[riot x drake] คุณหนูของไรออต

"เดรก"

"มีอะไรไรออต"

"พักก่อนไหม?"

ช่วงนี้เดรกโหมทำงานทั้งวันแถมยังแปลกๆอีก

"งานผมยังเหลืออีกเยอะนะไรออตถ้าคุณหิวเดี๊ยวผมเอาช็อกโกแลตมาให้"

จู่ๆเจ้าซิมไบโอตตัวสีเทาก็ค่อยๆคลานไปเลื้อยมือข้างที่จับปากกาของเดรก

"ไรออตผมจะทำงาน"

"ช่วงนี้นายทำงานหนักจนไม่ค่อยได้พักผ่อนนะเดรกพักหน่อยเถอะ"

อย่างคุณเนี่ยนะเป็นห่วงผมไรออตกลัวผมไม่มีแรงไปเที่ยวหาหัวคนกินเล่นก็บอกมาเถอะ 

"เดรก"

ซิมไบโอตตัวสีเทารู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อยที่อีกฝ่ายกำลังคิดอะไร

"แล้วจริงไหมล่ะ"

"ผมเหนื่อยนะไรออตที่ทุกๆคืนผมแทบจะไม่ได้นอนเพราะคุณใช้ร่างผมไปเที่ยวเล่นทำลายข้าวของไปทั่วน่ะ"

"....."

"ปล่อยผมได้แล้วผมจะทำงาน"

"ถ้าไม่ปล่อยผมจะขังคุณ"

ไรออตค่อยๆเลื้อยตัวกลับเข้าไปในตัวของเดรกอย่างผิดหวัง ไรออตรับรู้ถึงความโกรธของอีกฝ่ายที่มีต่อเขา

เจ้าซิมไบโอตบ้า ควรคิดได้ตั้งนานแล้วไหมควรรู้ได้ตั้งนานแล้วไหมว่าผมเหนื่อยแค่ไหน ที่มีตัวปรสิตอย่างคุณมาใช้ร่าง

เดรกสบถในใจอย่างหัวเสีย โดยที่ลืมไปว่าอีกฝ่ายนั้นรับรู้ความคิดเขาได้

ปึก!!

ไรออตคำรามต่ำก่อนที่จะดึงร่างของอีกฝ่ายติดกับโต๊ะ

"อย่าเรียกฉันว่าปรสิตนะเดรก"

ความรู้สึกแรกที่เข้ามาในความรู้เดรก

...เจ็บ

เจ็บมากด้วย

ติ๊ด!

เสียงของคลื่นความถี่เสียงได้แผดออกมาจากรีโมทตัวนึงที่ใช้สำหรับกันซิมไบโอตอย่างไรออตให้ออกจากร่างกายของเดรก

อั่ก!!!!! เดรก!!!!!

เจ้าซิมไบโอตพอได้รับคลื่นความถี่ก็ได้กระเด็นหลุดออกจากร่างของเดรก

"ไรออตคุณทำผมเจ็บนะ งานผมก็ยับหมดแล้ว"

"คุณไม่เที่ยวซักวันจะตายมั๊ยไรออต ผมจะไปออกงานห้ามตามผมมา"

เดรกพูดอย่างไม่พอใจที่จู่เจ้าซิมไบโอตมาดึงเขาให้ติดกับโต๊ะจนเอกสารเสียหาย

ไรออตคำรามต่ำ

"ได้แล้วเจอกันตอนเย็น"

ไรออตได้บอกกับเดรก

ปัง!

เดรกไปปิดกระแทกประตูแล้วเดินออกจากห้องนั้นไป ปล่อยให้ไรออตได้อยู่ในห้องคนเดียว

             .....................................................

แอ้ดด.......

เดรกกลับมาแล้ว

หืม

กลิ่นแอลกอล์ฮอล์ เดรกเหรอ เดรกไม่เคยดื่มแอลกอล์ฮอล์

เจ้าตัวซิมไบโอตค่อยๆคลานไปหาโฮสของตัวเองอย่างสงสัย

"เดรก"

"...."

เดรกค่อยๆเก็บเอกสารของตัวเองเข้าในกระเป๋าโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่ามีตัวอะไรอยู่ในห้องรึเปล่า

ไรออตรีบพุ่งเข้าไปในร่างของเดรกอย่างรวดเร็ว

"อ๊ะ!"

เดรกตกใจเมื่อเจ้าซิมไบโอตรู้ว่าเขาจะเกดรีโมท

ทำให้เดรกหัวเสีย

ตุ๊บ!

ไรออตไม่ลืมที่จะเอารีโมทนั้นทิ้ง

"ไรออต"

"นายดื่มทำไม"

ไรออตถามเดรกด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจนัก

"เกี่ยวอะไรกับคุณ"

เดรกตอบอย่างไม่แยแส

"ฉันไม่ชอบ"

"นั่นมันเรื่องของคุณไม่ใช่เรื่องของผม"

"เดรกอย่าทำให้ฉันไม่พอใจ"

"ผมต่างหากที่ควรไม่พอใจ"

ที่ไม่ดื่มเหล้าก็เพราะใครถ้าไม่ใช่คุณห้ามผมดื่มเพราะคุณไม่ชอบ วันนี้ผมจะดื่มเพราะคุณไม่ได้อยู่กับผมซักหน่อย

"ฉันอ่านความคิดนายได้นะเดรก"

