คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : คำสารภาพ {100 %}
นิยายมีการอัพซ้ำ เพื่อประชาสัมพันธ์
อย่าลำคาญกันน้าาาาา
23
คำสารภาพ
ตุ้บบบบบ!
"โอ๊ยยยยย"
"ไอ้ลามก ไอ้หัวงู นายกล้าดียังไงมาจับนมฉันอ่ะ"
ใช่แล้ว!เรดด์เขาจับนมฉันเต็มๆเลยล่ะ เขากล้าดียังไงมาจับของสงวนของฉัน ฉันรักษามันมาอย่างดีเลยนะ
"ถีบตกเตียงเลยเหรอว่ะ?" เรดด์ตะโกนขึ้นมาทันที
เข้าใจกันไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันนี่ล่ะที่เป็นคนถีบเรดด์ตกจากเตียงเอง ก็ฉันตกใจอ่ะ เขามาทำแบบนี้เป็นใครก็ต้องทำเหมือนฉันกันหมด
คืนนี้ฉันจะได้นอนไหมอ่ะ
ทำไมเรดด์น่ากลัวได้มากขนาดนี้ก็ไม่รู้ ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นไปได้มากอย่างนี้ ฉันจะอยู่รอดปลอดภัยหรือเปล่า
"ใครบอกให้นายมาจับนมฉันล่ะ" ฉันพูดขึ้นมา พร้อมกับหน้าที่ขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความอาย
"ก็....."
"รู้ไว้ด้วยนะร่างกายของฉัน ฉันไม่ยอมให้ใครเอาไปง่ายๆหรอก นอกจากคนที่ฉันเรียกว่าสามีเท่านั้น" ฉันรีบพูดแทรกเรดด์ขึ้นมาก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรออกมา
"ก็ฉันไงผัวเธอ ^__^"
"อะ...อะไรนะ?"
เรดด์เพี้ยนป่ะเนี่ย ดูพูดจาเข้า ไม่ถามหรือปรึกษาอะไรฉันเลยสักคำ เอาแต่คิดเองเออเองเสร็จสรรพ ใครจะให้เขาเป็นกัน
สถานะแฟนยังไม่ได้ใช้กันเลยนะ
"บอกเองไม่ใช่ไงว่าจะเก็บร่างกายไว้ให้สามี ฉันจับมันแล้วไงเพราะงั้นฉันก็เป็นผัวเธอถูกป่ะ? " เรดด์ลุกขึ้นมานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้างฉัน เห็นอย่างนี้แล้วก็อยากถีบเขาอีกให้หายหมั่นไส้ไปเลย
"นะ...นาย" ฉันถึงกับพูดไม่ออกเลย เรดด์คิดอะไรอยู่กันแน่ จู่ๆก็มาทำดีกับฉัน แถมยังมาพูดจาแถะโลมแบบนี้อีก
บอกตามตรงเลเน่คนนี้ไม่โอเคเอามากๆเลย ฮือๆ TOT
"ที่จับไม่ใช่อะไรหรอกนะ ก็แค่อยากรู้ว่ามันจะใหญ่เหมือนของคนอื่นป่ะ?"
"..." ฉันถึงกับเงียบพูดไม่ออกเลยเมื่อเรดด์พูดคำนี้ออกมา
"แต่ก็งั้นๆอ่ะนะ เหมือนกระดานโต้คลื่นว่ะ"
"นาย..."
ฉันไม่รู้จะด่าเขาไปว่าอะไรดี เขามันสุดๆไปเลยอ่ะ หื่นอะไรขนาดนี้ ฉันคิดถูกหรือคิดผิดที่มานอนกับเขาที่ห้อง
โกรธเขาด้วยที่บอกว่าของฉันเหมือนกระดานโต้คลื่น ฉันไม่เห็นว่ามันจะขนาดนั้นเลย ออกจะมีน้ำมีนวลด้วยซ้ำ
"เรียกทำไม"
"ฉันจะไปนอนที่ห้องหนังสือ" ฉันพูดอย่างโมโหพร้อมกับกระทืบเท้าใส่ร่างสูง ขืนอยู่ต่อไปมีหวังฉันกลายเป็นบ้าแหงๆเลย
ไม่เอาอ่ะ!เผ่นดีกว่า อยู่กับเรดด์แบบนี้ มันอันตรายเกินไปต่อหัวใจของฉัน
"ฉันไม่อนุญาติ"
ดูสิคนจะไปยังมาห้ามอีก เรดด์นี่เอาแต่ใจจริงๆเลย ฉันเผลอไปหวั่นไหวกันเขาได้ยังไงกันนะ แล้วนี่ฉันต้องทนไปอีกนานแค่ไหน
"นี่จะกวนประสาทฉันไปถึงไหน ฉันแค่สมองเสื่อมนะไม่ได้ปัญญาอ่อน ทำไมต้องแกล้งฉันด้วย"
"เธอมันโคตรปัญญาอ่อนเลยรู้ป่ะ" ฉันจ้องหน้าเรดด์อย่างโกรธจัด ฉันเริ่มโกรธขึ้นมาจริงๆแล้วนะ ทำไมต้องมาว่ากันขนาดนี้ด้วย
"นายว่าฉันแรงเกินไปแล้วนะ" ฉันเบ้หน้าจะร้องไห้ออกมา ทำให้ฉันรีบชี้นิ้วสั่งห้ามไม่รู้ไปรอบที่เท่าไรแล้วของวันนี้
"ห้ามร้องนะเว้ย" เรดด์เขยิบเข้ามาหาฉัน "ขอโทษ โอเคป่ะ?"
