เจ้าสาวมังกรฟ้า - นิยาย เจ้าสาวมังกรฟ้า : Dek-D.com - Writer
×

    เจ้าสาวมังกรฟ้า

    เมื่อเยาว์วัยมังกรกับผักกาดเป็นเพื่อนรักกัน เหตุใดเมื่อเติบใหญ่แล้วผักกาดจึงตีตัวออกห่าง รังเกียจเดียดฉันท์มังกรเหล่า! ยอมไม่ได้! เรื่องอื่นเขายอมได้แต่เรื่องนี้ไม่ยินยอมเด็ดขาด!

    ผู้เข้าชมรวม

    135

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    135

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ม.ค. 64 / 14:28 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    โลกใบนี้ยังคงมีสิ่งที่เรียกว่าเผ่าพันธุ์อยู่...

    พวกกินเนื้อ กินพืช และ 'ผัก' ทุกเผ่าพันธุ์ไม่มีสิ่งใดแตกต่างกันมีเพียงแค่ชนชั้นเท่านั้นที่ถูกสร้างขึ้นมาขีดเส้นทุกสิ่งโลกแสนคับแคบใบนี้ถูกขับเคลื่อนด้วยชนชั้นสูงเพียงน้อยนิดที่เรียกสายพันธ์ของตนเองว่า 'สายเลือดบริสุทธิ์' พวกเขาคือ สัตว์เทพกินเนื้อ มีทั้งพละกำลังอันแข็งแกร่ง ความคิดที่เฉียบคม อำนาจ แต่สิ่งเดียวที่พวกเขามีน้อยกว่าสายพันธุ์อื่น คือ 'คุณธรรม' คนแก่ชราชอบพูดว่าผู้ใหญ่ปกป้องผู้น้อยทว่านั่นไม่จริง...ผู้สืบสายเลือด 'สีดำ' ผักต้นอวบๆ ที่น่าสงสารเกิดมาพร้อมกับความอ่อนแอและอับโชคต้องถูกกดทับด้วยป่าเถื่อนและหยาบช้าของสังคม ทว่าไม่มีอะไรโหดร้ายไปกว่าการถูกรังเกียจจากโลกใบกลมๆ นี้อีกแล้ว คงจะมีเพียงพวก 'เลือดผสม' สัตว์บนพื้นพิภพแสนน่ารักปราศจากสายเลือดอันต่ำต้อยกระมังที่สามารถมีชีวิตได้อย่างเสรี ไม่ต้องคอยเหยียบย่ำคนอื่น ไม่ต้องมุดดินหนีเพื่อความปลอดภัยของชีวิต แต่ท้ายที่สุดพวกเขาล้วน 'กินผัก' อยู่ดี!!!


    ...


         "คุเรฮะเจ้าฟังพ่อให้ดี พวกเลือดบริสุทธิ์ล้วนนิสัยหยาบช้า จ้องจะจับผักเช่นพวกเราโยนลงท้อง! " คุณพ่อยังหนุ่มเอ่ยกับลูกสาวคนเดียวสูงเพียงต้นขาเขาเท่านั้น

         "ท่านแม่บอกว่าเลือดบริสุทธิ์ไม่กินผักนะเจ้าคะ" เด็กน้อยเอ่ยด้วยความมึนงง เมื่อนึกอะไรบางอย่างได้ดวงตากลมโตก็เบิกกว้างแทบจะถลนออกจากเบ้าคิ้วแสนน่ารักขมวดมุน เจ้ามังกรน้อยกินผักกาดไปตั้งสองใบเชียวหนานะ! ทว่านั่นเป็นเพราะเขาหิวไม่มีอะไรให้กินมิใช่หรือ! ใบหน้ารังเกียจเหม็นเขียวยิ่งนัก "แต่มังกรเป็นเลือดบริสุทธิ์ที่นิสัยดีเจ้าค่ะ"

         ดวงตาของผู้เป็นบิดาสว่างวาบเจ้ามังกรตัวนั้น! หากมีหนวดยาวสักหน่อยคงจะกระตุกไปแล้ว! "มังกรนั่นแหละตัวร้าย! " เขาคำรามลั่นแม้จะเป็นเพียงหัวไชเท้าก็จะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องลูกสาวสุดที่รักเด็ดขาด! ยิ่งพวกมีหนวดแล้วด้วย! "เมื่อโตขึ้นเล็บจะยาวและแหลมคม ตัวใหญ่โตมโหฬาร ชอบนักล่ะเหยียบผักอย่างพวกเราจนบี้แบน! แถมยังยิ่งยโสน่ารังเกียจยิ่ง! "

         "เชาหลางเป็นมังกรนิสัยดี" เด็กน้อยเถียง

         "หากเขาดีจะกินเจ้าหรือ! " คุเรฮะยิ่งฟังยิ่งสับสน "เด็กดีของพ่อเจ้าคงไม่อยากถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ด้วยเล็บคมๆ ของพวกเขามันใช่หรือไม่"

         "...ไม่อยาก เจ้าค่ะ"

         "เจ้าต้องอยู่ห่างๆ จากพวกเลือดบริสุทธิ์ ยิ่งเจ้ามังกรน้อยด้วยนั่นด้วย" ขอสาบานว่าหัวไชเท้าบิดาผู้รักลูกสาวยิ่งชีพจะไม่ยอมให้เจ้าลูกมังกรเข้าใกล้ผักกาดแสนน่ารักแม้เพียงปลายเส้นผม! "เชาหลางเป็นมังกรนิสัยชั่วร้าย เชื่อพ่อหรือไม่..."

         สายตาของท่านพ่อช่างมุ่งมั่นนัก เด็กน้อยพักหน้าอย่างมึนงง หลังจากวันนั้นพ่อหัวไชเท้าก็พร่ำพูดเรื่องอันชั่วร้ายของชาวเลือดบริสุทธิ์ไม่หยุด โดยเฉพาะเผ่ามังกร...



    นักอ่านจำเป็นต้องรู้! (การแบ่งชนชั้น)
    - เลือดบริสุทธิ์ : สายเลือดที่สืบทอดมาจากเผ่าพันธุ์สัตว์อันแข็งแกร่ง อันประกอบไปด้วย มังกรฟ้า มังกรทอง เสือ นกไฟ เต่าดำ มีฤทธิ์มาก บางคนควบคุมดีฟ้าอากาศพื้นดินได้ แข็งแกร่ง มีอำนาจ อายุยืนยาว ส่วนใหญ่มักจะไม่ลงมาสุงสิงกับชนชั้นอื่นค่อนข้างหยิ่งยโส
    - เลือดผสม : สายเลือดผสมระหว่างเผ่าพันธุ์ทั่วไปที่พบได้ในพื้นพิภพ มีทั้งกินเนื้อและกินพืช ไม่อ่อนแอไม่แข็งแกร่งความสามารถแค่กลางๆ เท่านั้น ไม่มีจุดเด่นใดๆ
    - เลือดสีดำ : สายเลือดที่ต่ำต้อยที่สุดในห่วงโซ่อาหาร เกิดมาพร้อมกับหอมกลิ่นเฉพาะตัวเพื่อล่อลวงเผ่าพันธุ์อื่นตามธรรมชาติ อ่อนแอ ขี้ขลาด รักชีวิตตัวเองมากๆ มักไม่ค่อยต่อสู้หลบซ่อนเสียเป็นส่วนใหญ่



    ....




    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น