ไม่แอบละนะ จะรักเลย

"น้องเมย์"

          เมวารีหยุดเดินแล้วหันกลับมาทันทีที่เสียงนุ่มทุ้มคุ้ยเคยของพี่ชายตะโกนเรียกชื่อจากด้านหลัง

"พี่แม็ตมาทานข้าวเหมือนกันหรือคะ"

"แหมมาโรงอาหารก็ต้องมาทานข้าวสิคะคนสวย"

         เมธาวัตน์ตอบยิ้มๆเมื่อได้กวนน้องสาวคนสวย

"กวนประสาท"

"ได้ยินครับ แล้วน้องเมย์มากับใครไม่เห็นเพื่อนเลย มากับหนุ่มๆรึเปล่า ไหนคนไหน"

        เมธาวัตน์ทำท่ากวาดตามองหาตามที่กล่าวไว้ แต่กลับตลึงแทบหยุดหายใจเมื่อสายตาปะทะกับสาวน้อยหน้าหวาน ที่เดินยิ้มสวยเข้ามาหาเค้าและน้องสาวแต่ไกล

"สวัสดีคะพี่แม็ต"

        อรนุชากระพุ่มมือไหว้พร้อมกล่าวทักทายพี่ชายเพื่อนเมื่อเดินมาถึง

"พี่แม็ตจำยัยเอยไม่ได้เหรอคะทำไมไม่ทักตอบละ ยืนนิ่งทำไมเนี้ย พี่แม็ตๆๆ"

         เมวารีถามพี่ชายที่ยืนนิ่ง ทั้งเรียกชื่อพร้อมเขย่าตัวพี่ชาย

"เอ่อ..ครับๆๆ เขย่าทำไมเนี้ยเมย์ตกใจหมด"

"อะไรเมย์เรียกตั้งนานพี่แม็ต"(+_+)

"พี่แม็ตสบายดีนะคะ"

"สบายดีครับ และสวัสดีครับน้องเอย ยินดีมากๆที่ได้เจอกันอีกครั้งครับ"

         ยินดีมาก ถึงมากที่สุด และการเจอกันครั้งนี้เราจะไม่ได้ห่างหรือจากลากันไปไหนอีก พี่สัญญา

เมธาวัตน์กล่าวในใจอย่างมีเลศนัย พร้อมรอยยิ้มที่สองสาวเพื่อนรักยากจะเข้าใจได้ ^_^