OSAKA HIGH SCHOOL

ไอริน เด็กสาวที่มีความสามารถในการเลียนแบบการเคลื่อนไหว เธอลอกการเล่นบาสจากพี่เอส นักบาสใต้ดินมากความสามารถ หากแต่พี่เอสไม่ยอมรับไอรินสักที
"เธอมันก็ดีแต่ลอกท่าคนอื่น"
การขับไล่ไม่ใช่เรื่องที่ไอรินสน เธอหลงรักการเล่นบาสไปเสียแล้ว รักจนยอมฝึกจนได้เข้าร่วมทีมกับพี่เอส แต่วันหนึ่งพี่เอสก็หายไป เพื่อนทั้งกลุ่มก็ทิ้งเธอไปอย่างไม่มีเหตุผล
สุดท้ายไอรินก็ต้องยอมเรียนตามที่พี่สาวตนต้องการ เธอเสียใจที่โดนเพื่อนทิ้งจนยอมเรียนสายดนตรีตามที่พี่สาวต้องการ
โรงเรียนโอซาก้า โรงเรียนสองหลักสูตร กีฬาและดนตรี
โรงเรียนที่พาเธอมาเจอกับเพื่อนกลุ่มเดิม และเจอกับเพื่อนใหม่...เขาเป็นน้องพี่เอส
________________________________

"นี่เธอร้องเพลงโดยไม่รู้จักเจ้าของเพลงได้ยังไงเนี่ย"
 เจ้าของเพลงบ่นคนตัวเล็กที่ปลื้มเพลงของตนโดยไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอนี่แหละคือเจ้าของเพลง
"ก็ไม่ได้อยากรู้จัก แต่ชอบเพลงไง"
 หญิงสาวยิ้มแหยๆก่อนเดินหนีไป พี่ชายคนนี้ยุ่งย่ามกับเธอมากเกินไป อย่างน้อยเขาเป็นน้องพี่เอส คนที่ทำให้เธอรักบาสเก็ตบอลจนใจจะขาด เธอยอมยุ่งกับผู้ชายคนนี้ก็ได้
"ไอรินวันนี้ไปกินข้าวบ้านพี่อีกนะ"
"พี่เอสอยู่ไหมล่ะพี่แอล ถ้าเขาอยู่ไอรินไปก็ได้"
ไอรินยิ้มร่าเพียงแค่นึกว่าจะได้เจอพี่เอส พี่ชายที่สอนบาสและหนีเธอไป แต่ตอนนี้พี่เอสหนีไอรินไม่รอดแน่ เพราะพี่แอลดูจะติดไอรินเข้าให้แล้ว