ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คาลิโดร่า..สาวงามแห่งเคลาคัส

    ลำดับตอนที่ #7 : กุญแจแห่งคาลิโดร่า (แก้ไขเล็กน้อย)

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 52




     

     

                    เมื่อวานเห็นเจ้าอยู่ปรึกษาเรื่องสงครามกันดึกๆดื่นๆ มันแย่มากหรือไงจ๊ะ  กลีเคอเรียเอ่ยถามน้องสาวของเธอซึ่งนอนอยู่บนเตียงใหญ่ที่ปูผ้าสีขาวบริสุทธิ์ ยามนางทำหน้าครุ่นคิดเหมือนนางฟ้าตัวน้อยๆที่มีความกังวล หากยามนางคิดเสร็จกลับแย้มยิ้มเหมือนปีศาจที่ใช้รูปกายล่อลวงผู้คน


                    เปล่าหรอกค่ะ พี่ แค่ทำความเข้าใจในแผนการกันเท่านั้น  ทาร์เธเมสช่วยข้าได้เยอะ คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ  คาลิโดร่ายิ้มให้ เมื่อคืนเธอนั่งปรึกษายุทธวิธีกับแม่ทัพในกองต่างๆพร้อมพระบิดา สถานการณ์ยังไม่น่าเป็นห่วงเท่าไร เธอหวังให้มันเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ


                    แต่พี่ว่า..  


                    เจ้าหญิงเพคะ ท่านทาร์เธเมสส่งคนมาทูลว่ามีผู้ต้องการไขกุญแจแห่งคาลิโดร่า ไม่ทราบว่าเจ้าหญิงจะให้ทำยังไงเพคะ


                    เสียงของนางรับใช้คนสนิทที่ดังจากนอกประตูทำให้กลีเคอเรียขมวดคิ้วทันที ได้ยินเสียงของนางรับใช้ที่ทำงานให้มานานก็พอจับจุดได้ว่านางก็ไม่เห็นด้วยเช่นกันที่มีคนมาท้าไขกุญแจเอายามนี้ ยามที่ดวงจันทร์กำลังจะเริ่มทอแสง ผู้คนเข้าบ้านพักผ่อน ฝูงสัตว์ต่างหลับนอน ไม่ใช่ยามที่ควรเข้าวังเพื่อท้าไขกุญแจที่ไม่มีทางสำเร็จได้เลย


                    บอกทหารไปว่าพรุ่งนี้ค่อยมา..  กลีเคอเรียหยุดชะงักเมื่อน้องสาวส่งเสียงดังกว่ากลบทับ


                    บอกให้รอที่ห้องโถง ข้าจะออกไปพบ


                    เสียงฝีเท้านางรับใช้เดินจากไป ฝ่ายพี่สาวจึงอดถามไม่ได้


                    เจ้าคิดอะไร คาลิโดร่า นี่มันเวลาอะไรแล้ว ทำไมถึงต้องให้คนพวกนั้นมาเฝ้าด้วย พรุ่งนี้ก็ไม่สายนิ


                    พี่คะ.. ข้าเอ่ยบอกตั้งแต่แรกตอนประกาศไปว่า ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด เวลาใดก็สามารถมาแก้พันธนาการของข้าได้ทั้งนั้น.. ผู้ชายคนนี้อาจจะอยากลองดีก็ได้นะคะว่าข้าจะทำอย่างที่พูดหรือเปล่า  หญิงสาวมีสีหน้าครุ่นคิด


                    คาลิร์ เจ้าคิดมากไปหรือเปล่าจ๊ะ เขาอาจจะแค่ทำกุญแจเสร็จเวลานี้ก็ได้


                    ถ้าเป็นอย่างที่พี่พูดก็ดีสิคะ แค่ผู้ชายอารมณ์ร้อนคนหนึ่งเท่านั้น เพราะถ้าเป็นอย่างที่ข้าพูด ผู้ชายคนนี้ก็เล่ห์เหลี่ยมพอตัวเลยทีเดียว  คาลิโดร่าว่าพลางลุกขึ้นจากเตียง ให้นางรับใช้ที่คอยดูแลเรื่องเครื่องแต่งกายเข้ามาสวมชุดงดงามสีสันสดใสทับชั้นใน กระโปรงปลายบานเล็กน้อยตกแต่งด้วยลวดลายเฉพาะเชื้อพระวงศ์ มีตะกั่วถ่วงไว้ที่มุมผ้าเพื่อกันปลิว เข้ารูปที่สะโพก ตัวเสื้อทำจากผ้าลินินแทนที่ขนสัตว์ซึ่งเป็นที่นิยมในสมัยก่อน แล้วใช้เชือกผูกที่เอวหลวมๆ ดึงเสื้อให้หย่อน ตัวเสื้อจึงถ่วงตกลงมาเป็นลักษณะพลิ้ว จากนั้นจึงใช้ผ้าซึ่งมีลายสวยงามเฉพาะตัวอีกผืนพันรอบตัวแล้วย้อนมาพาดไว้บนไหล่ซ้าย เส้นผมถูกเกล้าขึ้นแล้วทิ้งน้ำหนักของผมยาวไว้ที่ด้านหลัง แซมด้วยอัญมณีเม็ดเล็กแต่ล้ำค่า

     


                    คาลิโดร่านั่งอยู่บนบัลลังก์รองจากบัลลังก์กษัตริย์ยามผู้ชายคนนั้นถูกเบิกตัวเข้ามา นางจ้องมองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า การแต่งกายไม่ได้บอกว่ามีชาติตระกูลสูงศักดิ์ หากบอกว่าเป็นแค่คนรับใช้ก็น่าเชื่ออยู่ ไม่..คงไม่ใช่แค่คนรับใช้ เพราะท่าทางการเดินทำให้เธอที่อยู่กับทหารเป็นประจำพอรู้ว่า ชายผู้นี้ต้องมีฝีมือในการรบไม่น้อยเลยทีเดียว ใบหน้าคมคาย ยามเมื่อส่งเสื้อคลุมให้องครักษ์ประจำตัวของเธอที่หน้าบานประตูก็เผยให้เห็นช่วงไหล่กว้าง แขนขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เขาตรงมาหยุดอยู่เบื้องหน้า แล้วก้มคุกเข่าข้างหนึ่ง


                    ถวายความเคารพ เจ้าหญิงคาลิโดร่าพระเจ้าค่ะ


                    ทำไมถึงมาเวลาเช่นนี้ พรุ่งนี้ตะวันทอแสงก็ยังไม่สาย


                    หรือไม่ใช่พระองค์ที่บอกว่าเป็นเวลาใดก็ได้  เสียงเขาตอบกลับอย่างนุ่มนวลหากไม่โอนอ่อน สาวงามพิจารณาผู้ชายตรงหน้าอีกครั้ง ใบหน้านั้นท่าทางจะซ่อนคมเขี้ยวเอาไว้


              ดีสิ! อยากรู้นักว่าตอนที่ทำไม่สำเร็จ ใบหน้าของผู้ทระนงคนนี้จะบิดเบี้ยวอย่างไรเมื่อต้องเผชิญกับความตาย!!


                    เจ้ายอกย้อนเรารึ


                    กระหม่อมแค่ถามด้วยความสงสัย


                    เอาเลย ในเมื่อเจ้ามาเพื่อเรา เพื่อสิ่งนี้  ลองดูสิ ชายผู้กล้าหาญ เจ้าจะทำได้หรือไม่  คาลิโดร่าว่าพลางยกมือซ้ายขึ้น เป็นสัญญาณให้อีกฝ่ายลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาใกล้ เขาแตะปลายนิ้วที่แม่กุญแจแทนที่จะแตะมือของเธออย่างที่ผู้ชายอื่นทำ ยามอยู่ใกล้เช่นนี้ จึงสังเกตเห็นดวงตาสีเข้มคมดุจเหยี่ยวจ้องมองดูเครื่องพันธนาการในมือของเธอ เขาแตะถุงผ้าที่เอวเพื่อหยิบกุญแจออกมา อย่างน้อย..มันก็มีรูปทรงเหมือนกุญแจทั่วๆไปอย่างที่ตาเห็น


                    หากคาลิโดร่าตัวแข็งทื่อทันทีที่สังเกตได้มากกว่า กุญแจดอกธรรมดาที่ดูไม่ได้แปลกกว่ากุญแจทั่วไป ตรงกลางของปลายกุญแจที่ใช้สำหรับไข กลับมีรอยโป่งที่ทำจากแก้วใส ในนั้นบรรจุน้ำไว้ซึ่งนางได้แต่หลับตาแล้วสวดภาวนา


              ไม่! ขออย่าให้ใช่ อย่าได้เป็นสิ่งนั้น


                    คำอธิษฐานไม่มีผล  มีเสียงฟู่จากแม่กุญแจของเธอดังขึ้นเป็นระยะ แล้วเธอก็รู้สึกถึงความเบาสบายของมือคล้ายกับเวลาถอดผ้ารัดออกยามลงน้ำ


                    เมื่อลืมตาจึงเห็นว่าอดีตพันธนาการของเธอลงไปกองกับพื้น เพราะถูกน้ำกรดอย่างแรงกัดกร่อนอย่างรวดเร็ว


                    บังอาจ!”  เสียงของทาร์เธเมสดังขึ้น  ใช้น้ำกรดมาไขกุญแจ คิดจะโกงหรือไง


                    ชายหนุ่มผู้นั้นส่งยิ้มยียวนกลับไป คาลิโดร่ายกมือเป็นเชิงให้องครักษ์ของเธอนิ่งไว้  หญิงสาวลุกขึ้นยืนถอดผ้ารัดข้อมือออกเมื่อมันไม่จำเป็นอีกแล้ว


                    เจ้ารู้ได้เช่นไร


                    รู้อะไรหรือพระเจ้าคะ  เขาส่งเสียงถามกลับอย่างไม่กลัวว่าทหารที่รายล้อมจะเข้ามาทำอันตราย


                    รู้ได้เช่นไรว่าสิ่งนี้..ไม่ใช่แม่กุญแจ


                    เพราะพระองค์ไม่เคยเรียกมันว่าแม่กุญแจ  เขาตอบกลับอย่างง่ายๆ เมื่อปีที่แล้วที่เจ้าหญิงเริ่มต้นวางเงื่อนไข นางเรียกสิ่งนี้มาตลอดว่าพันธนาการไม่เคยเอ่ยเรียกมันว่าแม่กุญแจแม้แต่ครั้งเดียว  มีแต่คนทั่วไปยามเห็นสิ่งที่อยู่บนข้อมือของพระองค์ก็เอ่ยเรียกกันไปเอง


                    ใช่.. คาลิโดร่าคิดอย่างเจ็บใจที่มีคนดูออก สิ่งนี้ไม่ใช่แม่กุญแจที่สามารถไขได้ มันเป็นเพียงเหล็กกล้าอย่างดีที่ถูกทำเป็นรูปแม่กุญแจมีช่องให้ไขเท่านั้น หากไม่มีทางไขได้


                    คาลิโดร่ากัดริมฝีปาก พร้อมๆ กับที่หน้าประตูเสด็จพ่อเสด็จแม่ของพระองค์และพระเชษฐภคินีทรงวิ่งมาด้วยอาการร้อนรน


                    มีทหารบอกว่ามีคนไขกุญแจของเจ้าได้แล้ว  กษัตริย์แห่งเคลาคัสตรัสขึ้นแล้วมองดูซากเหล็กที่พื้นพร้อมกับที่ข้อมือของธิดา จากนั้นดวงตาก็จ้องมองชายหนุ่มที่ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่กลางห้อง เจ้ารึที่ทำได้  ชายหนุ่มเพียงโค้งรับแทนคำตอบ  


    โคไซนอสขึ้นไปยืนเคียงข้างบุตรี พระองค์ทอดพระเนตรสายตาที่ส่งมาให้ของนางที่ไม่รู้ว่าจะตีความหมายเช่นไร จึงแต่ทำหน้าที่ตามกษัตริย์ที่ดีไปก่อน


    กุญแจแห่งคาลิโดร่าถูกไขแล้ว ชายผู้นี้จะเป็นคู่หมั้นของลูกสาวคนเล็กข้า คาลิโดร่า!”


                    ทหารพร้อมใจกันคุกเข่าถวายความเคารพทันที ไม่ว่าชายผู้นั้นจะเป็นใคร ต้อยต่ำเพียงใด หากเมื่อเป็นคู่หมั้นคู่หมายของพระธิดา ก็แทบเรียกได้ว่ามียศไม่ต่างจากเจ้าชาย และยิ่งเป็นพระธิดาสุดท้องซึ่งจะได้ครองบัลลังก์ เขาผู้นั้นก็เสมือนว่าที่กษัตริย์แห่งเคลาคัสที่ทุกคนต้องยำเกรงแล้ว


                    เจ้าชื่ออะไรลูกชายข้า  ไคโซนอสถามอย่างปรานี ชายผู้นั้นโค้งตัว วัลเนอาและกลีเคอเรียมองอย่างสนใจที่มีผู้เฉลียวฉลาดสามารถไขกุญแจของคาลิโดร่าได้


                    นาธานเนลพระเจ้าค่ะ ฝ่าบาท


                    ไม่ต้องเรียกห่างเหินเช่นนั้นหรอก ดี ชื่อดี ความหมายดี คนที่พระเจ้าประทานมาให้ รึ หึๆ เหมาะแล้ว  กษัตริย์สูงวัยหัวเราะ หากเมื่อจ้องตากับลูกสาวแล้วก็อดกระแอมไอไม่ได้  เอาเถอะ วันนี้ก็มืดค่ำแล้ว เจ้าพักผ่อนเสียก่อน พรุ่งนี้ค่อยประกาศออกไปอย่างเป็นทางการ  ไคโซนอสตบมือเรียกให้หัวหน้าคนรับใช้เข้ามา  จัดที่ให้คู่หมั้นลูกสาวข้าพักผ่อนด้วย เตรียมข้าทาสบริวารรองรับให้ดี อย่าให้มีอะไรขาดตกบกพร่องได้ 



                    คู่หมั้นเหลือบมองดูเจ้าหญิงที่เชิดพระพักตร์จนเวลานี้ก็ยังไม่ยอมมองหน้าเขาเลยสักนิด แล้วจึงเดินตามหัวหน้าคนรับใช้ออกไป 


                    คาลิโดร่าโบกมือไล่เมื่อทาร์เธเมสทำท่าจะเดินเข้ามาหา ตอนนี้นางต้องการสติและสมาธิที่สุดเพื่อจัดการเรื่องยุ่งยากที่นางก่อขึ้นเอง!

     


                    ข้าไม่แต่งหรอกนะท่านพ่อ!” เสียงของนางเกรี้ยวกราดผิดจากที่เคยเป็น


                    เจ้าจะไม่แต่งได้ยังไง เมื่อเจ้าเอ่ยปากไปตั้งแต่แรกแล้ว พระบิดาได้แต่ส่ายหน้าในความเอาแต่ใจของบุตรสาว โชคดีที่ตอนนี้พระองค์อยู่ในห้องบรรทมขององค์เองจึงไม่ต้องระวังใครมาได้ยิน แต่โชคร้ายที่นางก็ได้อาละวาดเต็มที่ไม่จำเป็นต้องสงวนท่าทีรักษาหน้าตาของเจ้าหญิงเช่นกัน


                    ยังไงข้าก็ไม่แต่งเด็ดขาด!”


                    หึ ไหนใครบอกว่าจะแต่งแน่ถ้ามีคนไขกุญแจได้ยังไง วัลเนอาเอ่ยอย่างยินดีแกมเยาะเย้ยที่อย่างน้อยลูกสาวของตัวเองก็ไม่ต้องขึ้นคานเสียที ตอนนี้นางฝันไปไกลถึงหลานตัวน้อยๆที่คงจะตามมาในอีกไม่ช้า อาจจะมีดวงตากลมใสเหมือนลูกสาวตอนเด็กๆ และมีรอยยิ้มที่น่าเอ็นดู ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง นางจะรีบหาคู่ให้ก่อนสิบขวบเลยเชียวล่ะ! แล้วนี่จะผิดคำพูดหรือไง สัญญาพันธมิตรที่เจ้าวางไว้เล่นงานเจ้าแน่ ลูกสาวข้า


                    คาลิโดร่าสะอึกทันที เดิมทีสัญญานั้นนางคิดไว้เพื่อป้องกันสงครามจากภายนอกเท่านั้น ไม่เคยคิดว่าจะแล่นเข้ามาปักนางเอง ผู้ชายคนนั้นก็ช่างกระไร คิดบ้าอะไรถึงสามารถไขกุญแจของนางได้ทั้งที่ไม่เคยมีใครสามารถทำได้เลยสักคน บังเอิญล่ะสิไม่ว่า


                    เสด็จแม่จะให้ข้าแต่งงานไปกับใครที่ไหนก็ไม่รู้ลงคอหรือเพคะ  เสียงหวานเอ่ยอ้อน หากคนฟังก็เตรียมตัวรับมือกับท่าทางแบบนี้อยู่แล้ว


                    ต่อให้เขาอัปลักษณ์กว่านี้ แม่ก็พอใจเขาอยู่ดี  แต่นี่เขารูปงามจะตาย เจ้ายังจะไม่พอใจอะไรอีก ถึงเป็นแค่คนเลี้ยงสัตว์ตามชายทุ่งก็ไม่เห็นเป็นไร เงินทองเรามีมากมายไม่จำเป็นต้องเอาของสามีเจ้ามาเพิ่มเติมหรอกนะ ไหนบอกว่าชอบคนฉลาดไง เขาไขปริศนาของเจ้าได้แล้วนิ


                    โธ่ เสด็จแม่  คาลิโดร่าแทบอยากจะขยี้พระบาทที่ถูกขัดพระทัย ถ้าเธอเด็กกว่านี้สักสิบห้าปีนะ..เธอทำแน่  นิสัยใจคอเป็นยังไงก็ไม่รู้ เกิดเขาเอาลูกสาวแม่ไปทรมานล่ะ


                    ดีสิ จะได้ดัดนิสัยเจ้าด้วย  วัลเนอาโต้อย่างไม่หยี่ระ  ก่อนหน้าที่เจ้าจะวางเงื่อนไขนี้ เจ้าต้องรู้อยู่แล้วว่าผู้ชายจะมีมาร้อยพ่อพันแม่  อย่าบอกว่าเจ้าไม่นึกถึง แม่ว่าเจ้าชะล่าใจเกินไป


                    เมื่อถูกกระทบตรงๆ เนตรคู่งามก็จ้องถลึงตากับพระมารดา แต่เถียงไม่ขึ้นสักคำ ใช่.. เธอชะล่าใจ ชะล่าใจที่ว่าไม่มีใครในพื้นดินนี้คิดไขปริศนาของเธอได้แน่


                    แล้วเจ้าจะทำยังไงต่อ  โคไซนอสเอ่ยขึ้นหลังจากฟังเมียและลูกสาวตอบโต้พอสมควรแล้ว  พ่อจะไม่ยอมให้เจ้าผิดคำพูดหรอกนะ ถ้อยคำของกษัตริย์ไม่ควรพลิกพลิ้วได้เหมือนปลายลิ้น เจ้าต้องรับผิดชอบสัจจะของตนเองด้วย


                    เพคะ เสด็จพ่อ  คาลิโดร่าเอ่ยเสียงอ่อย เธออดกัดริมฝีปากไม่ได้ หากแล้วดวงเนตรงามที่ไหวระริกก็เปล่งประกายระยับอย่างที่ผู้เป็นมารดาไม่อยากจะไว้ใจ  ลูกจะแต่งเพคะ พรุ่งนี้เสด็จพ่อประกาศงานแต่งลูกได้เลย ต้องใช้เวลากี่วันในการจัดงานก็ตามใจเสด็จพ่อเสด็จแม่เถอะ





                   
    แม้แต่โคไซนอสก็อดเลิกพระขนงเมื่อลูกสาวว่าง่ายขึ้นมาทันที พระองค์ทอดพระเนตรว่านางจะมีเงื่อนไขอะไรต่อท้าย และ..ก็มีจริงๆเสียด้วย


                    แต่ว่าแค่แต่งงานเท่านั้นนะคะ ลูกยอมเข้าร่วมงานแต่งของลูก แต่จะไม่เข้าหอเด็ดขาด เสด็จพ่อต้องเลื่อนเวลาเข้าหอไปหลังงานแต่งสักสามเดือน ไม่ๆ สี่เดือนท่าจะดีกว่า


                    เอาเวลาไว้เตรียมใจหรือไง ถึงยังไงเจ้าก็ต้องเข้าหออยู่ดี ผู้ชายที่ไหนจะยอมรับเงื่อนไขแบบนี้ของเจ้า


                    มันก็ไม่แน่เสมอไปเพคะ เสด็จแม่  เนตรพราวระยับของบุตรีทำให้วัลเนอารู้ว่านางคงมีแผนในใจเรียบร้อยแล้ว คาลิโดร่าหันไปเกาะแขนพระบิดาเหมือนลูกสาวตัวเล็กๆแล้วเอ่ยอ้อน


                    เสด็จพ่อ ช่วยอะไรข้าอย่างหนึ่งสิค่ะ  ข้าอยากได้สามีที่เป็นที่ยอมรับของประชาชน ไม่ว่าใครต่างต้องยกย่องสามีของข้า เสด็จพ่อต้องช่วยลูกนะเพคะ


                    วัลเนอาฟังเงื่อนไขของบุตรสาวแล้ว พระนางก็อยากจะกำหนดวันแต่งเสียวันนี้พรุ่งนี้เลยเชียวล่ะ ถ้าไม่ติดว่าต้องเชิญแขกเหรื่อมากมาย ต้องใช้เวลาในการจัดงานล่ะก็..นางทำแน่ นึกๆ ก็อยากจะหาแนวร่วมช่วยกันอีกแรง หากเมื่อแลซ้ายขวากลับไม่เห็นเงาของคนอีกหนึ่งคน

                    แล้วนี่ กลีเคอเรียหายไปไหน ไม่ได้ตามพวกเรามาด้วยรึ


                    ช่างพี่เค้าเถอะค่ะ ป่านนี้คงเข้านอนแล้วกระมัง

     


                    คนถูกเอ่ยถึงและน่าจะเข้านอนแล้ว ไปยืนอยู่หน้าห้องที่ถูกจัดแต่งอย่างเร่งด่วนเพื่อใช้เป็นที่พักชั่วคราวของคู่หมั้นคู่หมายธิดาองค์เล็กแห่งเคลาคัส  กลีเคอเรียกดหัตถ์แน่น หากพระพักตร์เชิดขึ้นอย่างคนที่ตัดสินพระทัยเรียบร้อยแล้ว หัตถ์เรียวยกขึ้นแตะบานประตูสูงเพื่อเปิดเข้าสู่ด้านใน


                    เสียงกระดิ่งที่ข้อเท้าตามจังหวะการเดินทำให้ชายหนุ่มลืมตาขึ้นจากบนที่นอน ม่านบางปิดการมองเห็นจากด้านในเตียงนอนกับด้านนอก  ได้ยินเพียงแต่เสียงกระดิ่งชวนในใจสั่นไหว กับเสียงหวานฉ่ำสมชื่อเจ้าของเสียง


                    พวกเจ้าไปนอนเถอะ เดี๋ยวที่เหลือข้าจะดูแลเอง


                    ข้าทาสบริวารต่างค่อยๆ คลานออกไปอย่างเงียบกริบ นางรับใช้ที่มีตำแหน่งหน่อยก็มองอย่างไม่เห็นด้วยที่หญิงชายจะอยู่ตามลำพังในห้องปิดทึบ แต่กลีเคอเรียแกล้งทำเป็นไม่สนใจ นางรอจนกระทั่งคนรับใช้คนสุดท้ายคลานออกไป และประตูถูกปิด ร่างบางก้าวเข้าไปแหวกม่านออก มองเห็นดวงตาสีเข้มที่จ้องมาอยู่ก่อนแล้ว


                    อุ้ย.. ข้าทำให้เจ้าตื่นเหรอ  นางเอ่ยเสียงหวาน มองดูคนที่นอนหงายอยู่บนเตียง คาดว่าคืนนี้คงร้อนเล็กน้อย ผ้าห่มถึงไปกองอยู่ที่เท้า เผยให้เห็นอกกว้างที่เจ้าตัวไม่สนใจจะปกปิด หญิงสาวหน้าแดงเล็กน้อย เคยได้ยินเหมือนกันว่าผู้ชายบางคนไม่ชอบใส่เสื้อผ้านอน ยังดีที่เขาไม่ใส่แค่เสื้ออย่างเดียว หากชายผ้าช่วงล่างที่ปกปิดนั้นก็เลิกขึ้นเมื่อชายหนุ่มพยุงตัวเองจากเตียงจนเห็นต้นขากำยำ


                    มีอะไรเกิดขึ้นพระเจ้าคะ หรือมีการเปลี่ยนแปลง  ชายหนุ่มจะก้าวลงจากเตียงเพื่อไปคุกเข่าให้แก่เจ้าหญิง แต่นางจับต้นไหล่เขาไว้เสียก่อน


                    ไม่หรอก ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงทั้งนั้น พรุ่งนี้..คนทั่วนครคงได้รับรู้ว่าเจ้าเป็นของน้องสาวข้าแล้ว  เสียงสั่นเครือเอ่ยขึ้น ทำให้นาธานเนลมองอย่างไม่แน่ใจ


                    เจ้าหญิงมีอะไรให้กระหม่อมช่วยพระองค์หรือพระเจ้าคะ


                    แน่นอน ข้าอยากให้เจ้าช่วย  กลีเคอเรียโถมตัวกกกอดอีกฝ่ายทันที เนื้อแทบจะแนบเนื้อ เพราะเสื้อผ้าชุดบางของหญิงสาวไม่อาจกลบไอร้อนจากอีกฝ่ายได้ มือบางไล้ที่แก้มจนถึงปลายคาง ดวงตาจับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากชายหนุ่ม  เจ้ารู้ใช่ไหมว่าข้าเองก็มีคู่หมั้นแล้วเช่นกัน


                    พระเจ้าค่ะ  ชายหนุ่มเลือกที่จะตอบคำถาม พยายามไม่สนใจมือเรียวซึ่งแตะอยู่ที่หน้าอก  มีใครบ้างที่จะไม่รู้ว่าคู่หมั้นของพระองค์เป็นนักเดินเรือที่เฉลียวฉลาด แม้แต่กองทัพเรือที่เกรียงไกรอย่างเอเธนส์ยังต้องยกย่องคู่หมั้นของพระองค์


                    แต่ข้าไม่ได้รักเขา!”  หญิงสาวเอ่ยเสียงพร่าทันที  เรื่องการหมั้นหมายล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องของผลประโยชน์ทั้งสิ้น ข้าเป็นแค่ตุ๊กตาทางการเมืองเท่านั้น ข้าอิจฉาน้องสาวยิ่งนัก นางสามารถหลบเลี่ยงการหมั้นหมายได้ถึงเวลานี้ แล้วยามนางมีคู่หมั้น ผู้ชายคนนั้นก็..  กลีเคอเรียยื่นหน้าเข้าไปใกล้ จนลมหายใจแทบแตะอยู่ที่ปลายจมูกของชายหนุ่ม  ..มีดวงตาที่งดงามนัก ทั้งยังสง่ากว่าผู้ชายคนใดที่ข้าเคยพบ ยามนี้ข้ายิ่งริษยาน้องสาวเป็นเท่าทวีเมื่อนางได้ผู้ชายอย่างเจ้าไว้ครอบครอง





    == = == = = = =  ==  ==  = = = = = = = = =

     เห็นกระแสตอบรับแล้วเป็นปลื้มค่ะ ^______^
    ขอบคุณทุกๆคอมเม้นมากเลยนะคะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×