คุณสามีคะ หยุดคลั่งรักฉันซักที!!!

“นี้ท่านดยุก แค่ผู้หญิงไม่ได้รักตอบ จำเป็นต้องเฮิร์ทขนาดนี้เลยรึไงกันค่ะ”

ฉันที่เดินลงมานั่งข้างๆท่านดยุกเดเนียล ตามคำขอร้องของท่านย่าผู้เป็นดังประมุขของบ้านฉัน จะไม่ทำตามท่านก็ยังไงอยู่ เพราะท่านเป็นผู้ใหญ่สูงสุดในบ้าน มันคงจะดีกว่านี้ถ้าท่านไม่ขอร้องอะไรที่มันน่าอึดอัดใจแบบนี้ เพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะอีตาคนตรงหน้านี้นะสิ รู้ทั้งรู้ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับอีตานี้ไม่กินเส้นกันขนาดไหน ยังจะพยายามจับคู่ฉันกับอีตานี้ให้ได้เลยนะคุณย่า 

“แล้วคุณหนูเอลเลเนผู้สูงส่งมายุ่งอะไรด้วยไม่ทราบ”

จ้านอกจากจะหน้าตาดีที่ดีอย่างเดียวแล้ว ปากดีอีกต่างหาก

“ดิฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมายุ่งเรื่องของท่านแกรนด์ดยุคหรอกนะ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะคุณย่าขอร้อง ดิฉันก็ไม่อยากจะมาให้ท่านอยุกเห็นหน้าหรอกค่ะ เลิกทำตัวเฮิร์ทได้แล้ว คุณย่าท่านเป็นห่วงท่านมากนะรู้มั้ย”

“……”

แกรนด์ดยุกเดเนียลที่พอฟังฉันพูดจบก็ไม่ได้พูดตอบกลับมา แต่หันไปกระดกเหล้าเข้าปากแทน ฮัลโหล นี้ยังเห็นฉันมีตัวตนอยู่มั้ยห๊ะ คนเขาพูดด้วยไม่พูดตอบ แล้วดูนั่น กระดกเหมือนเหล้าเป็นน้ำเปล่าไปเลยวุ้ย เห็นแล้วก็หงุดหงิดใจขึ้นมา ฉันไม่น่าไปรู้สึกดีกับไอ้เรื่องบ้าๆนั้นเลย แต่ตอนเนี้ยฉันรู้สึกหงุดหงิดมากที่เขาทำเหมือนว่าโลกทั้งใบของเขามันพัง ชีวิตตัวเองไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว 

“ท่านแกรนด์ดยุกเดเนียลค่ะ ดิฉันไม่เข้าใจจริงๆเลยค่ะว่าทำไมท่านแกรนด์ดยุกถึงได้อาการหนักขนาดนี้ ทั้งๆที่ท่านก็น่าจะรู้อยู่แล้วตั้งแต่แรกแล้วว่าเบลล่าเขาไม่ได้มีใจให้กับท่านแกรนด์ดยุกเลย และคนที่เบลล่าเลือกคือเจ้าชาย แต่แล้วมันยังไงล่ะ ท่านเป็นถึงแกรนด์ดยุกที่อายุยังน้อยมีอำนาจสูงสุดกว่าในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ ขนาดราชวงศ์ยังต้องยอมอ่อนให้คุณเลย และที่สำคัญคือรวย! ท่านรวยมากๆ เพราะฉะนั้นจะเสียใจไปทำไมกับอีแค่โดนผู้หญิงหักอก แค่นี้..ไม่ตายหรอกน่า”

ฉันพูดด้วยสีหน้ามั่นใจในสิ่งที่พูดสุด นี้ฉันพูดข้อดีของเขาหมดเลยนะเนี่ย ถึงฉันจะปลอบคนไม่เป็นเท่าไหร่ก็เหอะ 

“พูดอะไรของเธอ ไม่เห็นจะรู้เรื่อง”

ดยุกแดเนียลหยุดกระดกเหล้าแล้วหันมาพูดกับฉัน โอ้พระเจ้า กลิ่นเหล้าหึ่งเลยจ้า โอ้ยเวลาพูด ช่วยไปทางอื่นหน่อยได้มั้ย เหม็นเหล้าโว้ยค่ะ 

“ง่ายๆเลยนะ คือท่านอย่าได้แคร์ ท่านเป็นคนที่ทั้งหล่อ ทั้งรวย หาใหม่ผู้หญิงใหม่ได้ง่ายๆสบายๆระดับท่านแกรนด์ดยุกเนี่ยแค่กระดิกนิ้วก็มีสาวๆมารอต่อแถวกันเพียบแล้ว”

