คลังเก็บเหล่าลูกๆ

ราวกับว่ากำลังต้องมนต์สะกด ดวงตาสีแดงชาดของแมวดำตัวนั้น..มันช่างน่ากลัว

แต่...ฉันไม่ได้หันหลังกลับแล้วหนีออกห่างมัน กลับกันฉันก้าวเดินตามมันไปอย่างไม่รู้ตัว

"เหมียว"

เพียงแค่พริบตาเดียวแมวดำตัวนั้นก็หายไป เหลือไว้เพียงฉันและความว่างเปล่า

ไดอารี่ข้างหน้าเปิดขึ้นเองราวกับภาพยนต์สยองขวัญ แต่ฉันกลับไม่เกรงกลัวมันเลยสักนิดเดียว

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

สมุดบันทึก เหล่าลูกๆของคุณแมวดำ