ใจดวงนี้ยังร่ำร้องคอยเร่หา
ดวงจันทราเคียงดาราทุกสมัย
ดวงใจนี้ไร้ผู้ใดในหทัย
แต่ผู้ใดจักเคียงกันทุกค่ำคืน
ดวงตาสีอำพันเหม่อมองท้องฟ้าสีครามสวย เส้นผมสีดำปลิวพัดตามลม เวลารอบกายของเธอยังเดินไปข้างหน้าโดยไม่ย้อนกลับ แต่หัวใจของเธอกลับไม่เป็นอย่างนั้น ดวงใจของเธอหยุดอยู่กับใครบางคน
คนที่เธอรู้ว่า'รัก'ที่เธอมีต่อเขานั้นเป็นไปไม่ได้ และส่งไปไม่ถึง ปากอวบอิ่มเผยยิ้มออกมาจางๆ แววตาดูเศร้าสร้อยเล็กน้อย
"ดวงใจนี้ เป็นของท่าน หาใครมาแทนมีไม่...."
เสียงนี้แว่วมาตามสายลม
เด็กสาวก้มลงมองหนังสือเล่มหนึ่งที่เขียนหน้าปกว่า...
'เชียร
...ภาคีทัณฑ์อาถรรพ์...'
ทุกครั้งที่ตัวเธอได้อ่านมัน ทำให้รู้สึก อบอุ่น เศร้า มีความสุข สนุกสนาน อย่างไม่เคยเป็น
"ถ้าได้เข้าไปในโลกนี้...คงจะดีไม่น้อยเลย.."
เธอพูดกับตนเอง ทั้งๆที่เธอรู้ว่า ถ้าเธอเข้าไปอยู่ในโลกนั้นคงไม่รอดแน่ มีทั้งอาถรรพ์ พลังอำนาจ การกดขี่ แต่เธอไม่ได้เห็นเรื่องนั้นเป็นอุปสรรคแต่ใดๆ เด็กสาวปล่อยใจไปตามหนังสือเล่นนี้ยามที่เธออ่านทุกครั้ง
"สนุกจังเลย"
เธอทำได้เพียงพึมพัมกับตนเองแล้วคิดว่าเป็นไปไม่ได้
------------------------------->+<--------------------------------
สวัสดีค่า ไรท์ hikari เองนะคะ วันนี้อู้เรื่องเก่ามาขึ้นเรื่องใหม่ โดยเรื่องนี้ไรท์จะขอใช้นิสัยลึกๆของตัวเองเป็นนิสัยของตัวนางเอกเองค่ะ เรื่องนี้ไรต์อาจจะค่อนข้างทุ่มเท(?)กับมันมากกว่าเรื่องที่แล้ว(มั้ง)นะคะ เพราะว่าไรต์หาโอกาสขึ้นเรื่องใหม่อยู่นานมา เลยคิดพล็อตนี้ขึ้นมาค่ะ ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ด้วยรัก
@hikari
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น