"ฉันไม่ตลกกับนายหรอกนะ" ฉันต่อว่าเขาทันที มาว่ากันแล้วถึงจะมาขอโทษทีหลังงั้นเหรอ
"แล้วใครว่าฉันตลกล่ะ ^__^"
"ตกลงนายจะเอายังไงกับฉันกันแน่"
"เอายังไงดีน้าาาาา"
เรดด์ทำท่าครุ่นคิด พลางมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เท้าขึ้นมาหัว อีกอย่างยังยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนมีแผนชั่วร้ายอยู่ในหัวอีกต่างหาก
เชื่อเหอะว่ามันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ และฉันก็คงไม่รอดชัวร์ถ้าเรดด์เอาจริงขึ้นมา แต่สายตาของเขามันส่อแววว่าคิดจะทำเกินเลยกับฉันเลยนี่นา
"อย่ามาตลกนะไอ้บ้า"
ฉันตีแขนเรดด์ไปทีหนึ่งอย่างแรง แต่เขากับคว้าข้อมือฉันดึงเข้าไปหาเขาอย่างรวดเร็วโดยไม่ให้ฉันได้ทันตั้งตัว
ฉันก็เลยได้เซถลาเข้าไปติดแง็กกับแผงอกกว้างอันเซ็กซี่ของเขา ยิ่งพยายามผลักออก ร่างสูงก็ยิ่งกอดฉันให้แนบชิดเขามากขึ้น
หน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที ทำไมช่วงนี้เรดด์ถึงชอบถึงเนื้อถึงตัวกับฉันอยู่เรื่อยเลยนะ ไหนจะคำพูดของเขาที่พูดเหมือนให้ความหวังกันอีกล่ะ
พอเห็นว่าฉันไม่พูดเข้าหน่อยก็ชักจะเอาใหญ่ เขาก้มลงมามองฉันหน้า พร้อมกับเอ่ยปะโยคที่ทำให้ฉันแทบล้มทั้งยืน
"นอนกับฉัน"
บะ...บ้าไปแล้ว
"กอดเธอนี่อุ่นกว่าหมอนข้างเยอะเลยนะ ^__^"
และแล้วฉันก็ยอมเรดด์อีกจนได้ ฮือๆ TOT
ที่ยอมไม่ใช่อะไรหรอกนะ ก็เรดด์เล่นมาขู่ฉันว่าถ้าฉันไม่นอนกับเขาดีๆ เขาจะจับฉันโยนออกไปนอกหน้าต่างยังไงล่ะ และยังบอกอีกว่าจะจับฉันแก้ผ้าก่อนโยนด้วย เขาเหมือนพวกโรคจิตเลยว่าไหม
แถมสีหน้าของเขาก็ดูเอาจริงเอาจังซะด้วย ฉันก็เลยปฏิเสธไม่ได้นะสิ เลยได้แต่ยอมจำนนฟ้าดิน
แต่อย่าเพิ่งเข้าใจคิดว่าฉันกับเรดด์มีซัมธิงรองกันนะ แค่ให้เขานอนกอดเฉยๆเท่านั้นล่ะ ไม่มีอะไรเกินเลยกันแน่นอน เพราะฉันจะมีวันให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด
แต่ฉันว่าแบบนี้ก็ดีนะ เขาไม่ได้ร้ายกับฉันเหมือนตอนแรกที่เรารู้จักกัน เขาเปลี่ยนไปมากเลยล่ะ เหมือนเป็นคนละคนเลย คิดแล้วก็อดสงสัยไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมคนโหดๆร้ายกาจอย่างเรดด์ถึงได้มาทำดีกับฉันแบบนี้ เขากำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่
เอาจริงๆถ้าเขาคิดจะทำอะไร ฉันก็คงตามคนอย่างเขาไม่ทันหรอก เพราะเรดด์อ่ะซับซ้อนจะตาย ขนาดเรื่องของเขากับเอมม่าฉันยังไม่รู้ที่มาที่ไปเลย รู้แค่ว่าเขามีปัญหากันเท่านั้นเอง
"หลับแล้วเหรอหืม?"
