หวังเล่อปิง บุปผาซ่อนกลิ่น

     กลางดึกเวลาเกือบตีสามเป็นเวลาที่ใครหลายๆคนอยู่บนที่นอน หนุ่นหมอนนุ่มๆและห่มผ้าห่มหน่าๆ เพราะช่วงนี้ใกล้เข้าฤดูหนาวแต่สภาพกาศอากาศก็เริ่มเย็นขึ้นแล้ว หลายๆบ้านเรือนเริ่มเข้านอนเร็วกัน หรือบางคนที่ยังไม่ได้นอนเพราะทำงานพาร์ทไทม์ตามร้านรวง ซูปเปอร์มาร์เกต หรือ มินิมาร์ท หรือไม่ก็นัดกลุ่มเพื่อนมานั่งสังสรรจิ่มจุ๋มร้อนที่บ้านคงฟินน่าดู

     แต่อาจมีคนบางกลุ่มที่ใช้ประโยชน์จากสภาพอากาศกระทำการบางอย่างอยู่ ณ เวลานี้

     เสวี่ยปิงปิง เจ้าหน้าที่หน่วยพิเศษถูกหัวหน้าหน่วยเรียกขณะกำลังนั่งซดบะหมี่ร้อนๆอยู่ภายในคอนโดของตัวเองไปได้แค่คำเดียว 

     หญิงสาวค่อนข้างอารมณ์เสียเพราะถูกขัดจังหวะเวลาความสุข จำใจต้องทิ้งเพราะจะเก็บไว้กินต่อก็ไม่รู้จะได้กลับเวลาไหนเก็บไว้ก็เสียอยู่ดีจึงจำใจเททิ้งไปด้วยความอาลัยอาวร

     ด้วยความที่หน่วยเธอจำนวนคนน้อยแถมหญิงสาวมีตำแหน่งยศสูงที่สุดจะเอาแต่ใจทิ้งภาระหน้าที่ไม่ได้

     ทุกคนในหน่วยมาถึงพื้นที่ภารกิจมาสักพักแล้ว ภารกิจในครั้งนี้ค่อนข้างหินเพราะเป็นการสุ้มจับตายจากที่หน่วยสายลับของเราที่แฝงอยู่รายงานมาว่าครั้งนี้เป็นการนัดรับส่งอาวุธสงครามล็อตใหญ่ระหว่างมาเฟียสองแก๊งอยู่ระหว่างการเจรจากันอยู่ ซึ่งอีกแก๊งหญิงสาวรู้จักเป็นอย่างดีเพราะเป็นคู่อริกับครอบครัวเธอตั้งแต่สมัยคุณปู่ ยาวมาจนรุ่นคุณพ่อของเธอแต่คุณพ่อไม่อยากเป็นมาเฟียเพราะไม่อยากให้คนภายนอกมองคนในครอบครัวไม่ดีจึงตัดสินใจวางมือ ซึ่งในปัจจุบันถึงจะได้ชื่อว่าเป็นอดีตมาเฟีย แต่ครอบครัวเธอก็วางมือมาประกอบอาชีพถูกกฏหมาย เริ่มหันมาริเริ่มลงทุนก่อสร้างบริษัทจนรุ่งเรืองอย่างทุกวันนี้

     หญิงสาวสั่งทุกคนกระจายไปประจำที่ตามจุดต่างหลังจากคนของฝังนั้นส่งสัญญาณมาว่าทั้งสองฝ่ายกำลังทำการส่งของ 

     ทันทีที่พวกมันส่งของกันเสร็จยังไม่ทันที่ทั้งสองฝ่ายจะแยกย้ายทางฝังหญิงสาวก็เข้าจู่โจมทันที

แต่ทางฝังพวกมาเฟียก็ไม่ได้หมู ด้วยความที่เป็นมาเฟียจึงเป็นธรรมดาที่ทุกคนจะตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา ฝังนั้นโจมตีกลับต่างฝ่ายต่างสาดกระสุนใส่กันจนต่างฝ่ายต่างเสียกำลังคนไปทีละคนสองคนจนหญิงสาวเริ่มเครียดประเมินสถานะการตอนนี้ฝังเธอเริ่มเสียเปรียบถึงฝีมือจะดีแค่ไหนแต่ถ้ากำลังคนน้อยก็เสียท่าได้เหมือนกัน 

เสวี่ยปิงปิงเธอตัดสินใจขอกำลังเสริม

 กริ้ก

" อย่าขยับสาวน้อย ถ้าแกขยับแม้แต่นิดคนอื่นตายแน่ "

ยังไม่ทันต่อสายหญิงสาวได้ยินเสียงฝีเท้าจากทางด้านหลังเสียก่อนตั้งท่าจะจู่โจมแต่เสียงด้านหลังก็เอ่ยหยุดการเคลื่อนไหวเสียก่อน หญิงสาวเหลือบตามองตามจุดอื่นๆที่คนในหน่วยประจำอยู่เห็นคนของพวกมาเฟียยืนล้อมอยู่

ติดกับเข้าแล้ว 

พวกหมาทรยศเอ้ย!

" แก ตาแก่หนังเหนี่ยว "

" ฮ้าๆๆ ปากดีตั้งแต่ปู่ยันหลาน วาจาแสบสวงกันทั้งตระกูลจริงๆ แต่วันนี้ฉันจะอภัยให้ก็แล้วกัน เพราะตอนนี้ ฉัน อารมณ์ดีสุดๆ "

" เห่าอะไรน้ำลายยืดยาวน่ารำคาญอยู่ได้ "

" หึ "

ชายแก่แสย่ะยิ้มน่าเกลียดหนึ่งครั้งก่อนจะค่อยๆเดินถอยหลังทีละก้าว

" หึหึ พวกโง่ "

ฟิ้ว!!!  จึ้ก!!

กระสุนไม่รู้ทิศทางเจาะเข้ากลางหน้าผากหญิงสาว ร่างบางล้มลงไปนอนตาค้างเลือดอาบพื้นอย่างน่าเวทนาท่ามกลางสายตาตกตะลึงของคนในหน่วย

" เก็บพวกมันให้หมด อย่สาให้เหลือรอดคาบกระดูกไปฝากหัวหน้ามันแม้แต่ตัวเดียว "

" ส่วนนังนี่"

" เอาไปส่งให้พ่อมันทำศพ ฮ้าๆๆ อารมณ์ดีจริงโว้ย! "