บทลงโทษของคนผิด - บทลงโทษของคนผิด นิยาย บทลงโทษของคนผิด : Dek-D.com - Writer

    บทลงโทษของคนผิด

    บทลงโทษของคนผิด

    ผู้เข้าชมรวม

    132

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    132

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 พ.ค. 64 / 10:03 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
       ตัวระคร :วายุ ธิดา
       
      #เด็กฝึกเเต่ง
       
       "ในเเชทนี้หมายความว่าไงคะ?"เสียงทุ้มของวายุเอ่ยขึ้นหลังจากเจ้าของโทรศัพท์มือถือที่เขาเพิ่งเปิดเเชทดูก่อนหน้านี้ไม่กี่นาทีที่ผ่านมากำลังเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็ห่อหุ้มอกอวบเเละส่วนบั้นท้ายงอนอย่างหมิ่นเหม่

       "ฮะ...เฮียเเอบดูโทรศัพท์มือถือของหนูหรอ"ธิดาเอ่ยถามอย่างไม่เต็มเสียนักในขณะที่วายุจ้องมองมาที่เธออย่างคาดคั้นจะเอาคำตอบ

       "เฮียจะไม่สนใจหรอกถ้าเมสเสจมันไม่เด้งขึ้นมาจนน่ารำคาญ"

       ตายจริง!เธอลืมปิดเเจ้งเตือนเเชทกลุ่มไว้ก่อนจะเข้าห้องน้ำ หมดกันเเผนที่วางไว้ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ เธอคิดใจพร้อมกับมองแฟนหนุ่มอย่างเลิ่กลั่ก

       "เงียบทำไม"

       "หนูขอโทษ"มือเรียวจิกเข้าหากันเเน่น ดวงตากลมมองต่ำลงด้วยความรู้สึกผิด

       "เเค่ขอโทษเหรอ หนูวางเเผนกับเพื่อนจะไปเที่ยววันหยุดตอนที่เฮียไปดูงานที่ต่างจังหวัดโดยไม่บอกเฮียสักคำ"

       "หนูกลัวเฮียไม่ให้ไป"

       "แล้วลองขอหรือยัง"

       "..."ธิดาส่ายหน้าเเทนคำตอบ

       "หึ!...บอกเพื่อนหนูซ่ะว่าหนูจะไม่ไปแล้ว"วายุวางโทรศัพท์มือถือลงข้างลำตัวก่อนจะลุกขึ้นเดินผ่านเธอไปโดยไม่เเม้เเต่จะปรายตามอง 

       อ่า...เธอทำเขาโกรธเเล้วสินะ...

       หมับ!

       "เฮียหนูขอโทษ"ธิดาวิ่งไปสวมกอดวายุจากด้านหลังทำให้เขาต้องหยุดเดินในทันทีเพราะกลัวเเฟนสาวของตนจะเสียหลักล้มลงกับพื้น

       วายุถอนหายใจเฮือกใหญ่เเล้วหันหลังไปเผชิญหน้ากับเธอ

       "เฮียจะลงโทษหนูยังไงก็ได้ เเต่ยกโทษให้หนูนะ หนูจะไม่ทำแบบนี้อีก"ธิดาเอ่ยขอร้องพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อนอง มือเรียวยกขึ้นกระตุกปมผ้าขนหนูออกเผยให้เห็นรูปร่างเปลือยเปล่าที่ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งก็ยังงดงามชวนให้ร่างกายร้อนผ่าวอยู่ตลอดเวลา

       "เรื่องลงโทษมันเเน่นอนอยู่เเล้ว เเต่เรื่องยกโทษให้มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเฮียจะพอใจกับคืนนี้ไหม"วายุยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้หญิงสาวก่อนจะมอบจุมพิตที่อ่อนหวานก่อนจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นความเร้าร้อน วายุผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ในขณะที่มือเรียวของธิดาจัดการปลดกระดุมเชิ้ตสีขาวของวายุออกเผยให้เห็นเเผงอกกว้างเเละหน้าท้องอันเเข็งเเกร่ง บ่งบอกว่าเขานั้นได้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ 
        เเละต่อมาในไม่เวลาไม่ถึงนาทีทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพที่ไร้อาภรณ์ห่มร่างกาย 

