ชาตินี้....ข้าจะไม่รักท่าน

 ชาตินี้……ข้าจะไม่รักท่าน

นามปากกา  :  เมื่อดอกไผ่บาน

แนว :วายจีนโบราณ

โปรย………

“ไป๋เจิน  กลับมาเถอะ” เสียงอ้อนวอนจากชายที่สังหารบิดาของข้าอย่างเลือดเย็น โชคชะตาช่างเล่นตลกกับใจคนนัก เหตุใดจึงให้ข้าหลงรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้นเช่นนี้ 

หนี้แค้นไม่อาจล้างวันนี้ถูกบีบจนต้องฟาดดาบไว้บนคอตัวเอง ทั้งหมดต้องโทษที่เขาใจอ่อนเกินไป รู้ทั้งรู้ว่าศัตรูอยู่ตรงหน้าทว่ากลับไม่อาจตัดใจฆ่าเขาได้ ทั้งที่มีโอกาสนับครั้งไม่ถ้วน

“เฉิงเจี๋ย ท่านรักข้าหรือไม่”

“ข้ารักเจ้าจนหมดหัวใจ ไป๋เจินกลับมาหาข้าเถอะนะ” น้ำเสียงเว้าวอนของเขาช่างน่าฟังยิ่งนัก เสียดายที่จะไม่ได้ฟังมันอีกแล้ว………

“เช่นนั้นก็ดี แค้นที่ท่านสังหารบิดาของข้า ให้ท่านชดใช้ด้วยความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียคนที่ท่านรักไปตลอดกาลก็แล้วกัน” ร่างบางหลับตาลงปล่อยให้น้ำตาหยดสุดท้ายหยดลงเบื้องล่าง ล้างโชคชะตาระหว่างพวกเขาทั้งคู่ ขอให้จบกันเพียงเท่านี้

“ท่านพ่อท่านแม่ ลูกอักตัญญูไม่อาจล้างแค้นให้พวกท่านได้ ทั้งยังรักเขาจนหมดหัวใจ ชีวิตนี้ขอคืนให้พวกท่าน”

“ไม่!!!!!!”