ความลับของฆาตกรโรคจิต - ความลับของฆาตกรโรคจิต นิยาย ความลับของฆาตกรโรคจิต : Dek-D.com - Writer

    ความลับของฆาตกรโรคจิต

    เอาเถอะ เรื่องนักโทษที่เสียชีวิตไปเพราะเหตุผลนั้น มันต้องมีแผนการอะไรสักอย่างแน่นอน

    ผู้เข้าชมรวม

    566

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    566

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  22 พ.ค. 51 / 16:54 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    เรื่องนี้เป็นภาคต่อของ "ฆาตกรโรคจิต" นะครับ ถ้าจะอ่านขอให้อ่านเรื่องที่กล่าวไปก่อนแล้วค่อยอ่านเรื่องนี้ครับ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      "อะไรนะครับ นักโทษตายสยองขวัญเมื่อยี่สิบปีก่อน"
      ชายหนุ่มตกใจทันทีเมื่อรู้ว่าสิ่งที่พลตำรวจเอกเล่าให้ฟังจนจบนั้นคือเรื่องของนักโทษโรคจิตที่เสียชีวิตในคุก ที่ตาเหลือก
      ตอนนั้นพลตำรวจเอกยังเป็นเพียงผู้ช่วยสารวัตรอยู่เลย เขายังจำได้ดีถึงคำสุดท้ายที่สารวัตรพูดกับเขา
      "...และก่อนจะตาย เขาคงกลัวอะไรด้วยมั้ง เพราะหน้าตาเหยเกสุดขีด บ่งบอกว่าแสดงว่ากลัวสิ่งที่ไม่มีในธรรมชาติ..."
      "หน้าตาเหยเกสุดขีด" สิ่งนี้แหละที่พลตำรวจเอกผู้นั้นยังคงติดใจมา จนกระทั่งอีก 20 ปีถัดมา ก็เกิดเหตุการณ์นี้อีกครั้ง เมื่อหลานชายของเขาเป็นร้อยเวร และก็ได้ยินเสียงกรีดร้องทุ้มต่ำด้วยความหวาดกลัว
      "แสดงว่า ลุงครับ สิ่งที่เกิดในคราวนั้นน่ะเป็นสิ่งที่เกิดจากสิ่งที่เหนือธรรมชาติใช่ไหมครับ"
      "ใช่" ผู้แก่กว่าตอบ "และมันอาจจะเกิดอีกก็ได้"
      "ลุงเองก็ยังเชื่อนะว่า อาจจะมีคนตายอีกก็ได้"
      ชายหนุ่มนั้นเชื่ออย่างสนิทใจ ว่าไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์อย่างแน่นอน

      "เออ ... วันนี้แกเป็นเวรเฝ้าห้องขังนะ" ผู้ใหญ่กว่าสั่งชายหนุ่มอย่างเด็ดขาด
      ...
      ...
      ...
      ...
      ..
      ..
      ..
      ..
      .
      .
      .

      อ๊าก
      ชายหนุ่มตื่นทันทีด้วยความตกใจ แล้วเข้าไปดูในห้องขังทันที
      ...

      "มีคนตายอีกแล้ว แถมยังเป็นนักโทษเสียด้วย"
      "แปลกจังนะ คราวนี้ก็ตายอีกแล้ว"
      ชายหนุ่มผู้เป็นร้อยเวรไม่สนใจคำพูดที่นินทา
      "ลุงครับ เกิดอีกแล้ว มีนักโทษตายอีกแล้ว"
      พลตำรวจเอกไม่ตอบ ถามแต่ว่า
      "ตายกี่โมง แล้วต้องโทษอะไร"
      "เป็นนักโทษประหาร อีก 2 วันจะถูกประหาร แล้วก็ตายตอนตี 2 ครับ"
      พลตำรวจเอกสะดุ้งน้อยๆ แต่ในใจนั้นสะดุ้งยิ่งกว่า
      "หรือว่ามันจะกลับมาอีกแล้ว"
      พลตำรวจเอกรำพึงกับตัวเอง...

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×