นายเท่านั้นที่ฉันจะรัก

Saku

"ซากุระจางงงงงงงง"ชายหนุมผมทองร้องเรียกเพื่อนสาว จนเจ้าของชื่อตกใจ หันมาทำตาเขียวใส่นารูโตะ

"อะไรของนายย่ะ เรียกซะดังเชียว" ซากุระว่า พรางทุบหัวนารูโตะ.   "โอ้ยยยยย  ซากุระจังใจร้ายยยยย"นนารูโตเอามือลูบหัวตัวเองที่มักจะโดนซากุระทุบอยู่บ่อยๆ  "ป้าซึนาเดะให้มาตามน่ะ น่าจะมีภารกิจมั้งน้ะ"  หมอนี่ดูท่าทางดีใจเฮอะ "งั้นไปกันเถอะนารูโตะ" จะมีภารกิจอะไรหรอ? ฉันไม่ได้ทำภารกิจนานแค่ไหนแล้วเนี้ย มัวแต่นึกอะไรเพลินๆวิ่งมาถึงห้องโฮคาเงะตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยยยยยย!!!!!

ก็อกๆๆๆๆๆๆ...

"โอ้ยยยยย. เข้ามาๆ" เจ้านารูโตะเล่นเคาะประจูซะเกือบพังเชียวตาบ้า "ท่านซึนาเดะเรียกฉันมามีอะไรหรอค่ะ". หวังว่าคงไม่มีภารกิจแปลกๆหรอกน่ะ. "ฟังฉัน่ะ ฮารุโนะ ซากุระ.  อุสึมากิ. นารูโตะ. พวกเธอต้องไปพาตัว อุจิวะ ซาสึเกะ กลับมา!!!!!"  คำสั่งของท่านซึนาเดะยังคงลอยอยู่ในหัวของฉันอยู่ ตอนนี้ฉันออกมาอยู่ข้างนอกแล้ว เพื่อที่จะซื้อของไปทำภารกิจพาตัวซาสึเกะกลับมางั้นหรอ เหอะ! ให้ฉันกระโดดตบหัวตัวเองยังง่ายซะกว่าเลย

"ซากุระจังช้าจังเลย"ทำไมนายต้องตื่นเต้นขนาดนั้นเนี้ย. "ตื่นเต้นมากหรอฮะนารูโตะ"ฉันชักจะโมโหนายแล้วน่ะเจ้าบ้า. "ตื่นเต้นสิซากุระจัง ไม่ได้เจอหมอนั้นตั้งหลายปี". "นายนี่น้าาาา. นารูโตะ" ฉันล่ะเบื่อความบ้าของนายจริงๆ.  "เอหล่ะๆอย่าทะเลาะกันเลย ไปกันเถอะเดี๋ยวก็ไปไม่ทันพอดี"อาจารย์คาคาชิพูดห้ามศึก

ตึกๆๆๆๆ

จ๊อกกกกกก ???‘ 

ตึกๆๆๆๆ

จ๊อกกกกกก???•???’

ตึกๆๆๆๆ

จ๊อกกกกกก????????????

"ฉันว่าเราพักกินข้าวกันก่อนเถอะ" เพราะคงได้ยินเสียงท้องร้องของเจ้านารูโตะแหงๆ "เดี๋ยวก่อนก็ได้อาจารย์คาคาชิ  ผมยังไม่ค่อยหิวเลย  จริงๆน่ะ????"

"หิวเถอะนารูโตะ  ฉันสงสารพยาธิในท้องนาย แข่งกันร้องใหญ่เลย".  "แหมมมมมม ซากุระจังล่ะก็น่ะ กินก็ได้"  

จากนั้นพวกเราก็พักกินข้าวกันสักพักแล้วออกเดินทางต่อ

 "คืนนี้เราพักกันที่นี่ดีกว่าน่ะ"อาจารย์คาคาชิกล่าว.  "ก็ได้ค่ะ/ ครับ".  

จากนั้นทุกคนก็พากันหลับเพราะความเหนื่อยหารู้้้ไมว่าพวกเขาอยู่ท่่่ามกลางสายตาของใครบางคนโดยสายตานั้นจ้องมอง ซากุระ ผู้เป็นดังดวงใจ

ช่วยกันเม้นหน่อยน้าาาาาาา ติชมได้จร้าาาา นี่เป็นเรื่องแรกที่แต่งถ้าไม่ดีหรอขาดอะไรก็บอกกันได้น่ะจร้า