เสียงของเรดด์ทำให้ฉันหยุดความคิดฟุ้งซ่านลงทันที แล้วลืมตาขึ้นมามองเขาที่นอนกอดฉันอยู่แน่นจนหายใจแทบไม่ออก
ทว่า...
จู่ๆเรดด์ก็ชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากกว่าเดิม ทั้งๆที่จริงมันก็ใกล้กันอยู่แล้ว
จะนอนก็รีบนอนไปสิ ฉันหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะ กลั้นหายใจไปตั้งหลายครั้งแล้วด้วย ฉันไม่คิดเลยว่าเรดด์จะมาทำอะไรแบบนี้
"ยัง" สุดท้ายฉันก็ยอมพูดออกไป เพราะถ้าไม่พูดเรดด์ก็คงไม่ยอมเอาใบหน้าออกห่างจากฉัน
"ยังแล้วทำไมเงียบล่ะ?"
"เอ๊ะ!นายนี่ยังไงนะ ใครมันจะไปหลับเร็วขนาดนั้นกันล่ะ"
"ขึ้นเสียง?"
ฉันเริ่มจะหมดความอดทนกับเรดด์แล้วนะ จะอะไรกับฉันหนักหนาก็ไม่รู้ ฉันไม่ได้ไปขี้ใส่หัวเขาสักหน่อยนะ ออกคำสั่งโน้นนี่นั่นอยู่ได้ ทำเหมือนฉันเป็นเด็กไม่รู้จักโตงั้นล่ะ
"เปล่า! ก็ที่เงียบเพราะอยากจะรีบหลับไง" ฉันพูดเสียงอ่อนลง กลัวว่าถ้าเขาโมโหขึ้นมาฉันคงไม่พ้นคืนนี้แหงๆ อยู่ใกล้กันซะขนาดนี้
"เหรอ?"
"เออ!ไม่ต้องมาเรียกฉันอีกนะจะนอน"
"สั่ง?"
เรดด์คิดที่จะเล่นสงครามประสาทกับฉันหรือไงกัน คงจะนอนยังจะมาชวนคุยอยู่ได้ ฉันล่ะเหนื่อยกับเขาจริงๆเลย เฮ้อ!
"ไม่ได้สั่ง แต่ขอร้องจบป่ะ?"
"..."
สุดท้ายเขาก็ยอมเงียบให้ฉัน เงียบได้สักทีนะ เล่นเอาฉันแทบหมดแรง ทำไมคืนนี้มันช่างยาวนานจังเลยนะ
แล้วถ้าฉันต้องนอนกับเรดด์ทุกคืนแบบนี้ รับรองได้เลยว่าหลินปิงหลินฮุ้ยต้องคารวะขอบตาฉันแน่เลย เล่นเอานอนไม่หลับเลยอ่ะ
O_O
นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วอ่ะทำไมฉันยังนอนไม่หลับอีก ดูเรดด์สินอนหลับตาสบายใจเฉิ่มเลย
เรดด์คงหลับสนิทไปแล้วล่ะ เพราะเสียงลมหายใจของเขามันดังสม่ำเสมอกันแถมมันยังรินลดต้นคอฉันด้วย อย่าลืมนะว่าเรดด์นอนกอดฉันอยู่
ดูๆไปแล้วเรดด์ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะ ออกจะเป็นคนดีด้วยซ้ำ เขาคอยช่วยเหลือฉันทุกอย่างเลย แต่ก็มีบ้างอ่ะที่เขาร้ายกับฉัน และปล่อยให้ผู้หญิงของเขาทำร้ายฉันด้วย
.....แต่สุดท้ายฉันก็ไม่เคยโกรธเขาจริงๆจังๆได้เลย
เรดด์มามีอิทธิพลกับฉันตอนไหนกัน ทำไมฉันถึงรู้สึกหวั่นไหวกับเขาได้มากขนาดนี้นะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลย ทั้งๆที่เขาทำให้เสียใจมาก็หลายครั้ง วันนี้ก็เหมือนกันฉันเสียใจกับเขามาแล้วสองครั้งเลยนะ
"นี่มันตีสามแล้วนะ ทำไมยังไม่นอนอีก"
=[]= เฮือกกก
ตกใจหมดเลย จู่ๆเรดด์ก็พูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบสงบที่มีแต่เพียงเสียงแอร์ทำงาน บรรยากาศชวนให้ขนลุกมากอ่ะ
ฉันนี่กลัวจนฉี่แทนราด คนยิ่งกลัวผีอยู่ด้วย ทำไมถึงชอบทำให้ฉันตกใจอยู่เรื่อยเลย
"นะ...นายยังไม่หลับเหรอ?"
