[Markbam] Vampire Flowers ดอกไม้แวมไพร์

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

Intro

" งื้อออออ"

     ร่างเล็กทีี่นอนหลับสนิทหยู่บนเตียง ครางออกมาเมื่อถูกรบกวนจากร่างสูงของผู้มาใหม่ ที่กำลังคลอเคลียซุกไซร้ซอกคอ

ขาวเนียนของคนตัวเล็กอย่างนึกอยากแหล้ง ก็เค้าแอบปีนเข้ามาในห้องคนตัวเล็กตั้งนานแล้วน่ะ แต่เจ้าตัวไม่ยักจะรู้ตัวเลยซักนิด ขนาดเค้าทั้งหอม ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งขบเม้ม ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงเป็นจ้ำๆ คนตัวเล็กก็ยังไม่ตื่นซักที นี้ถ้าเกิดคนที่เข้ามาไม่ใช่เค้า แต่เป็นโจรจะทำยังไงหล่ะเนี้ย...

   ไม่ตื่นใช่มั้ย..ด้ายยยยย...

มือหนาค่อยๆ เลื่อนสอดเข้าไปภายในเสื้อนอนตัวบางที่คนตัวเล็กสวมอยู่ ปัดป่่ายไปทั่วเรือนร่าง เลื่อนขึ้นไปหาตุมไต่สีหวาน สะกิดเบาๆให้พอปลุกปั่นอารมณ์

"อ๊ะ! อื้ออ อย่ากวนนนนน " 

55นั่นไงได้ผลจริงๆด้วย ร่างสูงยิ้มยกอย่างพอใจเมื่อเห็นร่างบางส่งเสียงครางออกมาอย่างรู้สึกรำคาญ ที่ถูกรบกวน แต่ใช่ว่าร่างสูงจะหยุดการกระทำทั้งหมดลง มือหนายังคงไล่วนอยู่กลับกายบางที่ตอนนี้อยู่ในสภาพเกือบเปลือยท่อนบนเนื่องจากฝีมือของร่างสูง เผยให้เห็นหน้าอกบางขาวเนียน

น่าสัมผัส นี้ถ้ายังไม่ตื่นอีก เค้าจะไม่ทนแล้วน่ะ. บอกเลย

"มะ มาร์คคค อย่ากวนนน แบมจะนอนนนน" แหนะมีรู้อีกว่าใคร

"รู้ได้ไงว่าเป็นมาร์คอ่ะ"

" ทำไมจะไม่รุ้... ก็มีมาร์คอยู่คนเดียวที่ชอบปีนหน้าต่างมาห้องแบมตอนดึกๆแบบเนี้ยอ่ะ ประตูมีให้เข้าก็ไม่เข้า" คนตัวเล็กตอบหลังจากที่จำใจลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะทนการก่อกวนไม่ไหว

"ก็เข้าทางประตูมันไม่ตื่นเต้นเท่าทางหน้าต่างหนิ  แบมก็รู้ว่ามาร์คชอบท่ายาก..^^"

"รู้อะไรหล่ะ! ทะลึ่ง!!" งุ้ยย...พูดไรก็ไม่รู้ท่ายงท่ายากอะไรกัน พูดอะไรไม่อายฟ้าอายดินบ้างเลย  มาร์ค ต้วนหนิ

"อ้าว...ทะลึงตรงไหนอ่ะ มาร์คหมายถึงเข้าทางประตูอ่ะมันง่ายเกินไป มันไม่ตื่นเต้น มันต้องเข้าทางหน้าต่างมันค่อยยากๆหน่อย ตื่นเต้นดี  แค่นั้นเอง...แบมคิดอะไรอยู่เนี้ย...หื้มมม" ร่างสูงพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆร่างเล็ก ถึงภายในห้องจะมืด แต่คงเดาน่าคนตัวเล็กตอนนี้ได้ไม่ยาก คงจะเขินจนน่าแดงไปแล้วแน่ๆ

"แบมไม่ได้คิดอะไรซะหน่อย!  งื้อออ..ไม่คุยกะมาร์คแล่ว. ไม่ต้องมากวนเลย จะนอน!"แหนะ มีงอนกลบเกลือนด้วย 55

"แบมก็นอนไปสิคับ.  มาร์คก็จะนอนแล้วเหมือนกัน. ฮ้าววว..."

พูดจบร่างสูงก็ล้มตัวนอนลงข้างคนตัวเล็กแล้ววาดแขนโอบกอดที่เอวบาง

"ไม่ต้องมาเนียนเลยน่ะมาร์ค. กลับไปนอนบ้านตัวเองเลยน่ะ"

"มาร์คนอนที่นี่กับแบมไม่ได้หรอ...น่าาา นะ นะ"

"ไม่ได้ ไม่ต้องมาอ้อนเลย"

"ก็มาร์คนอนไม่หลับหนิ อยากนอนกอดแบมอ่ะ  นะๆๆ "

"เฮ้อออ..ตลอดอ่ะมาร์คอ่ะ จะนอนก็นอน แต่ห้ามกวนแบมน่ะ"

"55. ไม่กวนแล้วคร้าบบ  นอนน่ะคับคนดี ฝันดีคับตัวเล็กของมาร์ค"

"ฝันดีคับมาร์คของแบม" 

  พูดจบคนตัวเล็กก็ซุกหน้าเข้ากับอกแกร่งอย่างรู้งาน. พร้อมกับที่แขนแกร่งสอดเข้าที่ท้ายทอยเล็กให้นอนได้ถนัดมากขึ้น แล้วก็ดึงร่างเล็กให้ชิดกับอกกว้างมากยิ่งขึ้น พร้อมกับจุมพิตลงที่กระม่อมคนในอ้อมกอด ก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าสู่ห้วงแห่งนิทราในที่สุด

.....

___________________________

 

   intro. สั้นๆ ค้าบบบ ...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์แล้ว ส่วนเรื่องแรกของไรท์ก็คือเรื่อง [Markbam ] #ฟิคละมุน ที่ตอนนี้กำลังแต่งควบคู่กับเรื่องนี้แหละ. ไรท์ฝากติดตามด้วยน่าาา....เนื้อหาสนุกมั้ยช่วยเม้นหน่อยน่าาา....ขอบคุณที่อ่านน่ะค่ะ...

   #1 คอมเม้น 1กำลังใจ > > ไรท์