ไอริน เด็กสาวที่มีความสามารถในการเลียนแบบการเคลื่อนไหว เธอลอกการเล่นบาสจากพี่เอส นักบาสใต้ดินมากความสามารถ หากแต่พี่เอสไม่ยอมรับไอรินสักที
"เธอมันก็ดีแต่ลอกท่าคนอื่น"
การขับไล่ไม่ใช่เรื่องที่ไอรินสน เธอหลงรักการเล่นบาสไปเสียแล้ว รักจนยอมฝึกจนได้เข้าร่วมทีมกับพี่เอส แต่วันหนึ่งพี่เอสก็หายไป เพื่อนทั้งกลุ่มก็ทิ้งเธอไปอย่างไม่มีเหตุผล
สุดท้ายไอรินก็ต้องยอมเรียนตามที่พี่สาวตนต้องการ เธอเสียใจที่โดนเพื่อนทิ้งจนยอมเรียนสายดนตรีตามที่พี่สาวต้องการ
โรงเรียนโอซาก้า โรงเรียนสองหลักสูตร กีฬาและดนตรี
โรงเรียนที่พาเธอมาเจอกับเพื่อนกลุ่มเดิม และเจอกับเพื่อนใหม่...เขาเป็นน้องพี่เอส
________________________________
"นี่เธอร้องเพลงโดยไม่รู้จักเจ้าของเพลงได้ยังไงเนี่ย" เจ้าของเพลงบ่นคนตัวเล็กที่ปลื้มเพลงของตนโดยไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอนี่แหละคือเจ้าของเพลง"ก็ไม่ได้อยากรู้จัก แต่ชอบเพลงไง" หญิงสาวยิ้มแหยๆก่อนเดินหนีไป พี่ชายคนนี้ยุ่งย่ามกับเธอมากเกินไป อย่างน้อยเขาเป็นน้องพี่เอส คนที่ทำให้เธอรักบาสเก็ตบอลจนใจจะขาด เธอยอมยุ่งกับผู้ชายคนนี้ก็ได้"ไอรินวันนี้ไปกินข้าวบ้านพี่อีกนะ""พี่เอสอยู่ไหมล่ะพี่แอล ถ้าเขาอยู่ไอรินไปก็ได้" ไอรินยิ้มร่าเพียงแค่นึกว่าจะได้เจอพี่เอส พี่ชายที่สอนบาสและหนีเธอไป แต่ตอนนี้พี่เอสหนีไอรินไม่รอดแน่ เพราะพี่แอลดูจะติดไอรินเข้าให้แล้ว
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น