ตรวนรักบัญชาอสูร

ตรวนรักบัญชาอสูร

ธีธัช อารีสวัสดิ์ หรือ ไม้ อายุ 35 ปี

ดลยา รติวัช หรือ ช่อ อายุ 22 ปี

          “ฉันอยากให้เธอมาเป็นแม่นมลูกชายฉัน”

ดลยาค่อนข้างตกใจกับคำบัญชานั้น เธอจ้องตาเขาด้วยความเจ็บปวดที่ไม่สามารถกลั่นเป็นวาจาโต้ตอบได้

“เธอไม่น่ามีปัญหานะ ลูกเธอตายยังไม่ถึงเดือนเลยหนิ น้ำนมน่าจะยังไหลอยู่... เอามาให้ลูกฉันกินดีกว่าจะได้ไม่เสียของ”

คราวนี้ดลยาถึงกับจุกจนแน่นหน้าอก เขาทำอย่างนั้นทำไม! พูดถึงลูกของเธอเหมือนไม่รู้สึกรู้สาได้ยังไงทั้งๆ ที่ยายหนูก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเหมือนกัน

“ทำไมคุณพูดถึงแกแบบนั้น ทั้งๆ ที่แกก็เป็นลูกของคุณเหมือนกัน...”

“ไม่ใช่! ฉันมีลูกที่เกิดจากจิราแค่คนเดียว กับเธอฉันไม่นับว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไข...ออ! ลืมแสดงความเสียใจ เสียใจด้วยนะที่เสียลูกไป ได้ข่าวว่าลืมตาดูโลกได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงเลยหนิ”

ดลยาน้ำตาร่วงเป็นสาย ทรุดตัวนั่งลงยามได้ยินคำพูดน่าเกลียดน่ากลัวจากธีธัช เขาทำได้ยังไง? เขายังเป็นคนอยู่ไหม...

“เก็บไปคิดดูแล้วกัน ถ้าเธอยอมเป็นแม่นมให้ลูกชายฉัน ฉันก็จะดูแลค่ารักษาย่าแก่ๆ ของเธอต่อไป แต่ถ้าไม่ละก็...”

ธีธัชเว้นจังหวะการพูดไว้เล็กน้อย ก่อนโค้งตัวมองเหยียดดลยา กระตุกยิ้มมุมปากอย่างเลือดเย็นค่อยๆ เอื้อมมือขวาแตะไหล่สั่นไหว พานให้อีกฝ่ายสะดุ้งมองหน้า

“ฉันก็จะปล่อยให้ย่าของเธอตายอย่างช้าๆ ไม่ได้รับการรักษา ไม่มียาดีๆ กินเพื่อต่อลมหายใจ และเชื่อเถอะ! ไม่นานนักหรอกเธอก็จะเห็นคนในครอบครัวค่อยๆ ตายไปต่อหน้าต่อตาทีละคน ลูกเธอก็ตายไปแล้ว ต่อไปก็ย่า พ่อ และพี่ชายสุดที่รักของเธอ”

ขอบคุณโปสเตอร์สวยๆ ฝีมือน้องบีอัยย์ญาดาค่ะ