ผมอยากท้อง

เรื่องมันเริ่มต้นตอนผมอายุ 12 ขวบ ผมเห็นน้าขวัญ มีท้องนูนๆขึ้นมาเเต่มันใหญ่มา จนผมกลัวว่ามันจะระเบิดผมลองเอานิ้วไปจิ้มๆดูเหมือนลูกโปร่งเลย อยู่ผมก็มีคำถามหนึ่งพุดขึ้นมาในหัว

"แม่ครับ ทำไมท้องหน้าขวัญใหญ่จัง"

แม่กับน้าขวัญยิ้มให้ผมอย่างเอ็นดู ก่อนที่มือก็เสนอบอุ่นของเเม่จะมาวางทาบบนหัวของผม

"น้าขวัญกับลังท้องครับ"

ผมทำหน้าตาตื่นเต้นแล้วจ้องมองไปทางท้องใหญ่ๆของน้าขวัญ  

ท้องหรอ?

"ใช่จ้า น้ากำลังจะมีน้องให้ เสาร์ ไงครับ"

น้าขวัญกับแม่ช่วยกันพูดให้ผมเข้าใจ เเล้วท้องใหญ่ขนาดนี้น้าขวัญหนักไหมนะ?

"น้าขวัญครับ มีน้องนี้รู้สึกยังไงครับ"

"หึๆ ถามเหมือนนักข่าวจังนะเราเนี่ย"

น้าขวัญเล็กน้อยเเล้วก็พูดว่าผมเหมือนนักข่าว หรอ?ผมไม่เห็นรู้สึกเลย

"น้าต้องมีความสุขสิ เพราะน้ากับน้ากล้องตั้งใจจะน้อง"

มีความสุขหรอ

"แล้วน้าไม่เหนื่อยหรอที่ต้องอุ้มท้องใหญ่ๆนี้ไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลา ถ้าเป็นเสาร์นะเสาร์จะเอามันออกเกะกะ"

ผมพูดออกไปด้วยอารมณ์เเบบเด็กๆ ก็มันจริงนี่จะลุกจะนั่งก็ลำบากจะเดินไปไหนก็ไม่สะดวกจะไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆก็ไม่ได้ เฮ้อออเสาร์ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

"น้าไม่เหนื่อยหรอกจ้ะ เพราะน้ามีความสุขที่จะมีเขาถึงจะลำบากยังไงก็ต้องอดทน เพราะชีวิตที่กำลังจะเกิดขึ้นมานี้ เขาเป็นลูกของน้า"

น้าขวัญตอบอย่างอ่อนโยน แม่ของผมก็นั่งยิ้มอยู่ข้างๆพร้อมลูบหัวผมอย่างอ่อนโยนและเอ็นดู

"และน้ากำลังจะมีหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ ที่ต้องค่อยดูเเลประคบประหงมเอาใจใส่อย่างดี"

หน้าที่? ที่ยิ่งใหญ่?

"หน้าที่อะไรหรอครับ?"

ผมตั้งใจฟังคำตอบนี้มาก เพราะหน้าที่ที่น้าขวัญว่ามันคืออะไร จะใหญ่เเค่ไหนกันเชียว

"แม่ ไงจ้ะ"

น้าขวัญยิ้ม อย่างอ่อนโยนมาให้ผมพร้อมกับเเม่ของผมที่นั่งอยู่ด้านข้างผม

วู้ววว

"และมันดีไหมครับ"

ผมถามอย่างตื่นเต้น

"ดีสิจ้ะ ถ้าไม่เชื่อลองถามคุณแม่ของเสาร์ดูสิว่าความรู้สึกที่เป็นแม่คนมันเป็นยังไง"

น้าขวัญยิ้มไปทางแม่ของผมแม่ของผมก็ยิ้มตอบ

"แม่ครับ.."

ผมหันมาถามแม่ทันที

"หื้ม?"

แม่ผมขานรับ

"เป็นแม่นี่ ดีไหมครับ"

ผมถามด้วยอารมณ์อยากรู้อยากเห็นอยู่เต็มอก

"ดีสิจ้ะ แม่ให้กำเนิดสิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่งขึ้นมาเป็นตัวเป็นตน มาวิ่งเล่น พูดเจี๋ยวจ๊าว สงสัยไปหมดอย่าง ลูกไง"

(・0・)

"ผมหรอ"

ผมถามด้วยหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดูจนแม่ของผมมั่นเขี้ยวกัมลงมาฟัดแก้มฟัดพุงผมใหญ่เลย 555

ผมอยากท้องฮะ...