นินศิป่านกลางใจ

"นินศิป่าน"  เสียงทุ้มทว่านุ่มละมุนเอ่ยขึ้นพร้อมกับที่สายตาคมสีดำดุจผงถ่านนั้นจะจดจ้องดวงหน้างดงามด้วยประกายที่ลึกล้ำ

"นินศิป่านเช่นนั้นหรือ...ท่านเอ่ยถึงสิ่งใดกัน"  คนฟังทวนคำก่อนจะเอ่ยถามถึงความหมายของคำที่บุรุษตรงหน้าได้เอ่ยกับตน

นัยน์ตาคมทอประกายลึกซึ้งมากขึ้นกว่าเดิมก่อนที่กลีบปากหยักจะขยับเปล่งวาจาออกมาอีกครา

.

.

.

"กุหลาบ...นินศิป่านแปลว่าดอกกุหลาบ"