"จะหลับได้ไงเธอเล่นนอนพลิกไปพลิกมาอยู่เนี่ย"
"ขอโทษนะ" รู้สึกผิดจริงๆเลย ตัวเองนอนไม่หลับแล้วยังทำให้คนอื่นนอนไม่หลับไปด้วย
"แปลกที่เหรอ?"
"ไม่รู้สิ!ปกติฉันนอนที่ไหนก็หลับหมดอ่ะนะ"
"คงจะเป็นเพราะนอนกับฉันสินะ" เรดด์พูดขึ้นมาด้วยเสียงตัดพ้อ น้อยใจ หรืออะไรสักอย่าง ทำให้คนฟังอย่างฉันรู้สึกไม่ดีไปด้วยเลย
"เอ่อ!..."
"ฉันไปนอนข้างนอกก็ได้"
เรดด์ลุกขึ้นทันทีที่พูดจบ จะไปนอนข้างนอกเพียงเพราะฉันนอนไม่หลับเนี่ยนะ ไม่ได้! เขาจะออกไปนอนข้างนอกไม่ได้ มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลยนะ
"อย่าไปนะ"
ฉันเรียกเขาเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินออกไปข้างนอก ทำให้ร่างสูงชะงักฝีเท้าทันที ก่อนจะหันกลับมายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เล่นเอาซะฉันอยากไล่ให้เขาออกไปนอนข้างนอกจริงๆเลย
"เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ"
"คือ...ฉัน..."
"พูดคำนั้นให้ฉันได้ยินอีกได้มั้ยเลเน่"
ทำไมหัวใจฉันถึงเต้นแรงทุกครั้งที่เรดด์เรียกชื่อฉันด้วยนะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลย คงเป็นเพราะเขาไม่ค่อยเรียกชื่อฉันล่ะมั้ง มันก็เลยดูไม่ชินเท่าไร
"นะ"
ไม่พูดเปล่าเรดด์ยังเดิมอ้อมมาฝั่งที่ฉันนั่งอยู่ ก่อนจะนั่งลงที่ข้างฉันแล้วจับมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นมากุมไว้ด้วยมือใหญ่ของเขา
เอาอีกแล้ว! ทำให้หัวใจฉันเต้นแรงจนมันแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้วนะ ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย เพราะเรดด์ยังเป็นของเอมม่าอยู่นะ ฉันไม่อยากถูกตราหน้าว่าแย่งแฟนของคนอื่น
"พูดให้ฉันฟังอีกครั้งได้มั้ยเลเน่"
"..."
"ฉันอยากได้ยินว่าเธอไม่อยากให้ฉันไปไหน อยากให้ฉันอยู่ใกล้ๆเธอแบบนี้"
เราสองคนสบตากันอยู่นาน ก่อนที่เรดด์จะบีบมือฉันที่เขากุมเอาไว้เบาๆ เหมือนจะบอกว่าเขาจะไม่ทิ้งฉันไปไหน เขาจะอยู่ปกป้องฉันตลอดไป นั่นเลยทำให้ฉันพูดปนะโยคที่เขาอยากฟังออกไป
"ยะ...อย่าไปไหน"
ในที่สุดฉันก็พูดคำนี้ออกมาจนได้ ทั้งอายทั้งเขินรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวๆอย่างกับอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์ยังไงยังงั้นเลย
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่อยากให้เรดด์ออกไปข้างนอก เพราะว่าที่นี่มันเป็นห้องของเขา เขาจะมาทำให้ฉันเพื่ออะไรกันล่ะ
ฉันกับเรดด์มองสบตากับอย่างเงียบๆไม่มีใครพูดอะไรออกมา เรดด์เองก็เงียบ ฉันเองก็เงียบ ทำไมบรรยากาศเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ
คือมันสับสน วุ่นวาย อีรุงตุงนังกันไปหมด ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดี ฉันต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆเลย ไม่คิดว่าเขาจะทำให้ฉันเป็นไปได้มากขนาดนี้ ทั้งที่ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย
หมับบบบ!
