หนี้รัก...นางบำเรอ - นิยาย หนี้รัก...นางบำเรอ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    หนี้รัก...นางบำเรอ

    เธอต้องมาเป็นนางบำเรอชั่วคราวให้กับเขา เพียงเพราะว่าที่พี่ชายของเธอติดหนี้เขาอยู่ มันเป็นข้อตกลงที่ต้องเอาร่างกายของเธอเข้าแลก

    ผู้เข้าชมรวม

    8,322

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    123

    ผู้เข้าชมรวม


    8.32K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    23
    หมวด :  นิยายยูริ
    จำนวนตอน :  21 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  25 ส.ค. 67 / 22:14 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ภาพปก : WALAN

    (ภาพปกนี้เป็นการตกลงใช้ร่วมกันกับนักวาดนะคะ)

    ออกแบบอักษรชื่อเรื่อง : วาดตามสั่ง By Pi1

     

     ขออนุญาตเจ้าของภาพ

    (จันทร์) จันทร์ฉาย  พิมลพรรณ     อายุ 35 ปี

    เป็นเจ้าของไร่ และธุรกิจในภาคเหนือ

    เธอใจดียกบ้านให้กับเพื่อนสนิท และน้องสาวในกรุงเทพได้อาศัยอยู่ เพราะเห็นว่าเพื่อนกำลังตกที่นั่งลำบาก แต่เจ้าเพื่อนตัวดีกลับเอาบ้านหลังใหญ่ของเธอไปจำนอง ทั้งยังเอารถสปอร์ตหรูของเธอไปใช้อย่างหน้าตาเฉย

     

     

       ขออนุญาตเจ้าของภาพ

    (นิชา) นิชญา  วรันกูล      อายุ 24 ปี

    เธอและพี่ชายย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังโต ที่เป็นบ้านของเพื่อนสนิท ธานินทร์พี่ชายของเธอบอกว่าขอเช่าบ้านหลังนี้จากเพื่อนรัก เพราะเจ้าตัวไม่ค่อยได้อยู่ ส่วนมากจะอยู่ที่เชียงใหม่ซะมากกว่า หลังจากที่ย้ายมาอยู่ได้สักพักพี่ชายของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป ธานินทร์ไม่ค่อยอยู่บ้าน บางครั้งก็ไม่กลับบ้านเลย จนมาวันหนึ่งเธอได้รู้ความจริงทั้งหมดว่าพี่ชายเธอส่งเธอให้มาเป็นนางบำเรอของจันทร์ฉายเพื่อแลกกับเงินห้าล้าน

     

     

    "อย่าค่ะ"

    "อื้อ... อย่าอีกแล้ว... ทำไมต้องห้ามด้วย"

    จันทร์ฉายเอามือกุมที่ทรวงอกอิ่มด้านซ้ายของร่างบาง ก่อนจะคลึงเคล้าเบาๆ จนได้ยินเสียงครางหวานออกมา

    นิชญาใจอ่อนยวบไปหมด ใช้มือปัดป้องไม่ยอมให้ร่างสูงแตะต้อง

    "อย่าแกล้งกันสิคะ"

    "แกล้งตรงไหนกัน"

    "ทำอะไรก็ไม่รู้"

    "แตะนี่น่ะเหรอ..."

    จันทร์ฉายหัวเราะขำ

    "น่ารักออก"

    "บ๊อง"

    นิชญาแก้มขึ้นสี

    จันทร์ฉายแกล้งด้วยการจูบปากนุ่มอย่างเร่าร้อน ทำเอานิชญาถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เธอมองเขาด้วยสายตาดุ

    "เอามือออกไปสิคะ"

    นิชญายึดมือที่ยุ่มย่ามราวกับหนวดปลาหมึกของจันทร์ฉาย ที่ตอนนี้กำลังป้วนเปี้ยนอยู่ตรงทรวงอกอวบของเธอ

    "ไม่เอา อยากแตะนี่"

    นิชญาตีมือคนเจ้าเล่ห์

    "เดี๋ยวเถอะ..."

    "ตีให้ตายเลย ยอม..."

    "คนบ้า... ดูพูดเข้า"

    นิชญาส่งค้อนให้อย่างขุ่นเคือง

    "ฮื้อ"

    นิชญาครางประท้วง เริ่มจะหมดเรี่ยวแรงเมื่อจันทร์ฉายแตะต้องเนื้อตัวของเธอไม่ยอมหยุด

    แววตาของจันทร์ฉายวาววับอยู่ตลอดเวลา

    นิชญาหน้าตาตื่นเมื่อมือเรียวของจันทร์ฉายปลดกระดุมเสื้อของเธอ

    "อย่าค่ะ"

    ***ชื่อและสถานที่ เหตุการณ์ต่างๆ แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

    ***บุคคคลในภาพ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ ทั้งสิ้น นำมาเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น