ฉันพยายามพูดเพื่อให้เขารู้สึกดีขึ้น ถึงไม่รู้จะช่วยได้มั้ยก็เหอะ แต่นายช่่วยสนใจในสิ่งที่ฉันพูดหน่อยได้มั้ยย่ะ คนเขาอุตสาพูดด้วยแต่ตัวเองกลับนั่งทำหูทวนลม กระดกเหล้าแล้วกระดกอีก ชาติก่อนไม่เคยกินรึไงเหล้านะห๊ะ 

“…..…”

“นี้ ท่านแกรนด์ดยุกเข้าใจสิ่งที่ดิฉันจะสื่อมั้ยคะ”

“……..”

“ดิฉันรู้ว่าตอนเนี้ยท่านอาจจะกำลังเสียใจ และก็อาจจะยังทำใจยอมรับไม่ได้ แต่ดิฉันเชื่อว่าคนแข็งแกร่งอย่างท่านต้องผ่านมันไปได้แน่นอนค่ะ”

“หึ”

พอฉันพูดจบ ดยุกเดเนียลก็ยิ้มเยาะขึ้นมา1ที นี้เขาทำประชดฉันรึประชดตัวเองรึึไง ก่อนจะหันไปหยิบขวดเหล้าอัันใหม่มากระดกต่อ ฉันเองก็เริ่มหงุดหงิดมากๆแล้วเหมือนกัน จึงคว้าเอาเหล้าที่นายซีนอสกำลังกระดกออกจากปาก ทำให้มันหกเลอะเทอะบนตัวเขา และเปื้อนตัวฉันนิดหน่อย 

“ทำบ้าอะไรของเธอ!”

แกรนด์ดยุกเดเนียลที่ถูกขัดจังหวะการดื่ม หันมาเสียงดังใส่ฉัน และยังมองด้วยสายตาที่แสดงว่าตอนนี้หงุดหงิดอีกต่าง เออ ฉันเองก็หงุดหงิดเหมือนกันล่ะย่ะ 

“!นี้ถ้าท่านแกรนด์ดยุกอยากดื่มนักดิฉันก็ไม่ได้อยากจะห้ามหรอกนะคะ รึอยากจะดื่มให้ตายดิฉันก็ไม่สน แต่สิ่งที่ดิฉันสนอย่างเดียวคือถ้าท่านแกรนด์ดยุกเป็นอะไรขึ้นมา แล้วท่านย่าของดิฉันที่อุตสารักและก็เอ็นดูท่านต้องมาเสียใจกับการกระทำที่งี่เง่าของท่าน ดิฉันจะไม่ให้อภัยท่านแกรนด์ดยุกแน่นอนค่ะ และถ้าสิ่งที่ดิฉันพูดไปแล้วมันไม่ได้เข้าหัวของท่านแกรนด์ดยุกเลย ดิฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วล่ะค่ะ เพราะคนที่ไม่มีสติต่อให้คุยอะไรไปก็ไม่รู้เรื่องกันอยู่ดี!”

ฉันพูดเสร็จก่อนจะกระแทกขวดเหล้าลงโต๊ะอย่างแรง ไม่เอาแล้ว ไม่คุยกับคนงี่เง่าไม่มีสติอย่างหมอนี้ ฉันต้องรีบพาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ที่น่าหงุดหงุดนี้ซักที เพราะยิ่งอยู่ฉันจะยิ่งหงุดหงิดมากกว่านี้ 

“จะไปไหน!”

“เฮ้ย!”

และในขณะที่ฉันกำลังจะลุกเดินออกไปเพื่อสงบสติอารมณ์นั้น จู่ๆแกรนด์ดยุคเดเนียลก็คว้าข้อมือฉันและดึงลงไปนั่งบนตักเขาแบบพอดีเป๊ะ และยังเอามือที่เต็มไปด้วยกล้ามมัดมารั้งเอวฉันไว้ไม่ให้ลุกหนีไปไหนอีก ปิดหนทางหนี้ได้แนบเนียนมาก ไอ้หมอนี้จะมาไม้ไหนอีกล่ะเนี่ย 

“เป็นผู้หญิง ทำไมร้องเฮ้ย ไม่สมเป็นกุลสตรีเลย”

