ทาสรัก

ทาสรัก

           มือบางสั่นระริกก้มมองด้ามตรวจครรภ์ในมือ สองขีดสีแดงสดแสดงให้เห็นเด่นชัดว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ได้อาศัยอยู่ในท้องของเธอ ญารินดาเดินออกจากห้องน้ำทั้งน้ำตา เธอเงยหน้ามองภากรเป็นคนแรก เขารีบกระชากที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาดู
          “ไม่! ไม่จริง”
          หญิงสาวล้มลงเมื่อเห็นเขามีท่าทางรับไม่ได้ มันปวดใจจนหมดเรี่ยวแรงจะเดินต่อ...แม้เธอจะเกิดมาในครอบครัวจนๆ แต่แม่ก็เล่าให้ฟังเสมอว่าท่านดีใจแค่ไหนที่มีเธอ 
          “รินดา...”
           ภัทราย่อตัวกอดญารินดา ภากรเหมือนคนบ้าเดินไปหยิบที่ตรวจครรภ์อีกอันยื่นให้หญิงสาว
           “ฉันซื้อมาหลายอัน...เธอลองอีกทีสิ บางทีมันอาจ...”
           “พี่ต้นเป็นบ้าไปแล้วหรือไง! หยุดทำร้ายรินดาสักที ไหนพี่ต้นบอกว่าพี่ต้นรักผู้หญิงคนนี้ไง แล้วทำไมทำเรื่องบ้าๆ กับรินดาล่ะคะ...”
            ญารินดาสะอื้นจนหน้าแดงตัวสั่น เธอหายใจไม่ทันเพียงเห็นแววตาของเขาที่ส่งมา...ภากรทำเหมือนกับว่าเธอเป็นตัวภาระยังไงยังงั้น
          “เธอต้องไปเอาเด็กออก!”

ภากร รัตนวงศ์ 

ญารินดา นันธิกุล

            “ต่อไปแกต้องเชื่อฟังคุณเขาให้มาก ห้ามขัดคำสั่งเขาล่ะ เข้าใจหรือเปล่า”

            “ทำไมหนูต้องไปจากที่นี่ด้วย แล้วทำไมหนูต้องเชื่อฟังเขา”

            “เพราะฉันขายแกไง! ได้ยินมั้ยว่าฉันขายแก...”

            ภากรหรี่ตามองเด็กหญิง จู่ๆ แกก็หันขวับจ้องหน้าเขา สภาพอีกฝ่ายร้องไห้น้ำตาเปรอะหน้าแววตาที่เคยใสซื่อบริสุทธิ์แข็งกร้าวมากกว่าทุกครั้งที่เขาเคยเห็น คนางค์มองลูกสาวแล้วเงยหน้ามองชายหนุ่ม ทว่านัยน์ตาภากรเผยบางอย่างออกมาจนน่าตกใจ...ญารินดาเด็กเกินไปที่จะเผชิญเรื่องอย่างนั้น

อัพให้อ่าน 80% เพื่อเป็นตัวอย่างในการซื้ออีบุ๊คเหมือนเคยค่า