[Fic 9 ศาสตรา] หล่อเลือดอสุรา (เทหะยักษาxoc)

---

รามเทพนคร คีรีกัณฑ์ มณีโคต สามเมืองสำคัญที่ก่อให้เกิดสงครามที่กลายเป็นเรื่องเล่าขาน

กรกันต์เมืองนอกเขตการปกครอง ตั้งอยู่ห่างไกลจากสามแผ่นดินนี้มาก ไม่เคยมีส่วนได้หรือส่วนเสียในสงครามครั้งก่อน ไม่เคยเข้าร่วมและไม่เคยคิดเข้าร่วม ปลีกตัวและอยู่อย่างสงบมาตลอด

แต่เหตุฉไนเล่ากษัตริย์องค์ปัจจุบันจึงได้แส่หาเรื่องถึงเพียงนี้

“ข้าวางแผนจะชิงตัวเทหะยักษากลับมายังนครของข้า”

หากชิงตัวนักโทษอย่างเทหะยักษาที่ต้องโทษตลอดชีวิตออกมาละก็ ทางฝั่งที่จองจำเขาคงไม่ยอมอยู่เฉยแน่นอน แต่เราเองก็จะโดนหางเลขไปด้วย

“ท่านบอกว่าเสนอ…หมายความว่ากระหม่อมปฏิเสธได้ใช่หรือไม่”

“สุเรนทร์” เขากดเสียงต่ำ “รางวัลงานนี้ไม่ใช่น้อย ๆ เจ้าจะได้มันมากกว่าครั้งไหน ๆ เสียอีก”

“อุเหม่ กระหม่อมเองก็เพิ่งกลับมาจากการเป็นทูตให้ท่าน ไม่ให้กระหม่อมพักให้หายเหนื่อยก่อนฤๅ”

ไอยศูรย์กระตุกยิ้ม เขานึกไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ โจรสลัดอย่างสุเรนทร์นั้นถึงโดนข้อหากบฏเพราะไม่ยอมรับคำสั่งเขาก็ใช่ว่าจะสิ้นทางออก อิทธิพลของสุเรนทร์เป็นที่ยอมรับของไอยศูรย์เลยทีเดียว

ยักษาจ้าวหัวเราะอย่างชอบใจ สายตาของเขาเลื่อนต่ำลงมามองบุตรสาวของจอมโจร

จันทร์เจ้าที่เผลอสบตาเข้าก็รีบเบนสายตาหนีทันที

“ตกลง” เขาว่าก่อนจะยกจอกเหล้าขึ้นกระดก “เอาเป็นว่า หากเจ้าเปลี่ยนใจ ข้ายินดีเสมอ”

แม้ชีวิตนี้นางและพ่อจะใช้ชีวิตแบบสุ่มเสี่ยงกันมานับครั้งไม่ถ้วน แต่นี้มันเสี่ยงเกินไปซ้ำยังส่งผลระยะยาวและเป็นวงกว้าง

ไม่มีทางที่นางจะรับงาน…กระนั้นหรือ?

ผิดแล้ว…นี่แหละโอกาสทอง

---

“ทำอย่างไรท่านจึงจะยอมรับข้า” นางถามด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย “ข้าต้องทำอย่างไรกันแน่?”

“ไว้มึงได้อวยยศเมื่อใดก็ค่อยมาขอขมากู กูคงสาแก่ใจหากมีขุนน้ำขุนนางมากราบแนบตีน…” นางว่าก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา “แต่คงไม่มีวันนั้นดอก เพราะมึงมันเป็นแค่ลูกกะหรี่ จะไปหายศไหนในวังได้”

คำพูดทิ่มแทงจิตใจของมารดาบุญธรรมได้เปลี่ยนแปลงการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่โดยที่นางไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

---

“ข้าแปลกใจเหลือเกินแม่นาง คิดว่าจะไม่มีใครรับงานนี้เสียแล้ว” เขาเปิดประเด็น “พ่อเจ้ารู้เรื่องนี้หรือไม่?”

“ไม่เพคะ ข้าเจ้าสมัครใจมาเอง”

“หือ? แล้วเช่นนี้ข้าจักมิมีปัญหากับพ่อเจ้าหรอกฤๅ?”

“บิดาข้าเจ้าเป็นปัญหากับท่านจ้าวด้วยหรือเพคะ?”

ไอยศูรย์กระตุกยิ้มในความปากเก่ง

เขาล่ะชอบใจผู้หญิงคนนี้เสียจริง นึกเสียดายไม่น้อยที่ต้องส่งนางไปทำภารกิจเสี่ยงตายแบบนั้น

“ท่านว่าจะให้ค่าตอบแทนอย่างงาม” จันทร์เจ้าไม่อยากเสียเวลาจึงรีบเอ่ยประสงค์ “รางวัลนั้นคือสิ่งใดหรือเพคะ?”

“แล้วเจ้าอยากได้อะไรล่ะแม่หญิง?”

“ข้าเจ้า…อยากได้ตำแหน่งเพคะ รับปากข้าเจ้า แต่งตั้งข้าเจ้าให้เป็นขุนนาง แล้วข้าเจ้าจักทำภารกิจนี้ให้”

นั่นคือ…จุดเริ่มต้นของสงครามครั้งใหม่

---

---

:
ฟังเพลงเพิ่มอินเนอร์ รู้สึกว่าเพลงเข้ามาก ๆ เลยฮะ

แบบว่านางเอกเราเป็นดวงจันทร์อีพระเอกก็เป็นโฮกปี๊บ

:

---

เรื่องนี้มี TW (Trigger Warnings)

เนื้อหาไม่ได้มีเจตนาส่งเสริมหรือรณรงค์ในเรื่อง TW แต่อย่างใด มุ่งเน้นอรรถรสและความเป็นไปได้ตามยุคสมัย ผู้อ่านจึงควรเป็นผู้ที่มีอายุ18ปีขึ้นไปหรือเป็นผู้รู้จักใช้วิจารณญาณในการอ่านอย่างดี สิ่งไม่ดีไม่เหมาะสมไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

ภาพประกอบในนิยายเป็นภาพที่นักเขียนวาดเองห้ามนำไปใช้ในทุกกรณีเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากนักเขียนค่ะ

เรื่องนี้เกิดจากจินตนาการและความชื่นชอบในมิติตัวละครเทหะยักษา หวังว่าผู้ที่เข้ามาอ่านจะสามารถตีความและชื่นชอบไปกับตัวละครออริจินัลและเนื้อเรื่องนะคะ

ขอบคุณค่ะ

- ในส่วนของข้อสงสัยเมื่ออ่านไรท์จะรวบรวมมาตอบในพาร์ทเกร็ดข้อมูลนะคะ

- ไทม์ไลน์เริ่มขึ้นตอนที่เทหะยักษาถูกโค่นบัลลังก์และอ๊อดลากลับเกาะนกแอ่นแล้วนะคะ

- ตัวละครออริค่อนข้างเยอะค่ะ

ปล.เรื่องนี้อาจมีหรือไม่มี e-book นะคะแต่เอนไปทางไม่มีมากกว่าค่ะ(จะติดต่อทางออฟฟิเชียลก่อนลงebookค่ะ) และจะไม่ติดเหรียญ เปิดให้อ่านฟรีแบบถาวรค่ะ

-สามารถติดตามข่าวสารได้ที่ TW : @Gree_Chaya