นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
16,480
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
16.48K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 9 ต.ค. 58 / 09:33 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ที่เห็นอัพเดทคือเข้ามาแก้คำผิดนะคะ
สีแดงราชสีห์ฝั่งตะวันออก
สีขาวสุนัขจิ้งจอกฝั่งตะวันตก
ร่างโปร่งบางของเด็กหนุ่ม ดวงตากลมใสซึ่งกำลังประเมินสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างระวังตัว
เส้นผมยาวที่ปราศจากการมัดรวบกำลังตีไหวไปตามแรงลม
ปากอิ่มสีสดที่ตัดกับผิวขาวน้ำนมไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา
ไม่ว่าใครได้มาเห็นภาพตรงหน้าก็ไม่อาจสะกดกลั้นสายตาให้มองไปทางอื่นได้
เหมือนถูกบังคับให้อยู่ภายใต้มนต์สะกดชั่วคราว
Twitter : : @Asifiction
#นายน้อยฮันบิน
ผลงานอื่นๆ ของ Asifiction ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Asifiction
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"เหมือนโดนโยนให้จิ้งจอกรุมทึ้งร่าง"
(แจ้งลบ)ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะที่มารวบรัดการคอมเมนต์แบบนี้ แต่มันง่ายสำหรับความรู้สึกเราในการเรียบเรียงมากกว่าเนื่องจากอ่านทั้งหมดรวดเดียวจบ เราไม่ได้อ่านฟิคมานานมากแล้วค่ะ ยิ่งเป็นฟิคแนวพีเรียดหรือแนวแฟรตาซีถ้าเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง เพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ยากเกินสมองของเราจะประมวนผลตามได้ แต่พอมีเพื่อนให้คำแนะนำเราเลยลองเข้ามาอ่านดูให้หายเครียด สรุป ... อ่านเพิ่มเติม
ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะที่มารวบรัดการคอมเมนต์แบบนี้ แต่มันง่ายสำหรับความรู้สึกเราในการเรียบเรียงมากกว่าเนื่องจากอ่านทั้งหมดรวดเดียวจบ เราไม่ได้อ่านฟิคมานานมากแล้วค่ะ ยิ่งเป็นฟิคแนวพีเรียดหรือแนวแฟรตาซีถ้าเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง เพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ยากเกินสมองของเราจะประมวนผลตามได้ แต่พอมีเพื่อนให้คำแนะนำเราเลยลองเข้ามาอ่านดูให้หายเครียด สรุป ขอบคุณค่ะ เครียดกว่าเดิม เรานอนไม่หลับ 1 วัน นี่เป็นเรื่องจริงนะไม่ใช่ว่าจะอวยคนเขียนหรืออะไร T-T ในลำดับของโครงเรื่องที่เปิดมาในตอนฮันบินโตแล้ว เราเห็นภาพตามเป็นฉากๆเลยค่ะ(แต่ติดตรงที่ผมยาวนี่ภาพไม่มาจริงๆ ขอโทษจริงๆนะคะ T^T) ถ้าเทียบกับจำนวนตอนและเนื้อหาแล้ว มันอาจดูรวบรัดมาก แต่พอเอาเข้าจริงๆ เราว่า เออนี่แหละ ไม่ได้สั้นจนแบบ ห้ะอะไรนะ หรือยาวจนต้องเลื่อนข้ามเพราะบรรยายซะไปติดขอบกรอบจนเกือบทะลุที่วางไว้ เราว่านี่มันดีอ่ะ เฮ้ยคือนึกคำอื่นไม่ออกจริงๆ ลำดับเหตุการณ์แต่ละอย่างคือดีมากๆ ภาษาคือดีมากแล้วสำหรับเรา อ่านแล้วเห็นภาพเป็นหนังเลยค่ะ ส่วนช่วงแรกนี่เรามองว่าฮันบินเป็นชายสันโดษผู้ขี้เหงาและมองโลกในแง่ร้ายตามสไตล์ฐานันดรของตัวเอง ตอนเรื่องของมินโฮนี่เราไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเกลียดขี้หน้าฮันบินนะ การเดินเข้ามาคุยหรือการสัมผัสตัว เราว่ามันเป็นความรู้สึกของคนที่อยากเข้าหาแต่ทำไม่ได้ทั้งฐานันดร ทั้งโอกาส หรืออะไรต่างๆมันไม่เอื้อให้เขาได้มาอยู่ด้วยกัน แต่พอถัดมาเป็นจีวอน เรารู้สึกว่านี่มันอุกอาจ(ในขณะที่มินโฮเราคิดว่ามันเป็นความน่าตกใจมากกว่า เพราะระยะห่างของความสัมพันธ์รวมถึงระยะเวลาที่ได้เจอกันมาตลอดช่วงทั้งชีวิต) เป็นคนของฝั่งตรงข้าม แต่มาทั้งพูดอ้อร้อใส่ ทั้งมองด้วยความ… เอ่อขอโทษนะคะ มองด้วยความ ที่จะต้องการรู้เรื่องราวของอีกฝ่าย นี่นึกภาพหมาจิ้งจอกในตำนานของญี่ปุ่นเลย ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าหมา อ่านจนถึงตอนที่ขยี้ดอกมาริลิสนี่ได้แต่อุทานในใจว่า หมาสุดๆไปเลยเถอะโอ้โห / แต่ในส่วนของความใจเด็ดเรายกให้หมดทั้งสามคนเลยนะ เราว่ามินโฮนางมีความกล้าที่จะทำมากทั้งที่ตลอดมาไม่เคยเข้ามายุ่งวุ่นวาย ยิ่งอยู่ในช่วงที่ฮันบินกำลังจะเลื่อนตำแนห่งแล้วมาทำ เราคิดว่าเค้าคงอารมณ์ไม่ทำตอนนี้กไม่รู้จะไปทำตอนไหนแล้วโว้ย ส่วนจีวอนนี่ไม่รู้จะเรียกว่าใจกล้าหรือหน้าด้านดี ทั้งเรื่องที่ไปหลอกกอด การใช้สายตาแสกนข้อมูลกับคนที่เพิ่งเจอหน้าครั้งแรก การหยิบเอาดอกไม้ของเขาออกมาบดขยี้ เรายกให้เป็นหน้าด้านแล้วกัน ไม่ชอบอะไรแบบนี้เป็นการส่วนตัว 5555 ส่วนฮันบินเราไม่รู้ว่าเพราะสัญชาติญาณทำให้เค้ากล้าที่เผชิญหน้ากับจีวอน หรือเพราะด้วยหน้าที่และการสั่งสอนที่มีส่วนปลูกฝังมา แต่สรุปแล้วเราว่าเขาก็กล้ามากอยู่ดี แต่ที่แน่ใจแน่ๆล้วว่าเราคงต้องเครียดแน่ๆ ก็เป็นตอนที่บรรยายฉากรูปปั้นสิงโตโดนฟ้าผ่านี่แหละค่ะ ใจเรานี่แป้วตามชาวบ้านเลย ยิ่งผ่าแบบนี้มันเหมือนโดนประเทศอริเอาปืนยิงหลังคาแล้วบอกรอบหน้าเอ็งเจอมิตไซน์ o อ่านน้อยลง
octo.b | 4 ธ.ค. 58
-
0
-
0
คำนิยมล่าสุด
"เหมือนโดนโยนให้จิ้งจอกรุมทึ้งร่าง"
(แจ้งลบ)ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะที่มารวบรัดการคอมเมนต์แบบนี้ แต่มันง่ายสำหรับความรู้สึกเราในการเรียบเรียงมากกว่าเนื่องจากอ่านทั้งหมดรวดเดียวจบ เราไม่ได้อ่านฟิคมานานมากแล้วค่ะ ยิ่งเป็นฟิคแนวพีเรียดหรือแนวแฟรตาซีถ้าเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง เพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ยากเกินสมองของเราจะประมวนผลตามได้ แต่พอมีเพื่อนให้คำแนะนำเราเลยลองเข้ามาอ่านดูให้หายเครียด สรุป ... อ่านเพิ่มเติม
ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะที่มารวบรัดการคอมเมนต์แบบนี้ แต่มันง่ายสำหรับความรู้สึกเราในการเรียบเรียงมากกว่าเนื่องจากอ่านทั้งหมดรวดเดียวจบ เราไม่ได้อ่านฟิคมานานมากแล้วค่ะ ยิ่งเป็นฟิคแนวพีเรียดหรือแนวแฟรตาซีถ้าเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง เพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ยากเกินสมองของเราจะประมวนผลตามได้ แต่พอมีเพื่อนให้คำแนะนำเราเลยลองเข้ามาอ่านดูให้หายเครียด สรุป ขอบคุณค่ะ เครียดกว่าเดิม เรานอนไม่หลับ 1 วัน นี่เป็นเรื่องจริงนะไม่ใช่ว่าจะอวยคนเขียนหรืออะไร T-T ในลำดับของโครงเรื่องที่เปิดมาในตอนฮันบินโตแล้ว เราเห็นภาพตามเป็นฉากๆเลยค่ะ(แต่ติดตรงที่ผมยาวนี่ภาพไม่มาจริงๆ ขอโทษจริงๆนะคะ T^T) ถ้าเทียบกับจำนวนตอนและเนื้อหาแล้ว มันอาจดูรวบรัดมาก แต่พอเอาเข้าจริงๆ เราว่า เออนี่แหละ ไม่ได้สั้นจนแบบ ห้ะอะไรนะ หรือยาวจนต้องเลื่อนข้ามเพราะบรรยายซะไปติดขอบกรอบจนเกือบทะลุที่วางไว้ เราว่านี่มันดีอ่ะ เฮ้ยคือนึกคำอื่นไม่ออกจริงๆ ลำดับเหตุการณ์แต่ละอย่างคือดีมากๆ ภาษาคือดีมากแล้วสำหรับเรา อ่านแล้วเห็นภาพเป็นหนังเลยค่ะ ส่วนช่วงแรกนี่เรามองว่าฮันบินเป็นชายสันโดษผู้ขี้เหงาและมองโลกในแง่ร้ายตามสไตล์ฐานันดรของตัวเอง ตอนเรื่องของมินโฮนี่เราไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเกลียดขี้หน้าฮันบินนะ การเดินเข้ามาคุยหรือการสัมผัสตัว เราว่ามันเป็นความรู้สึกของคนที่อยากเข้าหาแต่ทำไม่ได้ทั้งฐานันดร ทั้งโอกาส หรืออะไรต่างๆมันไม่เอื้อให้เขาได้มาอยู่ด้วยกัน แต่พอถัดมาเป็นจีวอน เรารู้สึกว่านี่มันอุกอาจ(ในขณะที่มินโฮเราคิดว่ามันเป็นความน่าตกใจมากกว่า เพราะระยะห่างของความสัมพันธ์รวมถึงระยะเวลาที่ได้เจอกันมาตลอดช่วงทั้งชีวิต) เป็นคนของฝั่งตรงข้าม แต่มาทั้งพูดอ้อร้อใส่ ทั้งมองด้วยความ… เอ่อขอโทษนะคะ มองด้วยความ ที่จะต้องการรู้เรื่องราวของอีกฝ่าย นี่นึกภาพหมาจิ้งจอกในตำนานของญี่ปุ่นเลย ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าหมา อ่านจนถึงตอนที่ขยี้ดอกมาริลิสนี่ได้แต่อุทานในใจว่า หมาสุดๆไปเลยเถอะโอ้โห / แต่ในส่วนของความใจเด็ดเรายกให้หมดทั้งสามคนเลยนะ เราว่ามินโฮนางมีความกล้าที่จะทำมากทั้งที่ตลอดมาไม่เคยเข้ามายุ่งวุ่นวาย ยิ่งอยู่ในช่วงที่ฮันบินกำลังจะเลื่อนตำแนห่งแล้วมาทำ เราคิดว่าเค้าคงอารมณ์ไม่ทำตอนนี้กไม่รู้จะไปทำตอนไหนแล้วโว้ย ส่วนจีวอนนี่ไม่รู้จะเรียกว่าใจกล้าหรือหน้าด้านดี ทั้งเรื่องที่ไปหลอกกอด การใช้สายตาแสกนข้อมูลกับคนที่เพิ่งเจอหน้าครั้งแรก การหยิบเอาดอกไม้ของเขาออกมาบดขยี้ เรายกให้เป็นหน้าด้านแล้วกัน ไม่ชอบอะไรแบบนี้เป็นการส่วนตัว 5555 ส่วนฮันบินเราไม่รู้ว่าเพราะสัญชาติญาณทำให้เค้ากล้าที่เผชิญหน้ากับจีวอน หรือเพราะด้วยหน้าที่และการสั่งสอนที่มีส่วนปลูกฝังมา แต่สรุปแล้วเราว่าเขาก็กล้ามากอยู่ดี แต่ที่แน่ใจแน่ๆล้วว่าเราคงต้องเครียดแน่ๆ ก็เป็นตอนที่บรรยายฉากรูปปั้นสิงโตโดนฟ้าผ่านี่แหละค่ะ ใจเรานี่แป้วตามชาวบ้านเลย ยิ่งผ่าแบบนี้มันเหมือนโดนประเทศอริเอาปืนยิงหลังคาแล้วบอกรอบหน้าเอ็งเจอมิตไซน์ o อ่านน้อยลง
octo.b | 4 ธ.ค. 58
-
0
-
0
ความคิดเห็น