fic Katekyo Hitman Reborn:พวกคุณน่ะ?!!ปล่อยเราไปสักทีเถอะ!!!!

ชีวิตของเราอิซานางิ(ซาวาดะ)โซระเทนชิ

แม้จะดูแฟนตาซีตั้งแต่เกิดมาไม่ว่าจะเป็นผีบรรพบุรุษตามติด บอกให้สืบทอดอะไรสักอย่างก็ไม่รู้(ข้าแค่เลือกผู้สืบทอดเองมันเป็นหน้าที่นะเดซิโม่.พรีโม่)

 นิมิตอนาคตที่ไม่แน่ไม่นอน 

 พ่อที่เฮงซวย(โซระพ่อขอโทษ╥﹏╥.อิเอมิสึ) 

 ไหนจะเพื่อน(??)สุดแปลกไม่เหมือนใคร(คุณพูดถึงใครกันนะโซระเทนชิ/สัตว์กินเนื้อตัวเล็ก.มุคุโร่/เคียวยะ)

ทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้นเราไม่คิดอะไรมากนัก

แต่....ไอ้เด็กทารกสวมชุดสูทแนวมาเฟียมีกลิ่นอัปมงคลแถมยังบอกว่าเป็นครูสอนพิเศษทั้งๆที่เราสอบได้อันดับหนึ่งของชั้นปีไหนจะเรียกเราซาวาดะ สึนะโยชิหรือไม่ก็สึนะจอมห่วยอีก(เราเรียนดี{สอบเทียบหมดแล้วที่เรียนก็เพื่อเข้าสังคมถึงจะช้าไปห้าปีเพราะหลายๆเรื่องอ่ะน่ะ}กีฬาเด่นไหนจะมีธุระกิจเป็นของตัวเองอีกจอมห่วยคืออะไรรรรก็อนนน???!!!!!บอกเลยรับไม่ได้มากอีกอย่างฉันชื่อโซระเทนชิเว้ยยยยยย!!!!ออกเสียงคล้ายกันก็จริงแต่เป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้ชื่อนี้ม๊าเป็นคนตั้งให้เลยนะเห้ยถามจริงใครเป็นสายข่าวแกเนี่ย)

แถมยังให้สืบทอดตำแหน่งบอสมาเฟียอีกถึงจะมีเพื่อน(??)เป็นอันธพาลครองเมืองกับลูกหลานมาเฟียกับนักฆ่าก็ไม่ได้หมายความว่าอยากเป็นบอสมาเฟียต่อจากผีบรรพบุรุษนั้นสักหน่อย(รู้จากปากพรีโม่เองหลังจากรีบอร์นบอกจะสอนให้เป็นบอสของวองโกเล่ที่ดีตอบความงงมาหลายปีว่าจะให้สืบทอดตำแหน่งเดซิโม่อะไรสักอย่างเนี่ยแหละ.ไรท์)

ชีวิตมีอะไรแม่งแปลกกว่านี้อีกไหมมม 

 "ก็แม้ชีวิตแบบปกติของคนทั่วไปมันน่าเบื่อนิตัวเอง"

"อย่ามาอ่านใจคนซี้ซั้วสิว่ะ??!!!!"