O_O
จู่ๆเรดด์ก็ดึงฉันเข้าไปกอด เขากอดฉันแน่นมาก เหมือนกับกลัวว่าฉันจะหายไปถ้าเขาคลายอ้อมกอดออก
ฉันเองก็เป็นบ้าอะไรไม่รู้ที่ไม่ได้ปฏิเสธเขา หรือผลักไสเขาออกไปเหมือนครั้งก่อนๆ แต่กลับนั่งนิ่งปล่อยให้เขากอดอยู่อย่างนั้น จนกว่าเขาจะพอใจ
"ฉันจะไม่ไปไหน" เรดด์พูดขึ้นมาหลังจากเงียบไปนาน ฉันเองก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป รอฟังเขาพูดต่อ
"..."
"เธอเองก็ห้ามไปไหนนะ"
"..."
ฉันหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วของวันนี้ หลังจากที่เรดด์พูดจบ ไม่ใช่แค่หน้าร้อนอย่างเดียวนะตัวของฉันก็เพิ่มอุณหภูมิสูงขึ้นอีกด้วย
ทำไมต้องชอบมาทำให้หวั่นไหวอยู่เรื่อยเลย ทั้งๆที่ในใจของเขาก็ยังมีเอมม่าอยู่ ฉันจะทำยังไงดีล่ะ เกลียดความรู้สึกแบบนี้ชะมัด
"อยู่ที่นี่ด้วยกัน"
เรดด์กระซิบที่ข้างหูฉันอย่างแผวเบาราวกับสายลม แต่มันกลับดังกึกก้องไปทั่วทั้งหัวใจฉันแล้วอ่ะ ฉันนี่ถึงกับช็อกไปเลยทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งเงียบๆ
แต่อีกใจนึงก็อดคิดไม่ได้ว่าเรดด์อาจจะวางแผนป่วนฉันอยู่ก็ได้ใครจะไปรู้ เพราะจู่ๆเขาก็มาทำดีกับฉัน แล้วยังมาทำให้หวั่นไหวได้มากขนาดนี้ ถ้าเกิดฉันรักเขาขึ้นมาจริงๆใครจะรับผิดชอบฉันได้บ้าง
ฉันคงกลายเป็นยัยโง่ที่รักคนที่มีเจ้าของอยู่ฝ่ายเดียว อีกอย่างฉันคงไม่มีหน้าที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไปแน่
ได้โปรดอย่าทำให้ฉันหวั่นไหวไปมากกว่านี้เลย เรดด์คนเดิมคนที่ฉันเคยรู้จักตอนนี้หายไปไหน กลับคืนมาได้แล้ว ไม่ต้องมาด่าว่าฉันเหมือนเดิมก็ได้ แต่ต้องไม่ทำให้ฉันรู้สึกชอบเขาแบบนี้นะ
บอกตามตรงเลเน่คนนี้ไม่โอเคที่สุดอ่ะ.....
"เลเน่"
เรดด์ผละออกจากฉัน ก่อนจะจ้องมองสบตากับฉันและกระซิบเรียกชื่อของฉันที่ข้างหู แต่แค่นี้มันก็ทำให้หัวใจฉันเต้นโครมครามจนเจ็บไปหมด
"อะ...อะไร"
"อยู่กับฉันนะ"
"..."
อะ...อะไรกัน? ทำไมจู่ๆก็พูดอะไรแบบนี้ขึ้นมา ฉันว่ามันไม่เข้ากับเรดด์จอมโหดเลยสักนิด เหมือนเขากำลังขอร้องฉันอยู่เลย แต่ฉันกลับชอบที่เขาทำแบบนี้ชะมัด
"อยู่เป็นกำลังใจให้ฉันตอนที่ฉันไปแข่ง"
"..."
"ฉันดีใจมากเลยนะที่เธอบอกว่าจะเชียร์ฉันอยู่ข้างๆ"
"..."
"เพราะงั้นอย่าไปไหน อยู่ที่นี้กับฉัน"
"นะ...นายเรดด์"
คือ ฉันพูดอะไรไม่ออกอ่ะ ได้แต่มองหน้าเขากลับไป ในหัวก็สับสนไปหมด ส่วนหัวใจก็เต้นแรงไม่เป็นส่ำ
ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะหวั่นไหวกับผู้ชายตรงหน้าคนนี้ได้มากขนาดนี้ ไม่แน่ฉันอาจจะรักเขาไปแล้วด้วยซ้ำ
เรดด์เอื้อมมือมาเกลี่ยแก้มฉันเล่นเบาๆพร้อมกับยิ้มหวานจนตาขีดเป็นเส้นตรง มองแล้วก็...น่ารักดีนะ อาจจะเป็นเพราะว่าไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้ก็ได้
"ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไร"
"..."
