ภารกิจป่วนหัวใจ​ ยัยจอมเฮี้ยว

แนะนำตัวละคร:

พระเอก:  โยเฮ​  หนุ่มลูกครึ่งไทย/ญี่ปุ่น​  ลูกชายคนโตของอดีตหัวหน้าแก๊งมาเฟียDarkness นิสัยขี้เล่น​ เอาแต่ใจ​ มีความเจ้าเล่ห์ไม่น้อย​ แต่รักพวกพ้องและครอบครัวมาก

นางเอก: นาโอมิ ยูกะ​   หญิงสาวธรรมดาๆที่ทำงานพิเศษในร้านอาหารหลังเลิกเรียน​ ขึ้นชื่อเรื่องความเฮี้ยว​ ความแสบ​ หากผู้ชายคนไหนคิดจะแต๊ะอั๊งเธอละก็​ ตายยย!!

โนเบล:  หัวหน้ามาเฟียแก๊ง​ Moonlight คู่​ปรับโยเฮต้องการจะทำลายแก็งDarkness เพราะเข้าใจว่าแก็งนั้นเป็นผู้ทรยศเป็นต้นเหตุทำให้พ่อของตัวเองต้องตาย

เรื่องย่อ:

เมื่ออยู่ดีๆก็มีผู้ชายที่ไม่รู้จักพูดว่า​ 'มาเป็นเมียผมได้มั้ย'​ ใครจะไปยอมฟระ!! หนอยย รู้จัก'ยูกิ'​คนนี้น้อยไปสะแล้ว​ เอาบาทาฉันไปกินก่อนแล้วกัน​ แต่เดี๋ยวนะทั้งที่ตาบ้านั้นเป็นฝ่ายผิดแล้วทำไมเป็นฉันที่ถูกไล่ออกจากงานแทนล่ะ​ ไม่ยุติธรรมเลย​ความฝันชีวิตมหาลัยของฉัน​ ToT

      

              **ภาคต่อ​ จากเรื่องแผนลับป่วนใจ​  ของนายจอมกวน​ ค่ะ

        

         สามารถติดตามความเคลื่อนไหวของนิยายได้ทางเพจ >> Little​ trutle Fiction นะคะ​^^

          

                                                      บทนำ

             "นายใหญ่จะยุบแก๊งDarknessจริงๆหรอครับ" เสียงนายตั้มลูกน้องคนสนิทพ่อผมถามอย่างอาลัยอาวรณ์

             "ก็บอกแล้วว่าจะยุบก็คือยุบสิ​ คนเป็นหัวหน้าพูดแล้วจะคืนคำได้ไง" พ่อผมไม่สนใจเดินหนีมานั่งไขว่ห้างจิบกาแฟชิลล์เลย-.-

            "ไม่นะครับนายใหญ่แล้วลูกเมียผมจะกินอะไรผมทำงานกับแก๊งนี้มาตั้งแต่รุ่นทวดผมแล้วผมไม่อยากให้ยุบเลย​ ฮือๆ"  ผู้ชายอะไรวะเป็นมาเฟียสะป่าวทำไมร้องห่มร้องไห้ขนาดนี้

            " นายน้อยช่วยผมหน่อยสิครับ​ ฮือๆ"  ไม่ต้องมาทำตาละห้อยใส่ผมหรอกบอกเลยว่าผมไม่ใจอ่อนง่ายๆ

           "นายน้อยช่วยพูดอะไรหน่อยสิครับ​"  รบเร้าอยู่ได้น่านำคาญจริง-.-

           "จะพูดยังไงล่ะก็พ่อฉันตัดสินใจไปแล้ว​ อีกอย่างพ่อก็มีทุนให้พวกนายไปตั้งต้นทุกคน" 

           "ไม่ครับ​ ผมไม่ต้องการเงินผมรักที่นี่รักแก๊งนี้​ ถ้าไม่ยอมเปลี่ยนใจผมจะยิงตัวตายมันตรงนี้แหละ!" 

           "เฮ้ย!! \เฮ้ย!! "  ผมกับพ่อตะโกนขึ้นแทบพร้อมกันหลังจากเขาหยิบปืนที่อยู่เอวขึ้นมาจ่อหัวตัวเอง

           " ใจเย็นก่อนสิวะทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย"  พ่อผมท้วงขึ้น

           "นายใหญ่ไม่เป็นผมไม่เข้าใจหรอก​ ครอบครัวผมฝากชีวิตกับพวกท่านมานานแค่ไหนแล้วเพราะครอบครัวนายใหญ่ทำให้ครอบครัวผมมีกิน​ ถ้าจะให้ไปทำอย่างอื่นสู้ขอตายสะยังดีกว่า" 

          "มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากันนะ​ อย่าทำแบบนี้เลย" ผมเห็นเขาไม่มีท่าทีอำเล่นเลยรู้สึกใจไม่ดี

          "งั้นก็รับปากผมสิครับว่าจะไม่ยุบแก๊ง"

          " ก็ประกาศไปแล้วว่าจะยุบทำไงได้"  พ่อผมยืนยันตามเดิมไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

          "งั้นพวกท่านก็คงไม่ต้องการผมแล้วสินะ.. "  เขาเหนี่ยวไกจะยิงตัวเองแล้ว!

          "โอเคๆฉันเข้าใจแล้วถึงจะยุบแล้วก็ตั้งใหม่ได้ฉันจะเป็นหัวหน้าให้เองตกลงมั้ย"  ผมไม่มีทางเลือกจึงต้องพูดออกไปเพราะถ้าต้องเห็นคนตายต่อหน้าโดยที่พ่อกับผมเป็นต้นเหตุผมไม่ยอม

          "จิงๆนะคับนายน้อย"

          "อื้อ"

          "รับปากนะครับ"

          "ฉันรับปาก​ เอาล่ะไปทำงานได้แล้ว"   แล้วท่าทีเขาก็เริ่มอ่อนลง

         "ขอบคุณครับนายน้อย​ ขอบคุณมากครับ" พูดจบเขาก็รีบออกไปบอกคนอื่นด้วยความดีใจ

          "ว่าไงครับแบบนี้ไม่มีปัญหาใช่มั้ย"  ผมหันไปถามพ่อ

          "เอางั้นก็ได้​ แต่.. มีเงื่อนไขข้อนึง"

          "เงื่อนไขอะไร?"

          "แกต้องมีทายาทไว้สืบทอดตำแหน่งด้วยภายในสองเดือนถ้าหากทำไม่ได้เรื่องยุบแก๊งก็ยังเป็นเหมือนเดิม"

           "หะ-0-"  นี่มันเงื่อนไขบ้าบออะไร!!