Lydenj@

เผอิญช่วงนี้ว่างเล็กน้อย (ประกอบกับเหม่งจ๋ายเพื่อนแสนดีคะยั้นคะยอให้แต่งต่อ) ข้าน้อยจึงได้นำไลเดนจามาปัดฝุ่นรีไรท์ใหม่หากใครเคยอ่านคงได้อ่านจนจบสักที ส่วนใครที่ยังไม่เคยอ่านก็ขอให้อ่านให้สนุกนะขอรับ^^

ตัวอย่างเล็กน้อยจากนิยายขอรับ^^

/> /> />

"ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ  เรารู้และเข้าใจว่าเจ้าเจ็บแค่ไหน  แต่อย่าได้ถือโทษโกรธเราเลยเพราะเรานั้นก็รักเจ้าไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าที่เจ้ารักเราและเรานั้นก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าที่เจ้าเจ็บเลยคนดีของเรา  และท้ายสุดนี้ได้โปรดอภัยหากวันหนึ่งเจ้าได้รู้ความจริงว่า... 

เจ้าคือลูกหลานของเรา...เลือดเนื้อเชื้อไขของเรา"