"รู้ตัวอีกที ฉันก็ไม่สามารถปล่อยเธอไปไหนแล้ว"
"พะ...พูดอะไรของนายอ่ะ"
เล่นมาสารภาพกันตรงๆแบบนี้ฉันก็ไปต่อไม่เป็นสิค่ะ คนอย่างเรดด์ที่เอาแต่ด่าฉันว่ายัยง่เง่าและปัญญอ่อนนี่นะเหรอที่จะมารู้สึกอะไรแบบนี้กับฉัน
.....มันเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อมาก
"เธอล่ะรู้สึกยังไงกับฉัน"
"ฉะ...ฉัน..." พูดไม่ออกอ่ะ คือลิ้นไก่มันพันกันไปหมดแล้ว ทั้งตกใจ ทั้งช็อกจู่ๆก็มาถามฉันแบบนี้ ฉันเองก็ไม่ได้คิดคำตอบเอาไว้ซะด้วยสิ
และฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าที่หัวใจมันเต้นแรงๆอยู่นี่มันเกิดจากความรู้สึกแบบไหนกัน รัก ชอบ หรือแค่ไหวหวั่น เคลิบเคลิ้มไปกับเขาเท่านั้น
"บอกให้ฉันรู้ทีว่าเธอก็คิดเหมือนกันกับฉัน"
"...คือ!"
"ฉันไม่ได้คิดไปเองฝ่ายเดียว"
"เรดด์...คือว่า...ฉันนะ..."
ฉันก็ไม่รู้ความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้เหมือนกัน มันสับสนวุ่นวายกันไปหมด ฉันจะทำยังไง ขนาดตัวฉันเองยังตอบคำถามนี้ไม่ได้เลย
"เธอไม่ได้คิดเหมือนฉันเหรอ?"
เรดด์ผละมือออกจากแก้มฉันทันที พร้อมกับแววตาที่เจ็บปวดที่มองมาที่ฉันอย่างไม่ปิดบัง เมื่อเขาเห็นว่าฉันไม่ยอมพูดอะไรออกมาเลย
"ช่างเถอะ!"
เขาถอนหายใจออกมา พร้อมกับขยับตัวให้ออกห่างจากฉันแล้วไม่ยอมสบตากับฉันด้วย
เรดด์ไม่พอใจฉันเหรอ?.....
"มันเป็นสิทธ์ของเธอ"
"...เรดด์"
ฉันเรียกชื่อเขาเบาๆ เขาหันกลับมามองฉันนิ่งก่อนจะพูดประโยคถัดมาที่ทำเอาฉันอึ้งไปเล็กน้อย ที่จริงก็มากอยู่เหมือนกันอ่ะนะ
"เธอจะไม่ตอบก็ได้ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ฉัน"
เรดด์พูดจบก็ลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไป เขาตวัดหางตามามองฉันด้วยแววตาที่แสนเย็นชาต่างไปจากเมื่อกี้ลิบลับ
เรดด์โกรธฉันจริงๆเหรอเนี่ย ฉันทำให้เขาไม่สบายใจใช่หรือเปล่า แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะเขาถึงจะรู้สึกดีขึ้นอ่ะ
"ฉันจะไปนอนข้างนอก" เรดด์พูดด้วยน้ำเสียงที่ห้วนจัดไม่ได้อ่อนโยนเหมือนเดิมแล้ว รู้สึกไม่ดีเลยแฮะ
หมับบบบ!
ไวกว่าความคิด ฉันตัดสินใจคว้าแขนร่างสูงเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินออกไป แล้วไม่ยอมฟังอะไรที่ฉันพูดเลย
ใช่!ฉันจะพูด พูดในสิ่งที่ตัวเองกำลังคิดอยู่ ไม่อยากอึดอัดอีกต่อไปแล้ว ไหนๆเรดด์ก็เริ่มต้นมาฉันควรพูดออกไปให้หมดจะได้สบายใจขึ้นสักที
"อะไร"
นายเรดด์หันกลับมาตอบด้วยเสียงห้วนเหมือนเดิม แถมแววตาที่เขามองฉันมันดูเย็นชา ห่างเหินซะเหลือเกิน ฉันไม่ชอบแววตาแบบนี้ที่เขามองฉันเลย มันรู้สึกเจ็บๆที่หัวใจจนระบมไปหมดแล้ว
"ได้โปรดฟังฉันก่อน" เรดด์ดึงมือฉันออกไปจากแขนเขา ก่อนจะหันมาสบตาฉันที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากเขา
ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเงียบมาก เงียบจนน่ากลัว จนฉันต้องเป็นฝ่ายพูดออกไปก่อน
"ฉันขอเวลาหน่อยนะ"
"ขอเวลา?" เขาเลิกคิ้วสูงทวนคำถามของฉันอีกครั้งเหมือนไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดออกไป
"ใช่!...ตอนนี้ฉันสับสนมากไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงเหมือนกัน...ฮึก"
เรดด์เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันที่ไหลออกมาตั้แต่เมื่อไรไม่รู้ ฉันร้องไห้ต่อหน้าเขาอีกแล้วอ่ะ ยิ่งเขาเช็ดมันออกน้ำตาของฉันก็ยิ่งไหลออกมามากว่าเดิม ฉันไม่อยากอ่อนแอแบบนี้เลย ทำไมต้องมาทำตัวแบบนี้ให้เขาเห็นด้วยนะ ไม่เอาไหนเลยจริงๆ
"อย่าร้องไห้"
"...ฮึก" ฉันไม่ได้ตอบอะไรร่างสูงออกไป ได้แต่ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่อย่างนั้น
"เธอร้องไห้บ่อยเกินไปแล้วนะ"
".........."