       ธิดาหอบหายใจเเรงเมื่อวายุจูบไล้ลงมาบริเวณคอระหง สองมืออุ้มกระเตงหญิงสาวเเน่นเเล้วทิ้งตัวนั่งลงนั่งลงบนขอบเตียงโดยมีธิดานั่งคร่อมอยู่บนตักเเกร่ง

       หญิงสาวจงใจบดเบียดดอกไม้งามลงบนเเก่นความเป็นชายของอีกฝ่ายที่เริ่มจะชูชันตามอารมณ์ปารถนา 

       ธิดาจิกเล็บลงบนบ่าเเกร่งอย่างเเรง เเอ่นอกรับความซ่านเสียวเมื่อวายุกอบกุมอกอวบด้วยมือเเกร่งส่วนอีกข้างก็ถูกครอบครองโดยลิ้นร้ายที่ตวัดไปมาบนยอดถันจนเเข็งชันเป็นไต 

       "อ๊ะ!...ฮะ...เฮีย...อ๊าส์~"ธิดาสูดปากครางด้วยความเสียว พร้อมกันจิกเล็บลงบนหลังเขาอย่างเเรงจนเกิดเป็นรอยเมื่อวายุจับสะโพกของเธอกดลงรับกับเเก่นกายของเขาไปมา ร่างบางกระตุกเกร็ง ก่อนจะถูกว่ายุพลิกตัวให้เธอนอนลงบนเตียง

       เขาหยิบเข็มขัดที่กองอยู่บนพื้นมามัดข้อมือเธอตรึงไว้กับหัวเตียง เเล้วหยิบเน็กไทที่ดำสนิทขึ้นมามามัดปิดดวงตาเธอไว้

       "เฮียจะทำอะไรน่ะ?"ธิดาถามด้วยความระเเวงเธอไม่เคยเห็นวายุทำเเบบนี้มาก่อนเเละไม่คิดว่าเธอจะเจอเเบบนี้ ถึงเเม้ว่าจะรู้สึกเเปลกใจเเต่เมื่อนึกถึงภาพที่ตนเคยเห็นผ่านๆในเว็บโป๊ก็ทำให้ความกระสันมันเเล่นขึ้นมาจนใจกลางสาวเริ่มเปียกชุ่มด้วยความตื่นเต้น

        "เพิ่มความตื่นเต้นนิดๆหน่อย"วายุกระซิบลงข้างๆใบหู จับเรียวขาเเยกออกจากกัน
    เขาชักรูดแก่นกายสองสามครั้งก่อนจะค่อยๆดันมันเข้าไปในใจกลางดอกไม้งามจนสุดลำ

       "อ๊าส์~...เฮีย~"

       "ครับ...อืม~"วายุครางในลำคอพร้อมกับโน้มตัวก้มลงไปจูบอกอวบที่ชูชันสู้เขาอยู่ตรงหน้าในขณะที่สะโพกสอบค่อยๆขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้าเเละเร็วขึ้นตามลำดับอารมณ์

       พับ!พับ!พับ!พับ!

       "อ่าส์~"

       เวลาผ่านไปไม่กี่นาทีเสียเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นครั้งเเล้วครั้งเล่าจนเกิดเป็นเสียงลามกกระทบก้องไปทั่วบริเวณห้องจนร่างบางบิดเร่าด้วยความซ่านเสียว ความรัญจวนกระสะนไปทั่วทุกอณูของร่างกายราวกับว่ามีไฟฟ้าสถิตรายล้อมอยู่รอบตัว เสียงครวญครางสอดประสานกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ความเย็นของเครื่องปรับอากาศไม่สามารถทำให้สองร่างที่กำลังบรรเลงเพลงรักยุติลงได้เลยเเม่เเต่น้อย

       "เฮียวา...อาส์~"เสียงหวานของหญิงสาวทำให้ความกระสันของวายุเพิ่มมากยิ่งขึ้น สะโพกสอบอัดความเป็นชายเข้าช่องทางรักอย่างหนักหน่วงเเละถี่ขึ้นจนร่างบางต้องดันตัวถอยออกห่าง

