ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
เรียกข้าว่าผู้เฝ้ามอง
Credit: Pinterest
“ฝ่าบาท
กระจกทองเหลืองนี้มีอันใดหรือพะย่ะค่ะ”
“ไม่มีอะไร”
“กระหม่อมให้คนมาเช็ดทำความสะอาดดีหรือไม่พะย่ะค่ะ”
“ไม่ต้อง”
ไม่ต้อง ไม่มีอะไร...
แล้วเหตุใดพระองค์ทรงขยันเดินมาดูมันบ่อยนักเล่า?
Credit: Pinterest
“เจ้าเป็นสนมที่ถูกฆ่าตายในวังหลวงแห่งนี้”
“ข้าไม่ใช่วิญญาณ"
“วิญญาณเร่ร่อน?”
“ข้าไม่ใช่วิญญาณ”
“เจ้าชื่อ แซ่ อะไร”
“ไม่มี ข้าไม่ได้อยู่ในมิตินี้
จะมีแซ่ได้อย่างไร”
“ไม่ใช่วิญญาณที่นี่?"
“ข้าคือผู้เฝ้ามอง”
“ผู้เฝ้ามองไม่มีแซ่สกุลเช่นนั้นหรือ”
“ดูเจ้าอยากให้ข้ามีแซ่นัก”
“ข้าไม่มีแซ่ ขอยืมแซ่เจ้าได้หรือไม่?”
เรียนเชิญทุกท่าน เปิดปฐมบทของผู้เฝ้ามอง ที่อยากมีส่วนร่วม ณ บัดนาวค่า
...ที่ๆ ข้าอยู่เป็นเพียงห้วงแห่งความเวิ้งว้าง ล้อมรอบไปด้วยหมอกสีขาวขุ่น ทว่ามันไม่ได้รบกวนวิสัยทัศน์แต่อย่างใด ดวงตาของข้ามองผ่านม่านหมอกนั้นไป กลับเห็นวิถีชีวิตในมิติต่างๆ ดำเนินไปตามครรลอง
ข้าเห็นพวกเขาเหล่านั้น...
...แต่ไม่มีใครเห็นข้า
คำเตือน
1. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง อาจมีการอ้างอิงยืมชื่อของสถานที่ แต่ไม่มีความเกี่ยวโยงทางประวัติศาสตร์ใดๆ ร่วมกันทั้งสิ้น เนื้อเรื่องนี้มีอยู่แต่เพียงในจินตนาการเท่านั้น
2. เรื่องนี้ยังแต่งไม่จบ แต่จะพยายามมีระเบียบวินัยในการอัพนะคะ ^__^
3. แนวนี้ไม่ใช่แนวหลักของไรท์นะคะ ขอให้อ่านกันสนุกๆ ก่อนน้า ส่วนทำเล่มหรือ e-book ไหม ขอดูฟีดแบคไปยาวๆ ก่อนค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ไรท์ขาาาา หายยาววววเลย คิดถึงแล้ววววว
ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย T____T
เรื่องนี้เป็นหนึ่งใน bucket list ของปีนี้ ไรท์จะฮึบนะคะ luvvv
ขอให้ไม่ใช่ไม่ค่อยชอบเรื่องพระเอกเป็นฮ่องเต้มีพระสนมเยอะเพราะต้องแย่งชิงยิ่งเข้าผู้หญิงความริษยาน่ากลัวกว่าผู้ชายที่ฆ่ากัน ไม่ไหวไไไไๆๆๆๆ
ทูตจากทูเจี๋ยเข้าเฝ้า? แต่คนที่เข้าเฝ้าคือฮันซาจากตะวันตกนี่
ฮั่นแน่~
ฉันแพ้ทางคนอย่างเธอ~ ประเด็นคือทำอะไรเขาไม่ได้ด้วยแหละ😆
ไรท์จะกลับมาอัพต่อไหม
รีดคิดถึงงงงไรท์จัง
ตอนนี้คือน่ารักอีกแล้ว ชอบตอนเขินอ่ะ