"ฉันไม่อยากเห็นเธอร้องไห้อีก"
"เรดด์...ฮึก"
ฉันเงยหน้ามองสบตากับเรดด์แต่ภาพมันพร่ามัวเพราะน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ยอมหยุด เรดด์ดึงฉันให้เข้าไปอยู่ชิดตัวเขา และมันก็ใกล้กเกินจนฉันได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่กำลังเต้นแรงอยู่ตอนนี้
"อย่าร้องไห้เพราะฉันเลยนะเลเน่ มันทำให้ฉันรู้สึกแย่"
"อะ...อืม"
ฉันยกมือขึ้นปาดน้ำตาตัวเองออกก่อนจะหันไปกอดเรดด์อย่างน่าไม่อาย บอกตามตรงเลยตอนนี้ฉันต้องการเขามาก
"ขอบใจนะที่เข้าใจฉัน"
"เธอเองก็ยังเข้าใจฉันเลยไม่ใช่ไง" เรดด์ลูบผมฉันอย่างอ่อนโยน เขาดีกับฉันมากขึ้น ดีมากจนฉันไม่อยากเสียเขาไปไหนแล้ว
"..."
"แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่เธอทำเพื่อฉันว่ะ"
"นะ...นาย"
"ต่อไปนี้ฉันจะทำเพื่อเธอบ้าง"
เรดด์ลูบผมฉันไปมาอย่างอ่อนโยน เขากอดตอบฉันกลับมาแน่นมากจนฉันแทบหายใจไม่ออก แต่ฉันเองก็ไม่ได้ผลักเขาออกเหมือนกัน เพราะฉันก็ต้องการเขา
ทำไมเรดด์เป็นคนดีแบบนี้นะ ฉันมองเขาผิดมาตลอดเลยเหรอ ฉันนี่มันนิสัยไม่ดีจริงๆเลยที่คิดว่าเขาเป็นคนไม่ดีอ่ะ เขาก็แค่เป็นคนอารมณ์ร้อนเท่านั้นเอง
คนที่เป็นคนไม่ดีอ่ะมันเป็นฉันเองต่างหากล่ะ เพราะฉันเป็นคนโกหกเขาว่าตัวเองความจำเสื่อม อย่างจะสารภาพความจริงกับเขานะแต่ก็ทำไม่ได้ ถ้าเกิดเขาเกลียดฉันขึ้นมาล่ะจะทำยังไง
แล้วถ้าเกิดเขารับไม่ได้ขึ้นมาไล่ฉันออกไปล่ะ ไม่ต้องการให้ฉันอยู่เป็นกำลังใจให้เขาอีกต่อไป ฉันทนไม่ได้หรอกนะ ฉันยังอยากอยู่กับเขา
"หยุดร้องไห้ได้แล้วเดี๋ยวไม่สวย" เรดด์ยกมือขึ้นมาขยี้ผมฉันอย่างเอ็นดู มันทำให้ฉันเผยอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
เขาก็มีมุมอ่อนโยนมากนะ...
"น่ารักดี"
"อะ...อะไรนะ?" ฉันตกใจกับคำพูดของเรดด์ เพราะจู่ๆเขาก็พูดขึ้นมา พร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีกด้วย
"เธออ่ะเวลายิ้มน่ารักดีฉันชอบ"
"พะ...พูดอะไรนะ?"
