บุตรสาวท่านแม่ทัพ[สองภพ]
ตอนที่ 5 : อยู่อย่งกาบินขึ้นฟ้าเยี่ยงหงษ์
ชีวิตของจางเซี๊ยในร่างของเนี้ยหลิงก็นับว่ายากลำบากกว่าที่เดิมที่เธอจากมา ไม่ว่าจะเป็นความเป็นอยู่และผู้คนรอบข้าง
"วันนี้ข้าอยากไปเที่ยวชมตลาด เจ้าจะพาข้าไปได้ไหมซิงเหมย"
"หลายวันมานี้ นับตั้งแต่คุณหนูฟื้นกลับมา เคยฟังคำห้ามของผู้อื่นด้วยหรือเจ้าคะ"
"อั๊ยยะ เจ้านี้หัวดีเรียนรู้ไวนะ ว่าข้าเป็นคนอย่างไร อย่ามั่วเสียเวลากันอยู่เลยรีบไปกันแถอะ"
คนทั้งคู่จัดเตรียมความพร้อมที่จะออกไปเดินตลาด แต่แล้วก็ปรากฏร่างของท่านฮูหยินใหญ่และบุตรสาวคนโปรด ซิงเหมยก้มหน้ารู้เลยว่าจะเกิดเหตุการณ์ปะทะกันขึ้นอีกแล้ว
" เนี้ยหลิง เช้านี้เจ้าจะไปไหนไม่ได้เพราะข้ามีงานมากมายให้เจ้าช่วยทำ แต่ก่อนนั่นมันก็เป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องทำ"
"ได้ แต่ข้าขอกลับมาจากตลาดก่อน แล้วข้าจะรีบไปช่วยงานท่านป้าทันทีเจ้าคะ"
"แต่ข้าเกรงว่าจะไม่ทันการนะซิ"
"ถ้าเป็นเช่นนั่น ท่านป้าก็สมควรจะฝึกสอนให้หลานเหอ รู้จักทำประโยชน์อันใดบ้างจะได้ดูไม่เป็นบุคคลไร้ค่าของที่นี้นะเจ้าค่ะท่านป้า"
" เนี้ยหลิง เจ้าหลอกด่าข้าอย่างนั่นรึ"
" เดี๋ยวนี้เจ้าดูมีพัฒนาการฉลาดหัวไว รู้จักคิดเองเป็นแล้วนี้น๊า ข้าต้องขอตัวก่อนท่านป้าเดี๋ยวจะยิ่งไปตลาดช้า งานของท่านป้าก็จะเสร็จช้าตามไปด้วย"
สองแม่ลูกมองตามหลังบุตรสาวอนุอย่างเจ็บแค้น ฮูหยินใหญ่รู้สึกอยากจะสั่งสอนในความอวดดีของเนี้ยหลิงเต็มที
ภายในตลาดที่ซิงเหมยและจางเซี๊ยในร่างของเนี้ยหลิงเดินเลือกของอยู่เพลินๆ จู่ๆก็มีบุรุษสองคนเดินเข้ามาจับข้อมือเนี้ยหลิง
" ว่างัยน้องสาว มือนุ่มนิ่มดีจัง"
"ว๊ายย คุณหนู"
"ไม่ได้นุ่มแค่มือหรอกพี่ชาย เท้าของข้าก็นุ่มไม่แพ้กัน งันพี่ชายลองชิมความนุ่มของเท้าข้าดูบ้างนะ"
พอจบประโยคที่อ่อนหวานของเนี้ยหลิง นางก็จัดท่าทางการต่อสู้ของเทควันโด้ที่นางเคยได้ร่ำเรียนมาตั้งแต่วัยมัธยม พร้อมผสมผสานกับมวยสากลเกร็ดความรู้เล็กน้อยๆมาเสริพเรียกน้ำจิ้ม การต่อสู้ที่ดุเดือดทำเอาคนทั้งตลาดแตกตื่น จสักพักก็ปรากฏร่างของบุรุษในชุดเกาะสีดำ ที่เหาะจากบนอากาศเข้ามายืนชี้ดาบใส่หน้าบุรุษที่กำลังจะใช้ดาบต่อสู้กับเนี้ยหลิงชนิดจะเอาถึงชีวิต
