ชายคาหัวใจ ( เขียนจบแล้วนะ)(บ่ายวันศุกร์ แอคเคาท์ที่2)

สวัสดีค่ะ บ่ายวันศุกร์ค่ะ ยังไม่มีผลงานอะไรมากมาย เขียนยังไม่เก่งแต่ทุ่มเทให้กับงานเขียนเพียงเรื่องเดียวของตัวเอง

เรื่องนี้มีในรี้ดอะไรต์แล้ว

เคยลงในเด็กดีแล้ว แต่ลงไม่จบจำอีเมลไม่ได้ค่ะ ตอนนี้เลยมาลงใหม่ ตั้งราคาเท่ากับในรี้ดอะไรต์นะคะ....เปิดใจให้เรื่อง ชายคาหัวใจ    นามปากกาบ่ายวันศุกร์ด้วยนะคะ❤❤รักคนอ่าน

......ยามข้ามน้ำ บนสะพานเชือกที่ทำชั่วคราวแต่แข็งแรง ฤดีดาวถูกรัดเอวด้วยเชือกใหญ่ที่ผูกเงื่อนแน่นหนาสำหรับการข้ามหรือโรยตัว....

  ในบางครา ก่อนเจ้าหน้าที่ช่วยเธอออกเดิน เขตรัฐจะบอก " เดี๋ยวครับ " มือใหญ่เรียวจะยื่นมา รั้งเอวบาง ขยับเงื่อน ทดสอบความแน่นหนา และสอดปลายเชือกผูกเงื่อนพิราดให้อีกหนึ่งทบจึงปล่อยมือ...และก้าวถอยเพื่อไปอยู่ด้านหลังเธอด้วยสีหน้าเฉยชา ทิ้งไว้เพียงลมหายใจที่แผ่วผ่านกาย สายตานั้นไม่ได้มองมาอีกแม้แต่น้อย

แดดยามสายส่องไล่ความชื้น ฝนอันตรธานหายกลายเป็นความสดชื่นในอากาศใต้แสงตะวัน....