เล่นมาพูดแบบนี้ฉันก็เขินนะสิ เรดด์เคยพูดแบบนี้กับฉันซะเมื่อไรกันล่ะ พูดมาทีนี่เกือบเป็นลมล้มพับไปแล้ว บอกตามตรงฉันไม่ค่อยชินกับลุคนี้ของเขาเท่าไร
"ยิ้มบ่อยๆนะ" พูดจบเรดด์ก็ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันหนักๆทีหนึ่ง โดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว
ฉะ...ฉวยโอกาสอีกแล้วอ่ะ คนอะไรก็ไม่รู้ ฉันว่าเรดด์ไม่ได้โหดอย่างที่คนอื่นๆเขาพูดกันหรอก เพราะเขาอ่ะมันหื่นต่างหากล่ะ
"แก้มเธอหอมว่ะ ขออีกทีได้ป่ะ"
ไม่พูดเปล่าเรดด์ยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีก จนฉันต้องถอยไปติดกับกำแพงก่อนจะโดนเรดด์ขังตัวเอาด้วยอ้อมแขนของเขา
"หยุด...เลยนะ" ฉันพูดออกไปแต่ไม่ได้มองหน้าเขาหรอก "ออกไปเลย"
"เขินอ่ะดิ"
"ปะ...เปล่า แค่ง่วง" ฉันตอบเสียงอ้อมแอ้ม เพราะหน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมากเกินไปจนขนลุกไปหมด
"ก็ใช่!ดึกแล้ว"
"..."
"เธอควรพักผ่อนสักที คืนนี้ฉันจะนอนกล่อมเธอเองดีไหม?"
"อะ...อืม"
ฉันไม่ได้ปฏิเสธอะไรเขาออกไป ยอมทำตามอย่างว่าง่าย จนเขาเองก็ยังทำสีหน้าแปลกใจ เพราะปกติฉันจะคัดค้าน ต่อต้านเขาตลอด
วันนี้ขอเปลี่ยนใจแล้วกัน ฉันอยากอยู่กับเขามากอ่ะตอนนี้ มันคงดีไปอีกแบบถ้าได้ผู้ชายสายโหดในโหมดมุ้งมิ้งอย่างเรดด์มากล่อมนอนเหมือนเด็ก
มันคงทำให้ฉันฝันดีไปได้หลายคืนเลยล่ะ ฉันไม่อยากคิดเรื่องอื่นให้ปวดหัว โดยเฉพาะเรื่องของเอมม่าที่เธอพูดท้งท้ายเอาไว้ แต่ก็ทำไม่ได้หรอก ฉันเป็นคนชอบคิดมาก คำพูดของเธอมันทำให้ฉันกลัวยังไงไม่รู้ กลัวว่าจะต้องเสียเรดด์ไป
แต่การที่มีเขาอยู่ข้างๆแบบนี้ก็ดีนะ ฉันชอบที่เขาอ่อนโยนกับฉัน และก็อยากให้เขาทำแบบนี้แค่กับฉันคนเดียวเท่านั้น
-100 %-
-อยากเป็นหนูเลเน่มากอ่ะชาร์ปนี้-
คือนายเรดด์ชอบทำให่เขินอยู่เรื่อยเลย แต่งเองยังแอบเขินเองอ่ะตัวเธอ
ชอบชาร์ปนี้สุดๆ คือมีความมุ้งมิ้งเต็มไปหมด
อ่านแล้วผ่อนคลายด้วย ไม่ซีเรียสด้วย แต่ต่อไปไม่แน่นะ 55555555
มาอัพครบแล้วงับกว่าจะอัพจบ เล่นให้รีดเดอร์รอนานเลย ช่วงนี้มันตันๆอ่ะจ๊ะ คิดไรไม่ออก
งานก็เยอะด้วยอยู่ปี3แล้วเนอะ ต่อไปนี้จะไม่ให้รอนานแล้วนะเออ จะพยายามมาอัพเร็วๆนะงับ
ช่วงนี้รีดเดอร์หายๆ เข้ามาอ่านแล้วไม่ให้กำลังใจกันเลย
อย่าเมินกันเลยนะตัวเธอ ขอเม้นท์เป็นกำลังใจให้เก๊าหน่อยน้าาาา พลีสสส
-ใครที่ชอบเวลล์ในเรื่องนี้-
ตอนนี้เขามาเป็นพระเอกเต็มตัวแล้วจ้าาาา
เข้าไปอ่านและแอดเฟบกันเยอะๆน้าาาาาา
#รับประกันความหื่น เร่าร้อน ร้อนแรงแน่นอน
คลิกที่ลิงก์ข้างล่างเลยงับบบ \(^O^)/
http://writer.dek-d.com/Applepupzaa/writer/view.php?id=1523796
-ฝากเพจอีกสักที-
ความคิดเห็น