“แล้วยังไงล่ะค่ะ ดิฉันไม่สนหรอกค่ะว่าจะเป็นกุลสตรีหรือเปล่า ดิฉันก็เป็นของดิฉันแบบนี้ล่ะค่ะ ใครจะทำไม ถ้าไม่ชอบ ดิฉันก็ไม่ได้สนใจ มั่วแต่คอยระวังท่าทาง ดิฉันอึดอัดตายกันพอดี”

“งั้นหรอ เพราะเธอไม่สนและไม่แคร์อะไรอย่างนี้ เลยทำอะไรตามใจตัวเองจนคนเขาพากันเรียกเธอว่าอะไรรู้บ้้างมั้ย”

จู่ๆหมอนี้พูดอะไรแปลกๆ คนเขาเรียกฉันว่าอะไรทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ บ้างก็คุณหนูปีศาจ บ้างก็บุุตรท่านเคราต์ผู้อันพาล คุณหนูตัวอิจฉา โอ้ยเยอะแยะ แล้วไงใครสน 

“แล้วไงล่ะค่ะ คิดว่าดิฉันต้องแคร์คนที่พูดถึงดิฉันแบบนนั้นด้วยหรอคะ พวกเขาไม่ได้หาเงิน หาข้าวให้ดิฉันกินสัักหน่อย ไม่จำเป็นต้องแคร์ แต่ตอนเนี้ย..เมื่อไหร่จะปล่อยดิฉันค่ะท่านดยุก”

ฉันพูดพร้อมกับหันไปจ้องหน้าเขาตรงๆ อย่างเอาเรื่อง จะให้นั่งตรงนี้อีีกนานมั้ยเนี้ย เพราะตอนนี้ฉัันรู้สึกแปลกๆ หัวใจก็เต้นแปลกๆ 

“ทำไม เพิ่งมารู้สึกตัวเอาตอนนี้หรอ เห็นเมื่อกี้ยังพูดคล่องเชียว”

ดยุกเดเนียลไม่พูดเปล่า กลับยื่นหน้าเข้ามาใกล้กับหน้าฉันอีก นี้เขาจะมามุกไหนกันแน่เนี่ย เอาหน้าหล่อๆยื่นเข้ามาใกล้ทำไม มันไม่ดีต่อหัวใจฉันนะย่ะ

“แค่คิดว่าท่านดยุกคงจะรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่เท่านั้นเองล่ะคะ อยากมีข่าวเสียหายกับดิฉันหรอค่ะ”

ฉันพูดข่มเขาไปงั้นแหละ ถึงที่นี้จะไม่มีสื่อสิ่งพิมพ์เหมือนโลกก่อนที่ฉันเคยอยู่ แต่ที่นี้ปากคนไวกว่าสื่อสิ่งพิมพ์อีก แค่พูดกันปากต่อปากข่าวก็ไปไวอย่างกับน้ำป่า และฉันไม่มีข่าวเสียหายอะไรให้ชาวบ้านพูดสนุกปากเล่นอีก

“นั้นคือสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่หรอ”

ห๊ะ วอทเดอะ-- เขาคิดได้ไง นี้เขาคิดที่ฉันเข้ามาเพื่อมาให้ท่าเขาเนี้ยนะ โอ้ คุณพระ หน้าตาหล่อวััวควายตายล้มอันเนี้ยยอมรับ แต่ไม่นึกว่าความคิดจะสวนทางกับหน้าตาขนาดนี้ แย่สุดๆ ถึงฉันจะมีชื่อในทางไม่ดี แต่ก็ไม่เคยทำตัวเสียศักดิ์ศรีเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะโลกก่อน รึโลกตอนนี้ 

“ถ้าจะพูดจาไม่ให้เกียรติกันแบบนี้ เห็นทีวันนี้ดิฉันคงต้องขอตัวกลับก่อนล่ะคะ”

ตอนนี้ฉันต้องพาตัวเองออกไปจากผู้ชายคนสักที พูดจาห_าไม่แ_ก มากค่ะ คิดว่าตัวเองมีอำนาจแล้วจะพูดอะไรก็ได้งั้นหรอ โอ้ย จากที่หงุดหงิด ฉันจะปรี๊ดแตกแล้วนะ ตอนเนี่ยหน้าหล่อๆนั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอกย่ะ

ฉันพยายามที่จะงัดตัวเองออกมาจากวงแขนที่แข็งแรงนั้น แต่แรงมันเยอะมากเลย นี้มันแรงคนรึแรงคว_ยกันว่ะคะ แรงเยอะจริงๆ 

ติดตามต่อ..ตอนต่อไป 

เอลเลนา ฮาเดรียน่า 

แกรนด์ดยุคเดเนียล วินเซนต์เตอร์

"