึ้นโดยที่เธอเองก็ไม่เคยได้บอกความรู้สึกตรงๆ ให้เขาได้รับรู้เลย

-----------------------------ตัวอย่าง-----------------------------

“ต่อไปนี้ให้ผมดูแลคุณกับลูกได้ไหม” ฟรานซิสพูดออกไปด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน

“ฉันไม่ต้องการค่ะ ที่ผ่านมาเราสองคนแม่ลูกก็อยู่กันได้ และจะอยู่กันแบบนี้ต่อไปโดยที่ไม่มีคุณก็ไม่มีผลอะไรกับชีวิตอยู่แล้ว” น้ำเสียงเด็ดขาดที่พูดออกมาแสดงให้เห็นแน่ชัดแล้วว่าเขาหมดสิ้นหนทางจะเปลี่ยนความคิดของหญิงสาวได้ เขาก็มีส่วนผิดกับเรื่องราวที่ผ่านมาตลอด 2 ปี แต่เขาจะไม่มีสิทธิ์ได้สัมผัสกับคำว่าครอบครัวของตัวเองอีกครั้งได้เลยหรอ?

“ผมรักคุณกับลูกนะ ขอโอกาสให้ผมได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณกับลูกได้ไหม ถ้าท้ายที่สุดแล้วมันไม่ใช่ผมก็จะไม่ดันทุรังต่อ” เสียงทุ้มเอ่ยออกไปจากใจจริง เขาหมดสิ้นคำจะยื้อเธอไว้แล้ว คำว่ารักที่เพิ่งเอ่ยออกไปมาจากหัวใจเขาจริงๆ แต่คำนั้นนอกจากคนฟังจะไม่เชื่อแล้วยังคิดว่าเขาแค่พูดออกมาขำๆ เพื่อจะให้เธอยอมใจอ่อนให้เขา

“คุณมาเล่นตลกอะไรให้ฉันดูกันคะ? ใครเขาจะเชื่อกันอะคุณ เราเจอกันแค่ครั้งเดียวแทบจะไม่รู้จักหรือรู้อะไรเกี่ยวกับกันและกันเลย เอาอะไรมารักกันก่อน พูดให้เด็กอนุบาลฟังเด็กยังไม่เชื่อเลย” รัญชิดาว่าขึ้นอย่างโมโห เขากล้าดียังไงถึงเอาคำว่ารักมาพูดเล่นกับเธอ คนที่เจอกันแค่ครั้งเดียว นอนด้วยกันเพียงเพราะความผิดพลาดแล้วจะเอาอะไรมารักกันได้

.

.

“งานการไม่ทำหรอ? มาอยู่ขนาดนี้” คำถามที่เป็นคำถามปกติสำหรับเขา แต่กับอีกคนเข้าใจว่าเขาพูดกระทบเข้าให้จึงตั้งหลักจะแหย่ให้คนถามปวดประสาทเล่นๆ

“พี่ว่าจะมาอยู่จนเป็นคุณนายไร่นันทโยธินเลยแหละ” วิเวียนตอบกลับอย่างกวนๆ ดูซิเขาจะว่ายังไง

“มีพี่คนเดียว” ธัญวัชร์สวนขึ้นทันควัน เขาขัดหูทุกทีที่เธอแทนตัวเองว่า “พี่” เขาเองก็ไม่รู้ทำไมถึงไม่ชอบใจที่เธอแทนตัวเองแบบนั้น เรื่องเดียวที่เขาแย้งขึ้นคือคำเรียกแทนตัวเองของเธอเท่านั้น รัญชิดาหรี่ตาแล้วหรี่ตาอีก อะไรกัน? น้องชายของเธอเกิดมาห่วงสถานะพี่น้องอะไรเอาตอนนี้ ทีกับผู้ช่วยคนสนิทหรือแม้กระทั่งเอมอรที่รู้จักกันมานานแทบจะยัดเยียดตัวเองเป็นน้องแท้ๆ ของคนทั้งสองอยู่รอมร่อแล้ว

“เอ๊ะ! งั้นวิจะมาอยู่คุณนายของไร่เลยเป็นไง?” รัญชิดาอยากหัวเราะให้ลั่นบ้าน เพื่อนของเธอนี่เอาเรื่องไม่เปลี่ยนเลย วิเวียนยิ้มหวานท้าทายชายหนุ่มที่ยังทำหน้าอ่านไม่ออก แต่ใครจะรู้ว่าภายในใจจริงๆ ของเขากำลังยกยิ้มถูกใจอยู่แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่ายิ้มทำไม

‘เอาล่ะ พูดเองก็รับผิดชอบคำพูดตัวเองด้วยนะ’ ชายหนุ่มคิดในใจ แต่สิ่งที่พูดออกไปกลับเป็นอีกแบบหนึ่ง

“ตำแหน่งนั้นไม่ใช่จะได้เป็นกันง่ายๆ ” วิเวียนหูผึ่งทันที ปากก็ว่าออกไปทันควันด้วยไม่ต้องคิดอะไรให้มาก

“วิทำได้หมดแหละ วิอยากเป็นคุณนายไร่นี้” อะ ไหนๆ เขาก็ไม่อยากให้เธอเป็นพี่เขาแล้ว เขาไม่ได้บอกหรอกเธอตีความหมายเอาเอง ต่อไปนี้เธอก็จะไม่แทนตัวเองว่าพี่กับเขาอีกแล้วเพราะเธอก็ไม่ได้อยากเป็นพี่น้องกับเขา แต่เธออยากเป็นแฟน!

นิยายเซตรัก

             - วิวาห์รัก (ข้างเดียว) [มาร์คิน - เซรีน่า] : จบแล้ว

             - พรหมลิขิต(ให้)รัก [ฟรานซิส - รัญชิดา / ธัญวัชร์ - วิเวียน] : กำลังแต่ง

--------////คุยกันนิดหนึ่งค่ะ////--------

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์นะคะ เป็นเรื่องราวของฟรานซิสและรัญชิดา และจะมีเรื่องราวความรักของอีกคู่ซึ่งก็คือน้องชายและเพื่อนของรัญชิดาอย่างธัญวัชร์กับวิเวียนมาด้วย ฝากติดตามและให้กำลังใจกันด้วยนะคะ

++คำเตือน++

นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร สถานที่บางแห่ง และเหตุการณ์ต่างๆ เกิดจากจินตนาการของไรท์ล้วนๆ

ผู้อ่านทุกคนโปรดใช้จินตนาการในการอ่านกันด้วยนะคะ // ฮาๆๆ

===========================================================

นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด