อย่าลืม. . . ครับ [MARK&BAM ]

    

"เหมือนเดิม??" 

ยูคยอมเพื่อนรักถามผมและชูของในมือ แกว่งไปมา 

" ยูค!!! เดี๋ยวมีคนมาเห็นแอบๆหน่อยดิ่"

 ผมรีบตะครุบของในมือมันลงเเละยัดเข้าไปในถุงกระดาษที่มันถืออยู่อีกข้างนึง 

"แบม มึงจะอายเหี้ยไรวะ มึงก็เอาไปให้พี่เขาเองดิ่วะ ?" 

ยองแจเพื่อนรักอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น เเละทำหน้าเอือมๆใส่พวกผมสองคน

"เออ แม่งใช้กูเป็เมสเซนเจอร์ตลอด กูไม่ใช่เบ้มึงนะเว้ย !" ป๊าบ !! 

" อย่าตบหัวแบมดิ่วะ ถ้าแบมเตี้ยลงจะทำยัง

ไง " 

มือหนักชิบ เจ็บโว้ยยยย

"อย่ามาเปลี่ยนเรื่องเลยมึง ชอบพี่เขามาจะปีเเละ กล้าๆหน่อยเหอะมึง" 

ยองแจทำท่าจะตบหัวผมอีกคนดีนะผมรู้ทัน ฮี่ๆ เลยหลบทัน

"ยูค แจก็รู้พี่เขา ไม่ชอบคนอย่างแบมนิ่ อาจจะเกลียดเลยด้วยซ้ำ " 

ถ้าผมไม่เป็นแบบนี้อะไรๆก็คงจะดีกว่านี้ 

"เฮ้ออออ เออ กูรู้ งั้นมึงก็ตัดใจเหอะ มึงถลำลึกเกินไปและนะแบม "

ยูคเอื้อมมือมาแตะที่ไหล่ข้างซ้ายผมเหมือนกับปลอบใจ ยองแจก็เอื้อมมือมาแตะอีกข้างนึง 

เเละบีบเบาๆ 

      ผมรู้ว่าความรักครั้งนี้ของผมมีเปอร์เซนที่พี่เขาจะหันมาชอบผม เท่ากับศูนย์ หรือบางทีอาจจะติดลบเป็นร้อยเลยก็ได้ แต่ถ้าให้ย้อนกลับไป ผมก็ยังคงที่จะชอบพี่เขาเหมือนเดิม ทำยังไงได้หล่ะก็ชอบพี่เขาไปแล้วนี่นา

"   ก็แบมชอบพี่มาร์คนเดียวนิ่  "