ภารกิจพลิกชะตาแม่นางถิงถิง

ถึงนักอ่านที่รัก...

สวัสดีค่ะ หลังจากที่หายไปนาน น้องเต่าน้อยหมกตัวเขียนนิยายเรื่องนี้นานมากเป็นนิยายจีนโบราณเรื่องแรกที่เขียนจบ ไรต์เริ่มเขียนนิยายมานานแล้วล่ะแต่ก็ยังต้องเรียนรู้อะไรเพิ่มอีกเยอะเลย ถ้ายังไงน้องเต่าน้อยขอฝากแม่นางถิงถิง และตัวละครในเรื่องไว้ในดวงใจของนักอ่านทุกคนด้วยนะค่ะ

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้สร้างมาจากจินตนาการขัดกับโลกความจริงนะเจ้าค่ะ สถานที่และฉากในเนื้อเรื่องเป็นเรื่องสมมุติ อ่านเพื่อความบันเทิงนะ อย่าดราม่ากันนะไรท์ใจบาง...

“เหล่ามนุษย์ก็ไม่ผิด เช่นไรจึงเล่นตลกกับชีวิตของผู้อื่น”

เขายื่นสุดแขนไปด้านหน้า บิดข้อมือเข้าหาตัวเองคล้ายกับคว้าอากาศธาตุแต่เปล่าเลย ปีกนกสีขาวบริสุทธ์หลุดออกจากหลังนาง

“ไม่นะ ท่านเทพข้าไม่ผิด! พวกมนุษย์โง่เง่า เกิดมาแล้วก็ต้องดิ้นรนด้วยตนเองสิ เหตุใดต้องรอพึ่งสวรรค์ด้วย กรี๊ด!!”

“เจ้าต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง” หลังมือแกร่งวาดกลางอากาศ จากนั้นเกิดหลุมอากาศขนาดใหญ่บนดอกบัวสวรรค์ที่เฟยเซียนยืนอยู่

เมื่อไม่มีปีกนางก็เหมือนคนกระโดดร่มที่กระตุกเชือกไม่เปิด สองแขนไขว้คว้าหาที่จับแต่ก็ได้เพียงความว่างเปล่า แรงลมตีปะทะผมสีขาวปลิวไสวไร้ทิศทาง ดวงตาปิดสนิทหวาดกลัวความเร็วที่กำลังดิ่งลงพสุธา เสียงกรีดร้องถูกกลืนหายพร้อมสติอันมืดมิด...

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ.๒๕๕๘)

ห้ามดัดแปลง บทความ คัดลอก หรือนำไปใช้บางส่วน และนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาติ หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุด ตามกฎหมายพระราชบัญญัติ ๒๕๓๗