เจ้าซิมไบโอตตอนนี้รู้สึกไม่พอใจเอามากๆ

"ทีคุณล่ะไรออตผมห้ามคุณไม่ให้ไปเที่ยวคุณฟังผมไหม"

"...นั่นมันคนละเรื่องกัน"

ไรออตรู้สึกสับสนกับความคิดของตัวเอง

"ผมจะกลับแล้วถ้าจะทะเลาะกันค่อยไปทะเลาะที่บ้านผมเหนื่อย"

เดรกพูดอย่างบ่ายๆเพราะเขาขี้เกียจทะเลาะกับไรออตและตอนนี้เขาก็เมาและเหนื่อยมากด้วย

ยังไงเดรกก็ยังคงเป็นเดรกอยู่วันยังค่ำ ไรออตได้แต่ขบคิดในใจ

               __________________________

เดรกเงียบมาตลอดทางจนถึงบ้าน เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาทะเลาะกับซิมไบโอตเพราะเรื่องเที่ยว

"เดรก"

"ถ้าคุณไม่พอใจผมคุณก็ไปหาโฮสคนอื่นเถอะ เราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้ไรออต"

อยู่ๆเดรกก็ระบายมาอย่างยาวเหยียดจนไรออตตกใจกับสิ่งที่เดรกพูด

"ไม่"

ไรออตรู้สึกไม่อยากปล่อยให้คนๆนี้ไปจากเขา เขารู้สึกว่าถ้าเดรกไม่อยูมันช่างไม่มีความสุขเอาซะเลย

"หึ"

เดรกได้พูดออกมาอย่างเหนื่อยๆ

"....."

"ช่างเถอะผมจะนอนแล้วจะทำอะไรก็ตามใจคุณเถอะผมห้ามไม่ได้หนิ"

ไรออตกำลังรู้สึกผิดเขาค่อยๆเลื้อยตัวออกมาแล้วพาดร่างนั้นไว้

"...เดรก"

"...."

"...คุณหนู"

เดรกตกใจเล็กน้อย เมื่อจู่ๆเจ้าซิมไบโอตตัวนั้นมาเรียกเขาแบบนั้น ซึ่งเขาไม่เคยคิดว่าจะได้คำนี้หลุดออกมาจากปากเจ้าซิมไบโอตสีเทาอีกครั้งเพราะนานๆจะได้ยินคำนี้ มันทำให้เดรกใจสั่นเล็กน้อยเพราะอะไรก็ไม่รู้

"...มีอะไร"

"ผมขอโทษ"

ไรออตยอมแพ้ ยอมแพ้แล้วจริงๆเขายอมเดรกทุกอย่างเพื่อไม่ให้เดรกไปจากเขา

"....?!"

จู่ๆไรออตก็บอกขอโทษมันทำให้อีกฝ่ายตั้งตัวไม่ถูกแถมไรออตยังเปลี่ยนสรรพนามด้วยยิ่งทำให้เดรกงงและตกใจ

"สัญญาว่าจะไม่เที่ยวอีก"

ไรออตโผล่หน้าขึ้นมาหาเดรก

"จริงนะ"

สถานการณ์ตอนนี้เดรกทำตัวไม่ถูกเลยจริงทั้งสงสัย มึนงง และ โกรธ..

"ครับคุณหนู..แต่"

"อะไร...?"

"สัญญากับผมได้ไหมว่าจะอยู่กับผมตลอดไป"

เดรกอึ้งไปซักพักคำพูดของไรออตทำให้อีกฝ่ายใจเต้นอย่างไม่เคยเป็น

"อือ..ตลอดไป....สัญญา"

เดรกตอบโดยที่ยังไม่ได้คิดอะไรเลย 

"..คุณหนู"

"มีอะไรอีก"

"เปลี่ยนจากไปเที่ยวเป็นทำอย่างอื่นได้มั๊ย"

เจ้าซิมไบโอตค่อยซุกเข้าตรงซอกคอของเดรกและปล่อยใยไปตรงหน้าอกของคุณหนูของเขา

'หอม' 'อร่อย'

"อื้อ"

เดรกครางออกมาเพราะความตกใจแล้วมีความรู้สึกแปลกๆหัวใจเต้นแรงและรู้สึกร้อนผาวที่หน้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

"จะทำอะไรหน่ะไรออต"

"เปลี่ยนกิจกรรมไงครับคุณหนู..คุณหนูไม่อยากให้เที่ยวผมก็จะไม่เที่ยว...แต่ผมจะทำอย่างอื่นแทน"

ไรออตพูดด้วยเสียงแหบพร่างรดต้นคอของอีกฝ่าย

กลิ่นของเดรกช่างยั่วยวนเขาเอาซะเหลือเกิน

"....นายต้องเชื่อฟังฉันแค่คนเดียวนะไรออต"

เดรกพูดด้วยเสียงสั่นเครือ

"ผมยอมทุกอย่างครับคุณหนู"

เดรกค่อยๆเคลื่อนใบหน้าเข้าหาไรออต

"อย่ายั่วกันแบบนั้นสิคุณหนูของผม"

ไรออตค่อยๆแหย่ลิ้นเข้าไปในโพรงปากอันหวานฉ่ำของเดรก 

คุณหนูของเขาไม่มีใครสู้ได้จริงๆ

"อืมมม.."

ตอนนี้ไฟมันพุ่งพล้านจนฉุดไม่อยู่กิจกรรมใหม่ของไรออตและเดรกได้ดำเนินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีใครยอมใคร