คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : พร้อมเสียเปรียบ
นั่ิน้าวินับสลับิบเหล้านอาหารหม บทสนทนา็ยัวนเวียนในเรื่อเปลวับสายไหม มีบ้าที่แวบออไปถามสารทุ์สุิบอหิสาวที่ผ่านมา ถามอ้อมๆ ถึหนุ่มๆ ที่น่าะมีเ้ามาบ้า
ัวเปิ็ไม่ใ่ใร เพราะหมั่นไส้เปลวอยู่แล้ว
“อ้อ... แล้วพ่อหนุ่มาน้ำ้าวอเล็์นนั้น ยัิ่อันอยู่รึเปล่า” แป้ร่ำหย่อนระเบิเสร็็ียิ้มไปทาเปลว
แหม... ที่ผ่านมาเปลวมีสาวๆ มาให้เพื่อนเธอ้ำใ ็้อลอให้สายไหมมีหนุ่มๆ มาวอแวบ้า เปลวะไ้ไม่ิว่าเพื่อนเธอเป็นอาย
“อเล็์หรือเน ล่าสุนี่เนไม่ใ่เหรอ” เหมือนฝันยิ้มเ้าเล่ห์
แ่ใๆ พวเธอสอนไม่ไ้เมเรื่อึ้นมานะ สายไหมน่ารัะาย ทำไมะไม่มีใรมาีบล่ะ ทั้อเล็์ทั้เนเทแร์เอาใใส่ เ้าถึเย็นถึยิ่ว่าอะไร เสียายถูสายไหมีเส้นไว้ที่เฟรน์โน
สายไหมสัมผัสไ้ถึบรรยาาศเย็นๆ าทา้านวา แ่เธอไม่หันไปมอหรอ ทำเป็นไม่รู้ไม่ี้อบเหมือนฝัน
“็ยัุยอยู่ เพื่อนันนี่นา”
“แหม ทานั้นเ้าไม่ไ้ิแ่เพื่อนนี่นา” แป้ร่ำีบปาีบอุยับสายไหม แ่เหล่หาาแฝแววบันไปทาเปลวที่ำลันั่ปรับลมหายใยุบหนอพอหนอ
นมันหึสินะ
“เทรู้ไหม วาเลนไทน์ที่ผ่านมาสายไหมนี่อย่าับเ้าหิ นนึับรถเปิประทุนพ่วุหลาบร้อยอไปรับถึหน้าอพาร์ทเมน์ อีนมารอไปินเนอร์ใ้แสเทียน”
แ่สายไหมไม่ไ้ไปับใรทั้นั้น... อันนี้ไม่บอหรอ
เปลวฟัแล้วหนัาระุเป็นระยะ บีบมือเป็นระยะ เทวัรู้ไหมไม่รู้ แ่เปลวรู้แล้ว
“มีุประส์แฝิ... แล้วไปับมันเหรอ” รู้แล้วว่าหึมา
ถามแล้ว็้อารอำอบ ้อรอนว่าะไ้ำอบ
สายไหมมอเห็นแป้ร่ำับเหมือนฝันที่พยายามโบไม้โบมือ ส่ายหน้าให้เธอไม่บอวามริ แ่เธออยาให้ลอมามอาเปลวอนนี้
วาวโรน์เหมือนพร้อมย้ำหัวเธอถ้าอบไม่ี
“เปล่า” ใไม่อยาบอ แ่ปาอบไปอัโนมัิ
เปลวมีท่าทาโล่ใ บรรยาาศอึมรึมสลายหายไป
“ีมา”
“ไหมอย่าไปลัวมัน มันอบเราแล้วเรา็ถือไพ่เหนือว่า” เทวัสอนนใสๆ แล้วแสยะยิ้มให้เพื่อน
“ว่าไปแล้วนแถวนี้็อาะมีุประส์แฝเหมือนันนะ” วรรวัรยุแย่อ
“แฝอะไร ระับูวามริใเ็มร้อย ถ้าเผื่อยัไม่รู้็บอให้รู้รนี้ัๆ” และถ้าะห่วเรื่อหลอฟัน เปลวรับประันว่าไม่ใ่
็ไม่ใ่ว่าเาับสายไหมไปถึั้นนั้นแล้วเหรอ ยัะมาหลอฟันอะไรอี และถ้าะให้พูามริ เา่าหาที่ถูฟันแล้วทิ้
เปลวเสยผมไม่สบอารม์ ปรายหาาไปทาหิสาวที่นั่้าๆ
อีอย่าที่สำัือ ูอบอูมานานแล้ว้วย มึสิไม่รู้อะไร...
สายไหมไม่ไ้หันไปมอ แ่เธอรับรู้ไ้ถึสายาเปลว อิในใไม่ไ้ว่า นาเพื่อนเปลวยัไม่มีใรเอะใ แล้วอนนั้นเธอะไปรู้ไ้ยัไว่าเปลวอบเธอ
ส่วนนที่พูน้ำเสียริันั่น ็ไม่รู้ว่าอบเพื่อนหรือใบออ้อมๆ มาถึเธอ
“พูรๆ นะ ถึมึะเป็นเพื่อนแ่พวูห่วสายไหม ใสๆ แบบสายไหมลัวะ้ำใเพราะมึ”
อาเพราะรู้ัันีและเห็นพฤิรรมมาลอ แม้เปลวะพูน้ำเสียหนัแน่นริั แ่ไม่ทำให้นฟัเื่อใ ประภาสเพิ่มีโอาสไ้เปิปาอีรั้ แ่เป็นารเปิที่สรุปวามัวลอทุน
“หึ! ห่วูนี่... สายไหมอพวมึใแ็ะาย” ทั้ที่ใรันแล้วแท้ๆ ยัไม่ยอมบับูอี
ประโยหลัเปลวไ้แ่โอรวผ่านสายาไปทาหิสาว
“ไม่ล่ะ ู้อห่วสายไหมิ ยิ่เป็นเลามึยิ่น่าห่ว” วรรวัรุิไ้ว่าเพื่อนเาเป็นเ้านาย สายไหมเป็นลูน้อ เี๋ยวมันะใ้อำนาในทามิอบ
“มึเพิ่บอไปเอว่าูแทบะเป็นเลาอยู่แล้ว ไม่ใ่รอประธานแล้ว” เปลวลอา ท่าทาหมอาลัยายอยาอเปลวทำเอานบัน แล้ว็ยุยให้นที่ถือไพ่เหนือว่า
“สายไหมไ้โอาสแล้วานนี้ ใ้านมันให้หนัเลย”
เปลวออัวแล้วว่าริใ แล้วในเมอวามรั นที่ออัว่อนมัเสียเปรียบ
“บ้าน่า เราไม่ใ่นแบบนั้นสัหน่อย” สายไหมบอยิ้มๆ แ่เื่อไหม ทุนันิเหมือนัน
ยิ้มอเธอมันไม่น่าไว้ใเลยสันิ
โยเพาะเปลวที่รู้ัสายไหมี แ่เอาเถอะ านนี้เาเรียมัวยอมเสียเปรียบไว้แล้ว
“ถ้าเป็นไหม เรา็ไม่ว่าอะไรหรอ”
บำนั้นเสียโห่แว็ัึ้นทันที เปลวยือรับเสียโห่พลามอเ้าไปในวาอน้าัว้วยแววาพราวระยับ ยัิ้วยั่วเย้าใส่ใบหน้าที่ึ้นสีระเรื่อเพราะโนรุหนั
เาพร้อมเสียเปรียบแล้ว เธอพร้อมไ้เปรียบรึยั?
Talk:
เปลว: เราพร้อมเสียเปรียบแล้ว
ไรท์: ใรเ้าอยาไ้เปรียบนายยะเปลว
สายไหม: ูมือออ เราเอๆๆ
ความคิดเห็น