ปฏิบัติการลักพา...รัก

        "นิด พี่คิดถึงนิดเหลือเกิน"

        ฟางข้าวเอ่ยบอก พลางผลักร่างของนิตยาให้นอนลงบนเตียงตามด้วยร่างสูง ของตนเองที่ตามลงไปจุมพิตหญิงสาวในทุกสัดส่วน เธอแกะกระดุมเสื้อของนิตยาออกจนเผยให้เห็นเนินเนื้อนุ่มขาวโพลน

        "นิดของพี่"

        ฟางข้าวก้มลงจุมพิตซุกไซ้เนินเนื้อเนียนละเอียดตรงหน้าซ้ำแล้ว  ซ้ำเล่า แต่แล้วนิตยาก็ผลักเขาออกพร้อมกับหยิบเสื้อที่ถูกถอดกองไว้มาคลุมร่างกาย

        "พี่ฟางจำนิดได้แล้วจริงๆ เหรอคะ?"

        นิตยาเอ่ยถามเขาอย่างไม่แน่ใจ พลางมองอย่างหวาดระแวง

        "ทำไมนิดถึงถามพี่อย่างนี้?"

        หญิงสาวร่างสูงไม่เข้าใจอาการที่อยู่ๆ ก็เปลี่ยนไป