       "จะ...จุก...พะ...พอก่อน...อื้อ~...หนู...จุก"

       "โอ้ววว...อาส์~แน่นชิบ!"มือเเกร่งจับล็อกเอวขอดเเน่นโดยวายุเองก็ไม่มีท่าทีว่าจะผ่อนเเรงให้หญิงสาวได้พักเลยสักนิด

       สองมือที่ถูกมัดกำผ้าปูที่นอนเเน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านแกมไปด้วยความทรมานของความสุข การหายใจเริ่มติดขัดไม่เป็นจังหวะเมื่อร่างกายถูกปรนเปรอทั้งบนเเละล่าง มือเเกร่งบีบเค้นหน้าอกอวบอย่างเเบบเพื่อระบายความเสียวให้อีกฝ่ายรับรู้


       วายุหยุดการกระทำของตน พลิกร่างบางให้นอนคว่ำราบกับพื้น จัดเเจงให้อยู่ในท่าคลานเข่าก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายเเล้วกระเเทกมันเข้าไปอีกครั้ง

       พับ!พับ!พับ!พับ!พับ!

       "จะ...จุก...อ๊ะ!...พอ...ก่อน"ธิดาเอ่ยห้ามเสียงกระท่อนกระเเท่น ด้วยขนาดของวายุที่จัดได้ว่าค่อนข้างใหญ่มันทำให้เธอรู้สึกจุก
     
      ก่อนหน้าที่เคยมีอะไรกันวายุมักจะอ่อนโยนอยู่เสมอเพราะเขารู้ว่าแฟนสาวของตนนั้นไม่ชอบความรุนเเรง เเต่ครั้งนี้ต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัดเเต่ถึงอย่างนั้นความกระสันก็ยังมีมาอย่างไม่ขาดสาย นี้สินะบทลงโทษของเขา!

       

       "คนทำผิดมีสิทธิ์ห้ามด้วยเหรอ"

       "อื้อ!...มะ...ไม่ค่ะ...อ๊ะ...อ่าส์"ขาเรียวเเยกออกจากกันอย่างลืมตัวเมื่อนิ้วเรียวสวยของวายุบดบี้จุดดระสันกลางดอกไม้งามไปพร้อมกับเเก่นกายที่ขยับเข้าออกอย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ร่างกายในตอนนี้ช่างดูปวกเปียกพร้อมที่จะฟุบลงบนเตียงได้ทุกครั้ง อกอวบกระเพื่อนไปมาตามเเรงกระเเทก ในขณะที่วายุเชิดหน้าคำรามลั่นอย่างสุขสม

       "อ่าส์...ฮะ...เฮีย~...อ๊ะ!...หนูใกล้เเล้ว"สิ้นคำพูดของหญิงสาววายุยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะถอดถอนเเก่นกายออกหลังจากที่ร่างบางกระตุกเกรงขึ้นเรื่อยๆบ่งบอกว่าตนนั้นกำลังจะถึงฝั่งฝันเเห่งความสุข ทำให้เธอต้องขมวดคิ้วภายใต้เนื้อผ้าหนาเมื่อถูดขัดห้วงอารมณ์ทำให้เธอเหมือนลอยอยู่กลางมหาสมุทรที่หนักอึ้งไม่สามารถจะโผล่พ้นน้ำขึ้นไปได้

       "เฮียหยุดทำไม"ธิดาเอ่ยถามด้วยอารมณ์เเกมหงุดหงิด เเต่ก็ทำได้เเค่นิ่งให้วายุเเกะเข็มขัดที่ข้อมือออก หลังจากเป็นอิสระเธอดึงเน็กไทที่ปิดตาเธอไว้ลงปรากฏให้เห็นวายุนั้นกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหัวเตียงมองมาที่เธอ เพียงเเค่นั้นก็รู้เเล้วว่าสิ่งที่เธอควรจะทำต่อไปคืออะไร

       "คนเจ้าเล่ห์"สิ้นคำพูดธิดาคลานขึ้นคร่อมหน้าตักเเกร่งทักที่ มือเรียวชักรูดเเก่นกายของเขาเเล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาในช่องทางรักอีกครั้ง

       วายุกดสะโพกงอนลงจนดอกไม่งามกลืนกินท่อนเอ็นจนหมดสิ้น อกอวบเเอ่นรับฝ่ามือร้อน เมื่อเเฟนหนุ่มกอบกุมฟอนเฟ้นอกสวยอย่างหลงไหล 

       "ซี๊ดด...อ่าส์...หนูสวยชะมัด"วายุกล่าวชมพรางเเอ่นสะโพกสอบรับทุกครั้งที่หญิงสาวกดสะโพกลงมาจนเกิดเสียงลามกดังก้องนานหลายนาที

       พับ!พับ!พับ!พับ!

