นี่ฉันกำลังคิดบ้าอะไรอยู่

เนื้อเรื่อง

นี่ฉันกำลังคิดบ้าอะไรอยู่....ห๊า

ตอนนั้นฉันเพิ่งย้ายโรงเรียนมาเข้าม.4ที่นี่
ฉันเหยียบย่างเข้ามาในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งด้วยความภาคภูมิใจ
(ที่สอบเข้าได้)แม้ว่าตอนนี้ฉันกำลังจะจบแล้ว
แต่ที่นี่ทำให้ฉันได้รู้จักกับ.....

วันนี้มาโรงเรียนวันแรกฉันวุ่นมาเลยเพราะมาสาย(ตั้งแต่วันแรก)
พอแยกปฐมนิเทศน์เป็นห้องๆ ฉันก็ได้เจอเพื่อนๆ(ใหม่)
มีเด็กผู้ชายคนนึงหน้าตาน่ารักมากเลยล่ะ ฉันเลยลองไปทำความรู้จักกับมันน่ะ
 โห!เป็นกันเองมาก(ดีจัง)...
และจากวันนั้นไม่นานเราก็กลายเป็น(แค่)เพื่อนที่สนิทกันมาก(เหรอ)

ไปไปมามาด้วยความว้าเหว่ในหัวใจหรือด้วยเหตุใดฉันก็ไม่รู้
เราสองคนสนิทกันและดูเหมือนเกินกว่าเพื่อนกัน

แล้ววันนึงก็มีเพื่อนชายคนนึงมาบอกรักฉัน ฉันก็ปัดป่ายบ่ายเบี่ยงไปเรื่อย
จนฉันไปปรึกษามัน มันก็ถามฉันว่าให้เราช่วยมั๊ย
ฉันก็งงงงนะว่ามันจะมาช่วยอะไร...เป็นไม้กันหมาให้ฉันเหรอ
แต่ฉันก็บอกไปว่า ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องช่วยอ่ะนะ...ไม่เป็นไรหรอก

มันบอกฉันว่า"พรุ่งนี้เธอช่วยติดกิ๊บมาหน่อยได้มั๊ย...อยากรู้ว่าจะน่ารักเหมือนยูมั๊ย"
(ยู...คือแฟนเก่ามัน)
"ไม่อ่ะ   ไม่อยากติด...ไม่ชอบ"
นายจะมาถามฉันให้มันได้อะไรขึ้นมา ให้ฉันรู้ตัวใช่มั๊ยว่าฉันมันเป็นได้แค่เงา
เป็นได้แค่ตัวแทนของเธอคนนั้น...

มีหลายครั้งที่ฉันได้ยินมันถามเพื่อนๆว่าฉันกับแฟนเก่ามันใครน่ารักกว่ากัน
มันจะถามให้ฉันเจ็บทำไม...แล้วเอาฉันไปเปรียบเทียบกับแฟนนายได้ไง

แล้วฉันก็เริ่มรู้ใจตัวเอง ว่าฉันคิดไปไกลและยิ่งคิดไปใหญ่กับการกระทำต่างๆ
ของเพื่อนๆของมันที่ล้อว่าฉันกับมันเป็นแฟนกัน

//*-*// ขณะที่ฉันเริ่มคิดไปต่างๆนานา ว่านายคงมีใจให้ฉันบ้าง
นายก็มาทำลายฝันกลางวันของฉัน วันนั้นที่นายโทรมา...
"นี่ เราว่านายเซย์ ก็เป็นคนดีนะ เหมาะกันกับเธอดี คบกับมันสิ"
".......อะ...อืม"นายจะมาพูดเพื่ออะไร เพื่อเขี่ยฉันไปให้พ้นทางใช่มั๊ย
เพราะฉันมันไม่เคยมีตัวตน ไม่เคยมีค่า ไม่มีความหมายในสายตาของนาย
เพราะฉันมันก็แค่เพื่อน....แค่คนปลอบใจ
พอเจอคนที่ดีนายก็ไม่สนใจ...(เพื่อน)...คนนี้อีก

เท่าที่ฉันรู้ ฉันไม่เคยบอกว่ารักนาย ไม่เคยบอกว่าชอบนาย
แต่...การกระทำของชั้นมันก็ชัดเจนจนทุกคนดูออก ทำไมมีแต่นายที่ไม่รู้
หรือว่านายรู้...แต่ไม่ได้คิดตรงกันกับฉัน

ฉันเข้าใจ นายมันหน้าตาดี ฉันมันไม่ดี ไม่สวย ไม่น่ารัก ไม่เป็นกุลสตรี 
ไม่เหมาะสมกับนาย...ใช่มั๊ย


 นายไม่เคยรักใคร เพราะไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงคนไหน
ถ้ามาบอกรักนาย นายก็จะคบกับเธอคนนั้น ...นายมันไม่มีหัวใจ!!!!


*รู้มั๊ยว่าฉันลำบากใจที่ต้องมองหน้านาย
ฉันกลัว....กลัวว่านายจะรู้  ว่าฉันยังชอบนายอยู่...
ทุกครั้งที่แฟนนายมาหา ฉันต้องทนกับภาพบาดตาเหล่านั้น
รู้มั๊ย...ว่ายังทำใจไม่ได้   ...หัวใจยังไม่แข็งแรงดี

---นี่ฉันกำลังคิดบ้าอะไรอยู่....ชอบคนที่มีเจ้าของหัวใจแล้ว
ชอบคนที่ไม่ได้ชอบเรา...แล้วมันยังจะเป็นเพื่อนของเราอีก---

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันอยากเป็นเพื่อนสนิทกับนายเหมือนเดิมนะ แต่
คงเป็นไปไม่ได้ เพราะหน้าฉันนายยังไม่ยอมมองเลย
 แม้แต่รอยยิ้มของนาย ...ตั้งแต่วันนั้นฉันยังก็ไม่เคยได้รับมันอีก
**//อย่าหลบหน้าฉันอีกเลย

**แม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลาเกือบ 3 ปี ที่ฉันต้องทำใจ แต่มันก็ยัง...ไม่สำเร็จ