"วันนี้ข้าอยากไปเที่ยวชมตลาด เจ้าจะพาข้าไปได้ไหมซิงเหมย"
"หลายวันมานี้ นับตั้งแต่คุณหนูฟื้นกลับมา เคยฟังคำห้ามของผู้อื่นด้วยหรือเจ้าคะ"
"อั๊ยยะ เจ้านี้หัวดีเรียนรู้ไวนะ ว่าข้าเป็นคนอย่างไร อย่ามั่วเสียเวลากันอยู่เลยรีบไปกันแถอะ"
คนทั้งคู่จัดเตรียมความพร้อมที่จะออกไปเดินตลาด แต่แล้วก็ปรากฏร่างของท่านฮูหยินใหญ่และบุตรสาวคนโปรด ซิงเหมยก้มหน้ารู้เลยว่าจะเกิดเหตุการณ์ปะทะกันขึ้นอีกแล้ว
" เนี้ยหลิง เช้านี้เจ้าจะไปไหนไม่ได้เพราะข้ามีงานมากมายให้เจ้าช่วยทำ แต่ก่อนนั่นมันก็เป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องทำ"
"ได้ แต่ข้าขอกลับมาจากตลาดก่อน แล้วข้าจะรีบไปช่วยงานท่านป้าทันทีเจ้าคะ"
"แต่ข้าเกรงว่าจะไม่ทันการนะซิ"
"ถ้าเป็นเช่นนั่น ท่านป้าก็สมควรจะฝึกสอนให้หลานเหอ รู้จักทำประโยชน์อันใดบ้างจะได้ดูไม่เป็นบุคคลไร้ค่าของที่นี้นะเจ้าค่ะท่านป้า"
" เนี้ยหลิง เจ้าหลอกด่าข้าอย่างนั่นรึ"
" เดี๋ยวนี้เจ้าดูมีพัฒนาการฉลาดหัวไว รู้จักคิดเองเป็นแล้วนี้น๊า ข้าต้องขอตัวก่อนท่านป้าเดี๋ยวจะยิ่งไปตลาดช้า งานของท่านป้าก็จะเสร็จช้าตามไปด้วย"
สองแม่ลูกมองตามหลังบุตรสาวอนุอย่างเจ็บแค้น ฮูหยินใหญ่รู้สึกอยากจะสั่งสอนในความอวดดีของเนี้ยหลิงเต็มที
ภายในตลาดที่ซิงเหมยและจางเซี๊ยในร่างของเนี้ยหลิงเดินเลือกของอยู่เพลินๆ จู่ๆก็มีบุรุษสองคนเดินเข้ามาจับข้อมือเนี้ยหลิง
" ว่างัยน้องสาว มือนุ่มนิ่มดีจัง"
"ว๊ายย คุณหนู"
"ไม่ได้นุ่มแค่มือหรอกพี่ชาย เท้าของข้าก็นุ่มไม่แพ้กัน งันพี่ชายลองชิมความนุ่มของเท้าข้าดูบ้างนะ"
พอจบประโยคที่อ่อนหวานของเนี้ยหลิง นางก็จัดท่าทางการต่อสู้ของเทควันโด้ที่นางเคยได้ร่ำเรียนมาตั้งแต่วัยมัธยม พร้อมผสมผสานกับมวยสากลเกร็ดความรู้เล็กน้อยๆมาเสริพเรียกน้ำจิ้ม การต่อสู้ที่ดุเดือดทำเอาคนทั้งตลาดแตกตื่น จสักพักก็ปรากฏร่างของบุรุษในชุดเกาะสีดำ ที่เหาะจากบนอากาศเข้ามายืนชี้ดาบใส่หน้าบุรุษที่กำลังจะใช้ดาบต่อสู้กับเนี้ยหลิงชนิดจะเอาถึงชีวิต
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