       "อ๊าส์~...หนูไม่ไหวเเล้ว"สิ้นคำพูดของหญิงสาววายุก็ปรับตัวเองให้นอนราบลงพร้อมกับดึงแฟนสาสเข้ามากอดไว้

       "ไคลเเมกซ์พร้อมกันนะคะคนดี"เขากระซิบลงข้างใบหูเนียน มือเเกร่งบีบเค้นสะโพกงามงอนก่อนจะยกขึ้นเล็กน้อยก่อนที่ตัวเองจะเป็นฝ่ายอัดกระเเทกสะโพกสอบใส่ดอกไม้ใจกลางสาวเสียเอง

       พั่บ!พั่บ!พั่บ!พั่บ!

      "อื้อ~...อ๊าส์~...อ๊ะ!...อ๊ะ!...อร้างง~...เฮียหนูเสียว"

      พั่บ!พั่บ!พั่บ!พั่บ!

      "อาาาาาส์!/อ๊าาาาส์~"ทุกอย่างขาวโพลนเเละเบาหวิวไปหมดเมื่อทั้งคู่ถึงจุดฝั่งฝัน ที่ตนได้ขีดไว้ วายุกระตุกเกรงพร้อมกับอัดกระเเทกอีกสองสามครั้งก่อนที่น้ำขาวขุ่นจะหลั่งไหลเข้าไปในกายสาวจนหมดสิ้น

    ธิดาซบใบลงบนอกที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อพร้อมกับหลับตาพริ้มในขณะที่ยังสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว วายุหอบหายใจเเรงจากบทบรรเลงรักเมื่อครู่ มือขวายกขึ้นมาปัดปอยผมออกจากใบหน้าเห่อเเดงพร้อมกับโน้มใบหน้าลงจูบขมับชื้นเหงื่อเบาๆ

       "จะไปเที่ยวก็ดูเเลตัวเองด้วยล่ะ"

       "เฮียจะให้หนูไปเหรอ!"ธิดาลุกขึ้นเอ่ยถามอีกครั้งเพราะกลัวว่าตนนั้นจะหูฝาดไปเอง เเต่เมื่อเห็นรอยยิ้มบางๆของอีกฝ่ายก็ทำให้เธอดีใจจนเเทบจะลุกไปกระโดดโลดเต้นเเล้วเเต่ติดตรงที่ว่าวายุรั้งเอวขอดเธอไม่ไม่ให้เธอออกจากตัวเขาได้นี่สิ

       "เเต่ถ้าคราวหลังทำเเบบนี้อีกเฮียจะไม่ให้ไป เเล้วจะรายงานเเม่ของหนูด้วย"

       "ดาจะไม่ทำอีกเเล้วค่ะ...รักเฮียที่สุดเลย"

       "เฮียให้หนูไปเเต่ไม่ได้เเปลว่าเฮียจะยกโทษให้"

       "งื้ออ~ไหนว่าถ้าเฮียพอใจจะยกโทษให้หนูไง"

       "เฮียยังไม่บอกว่าพอใจเลยนะ"

       "เเล้วจะให้หนูทำยังไงล่ะ"

       "อืมมม"วายุทำท่าครุ่มคิดก่อนจะยกนิ้วขึ้นเเตะริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆ

       "อมให้เฮียหน่อย เผื่อเฮียจะพอใจ"

       "ทำไมแฟนหนูหื่นเเบบนี้นะ...ก็ได้ค่ะ"
    ????????????????????????
      
       จินตนาการต่อเอาเองเด้อทุกโคนนนนนนน

       END...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×