สาวมอปลายกับลูกมาเฟีย

ณ เช้าอันแสนสดใสของสาวนักเรียนมอปลายคนหนึ่ง ที่มีชื่อว่า “ จินซอนมี ” เธอเป็นหญิงสาวที่สดใสร่าเริง ถึงแม้เธอจะไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เหมือนครอบครัวอื่น เพราะพ่อแม่ของเธอต้องแยกกันไปทำงานจึงทำให้เธอต้องอาศัยอยู่กันป้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอดูเป็นเด็กขาดความอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย เธอกลับมีคนรักเยอะแยะมากมาย แต่ก็ไม่ใช่กับคนในโรงเรียนจินซอนมีเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่เธอก็มีเพื่อนสนิทอยู่ 2คน ชื่อ ฮิรากิ กับ ซายูริ ทั้ง3คนเป็นเพื่อนกันมานานมาก ถึงแม้จะมีคนคอยแกล้งจินซอนมีก็ตามแต่ก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาแตกกัน ไม่รู้เพราะอะไรเพื่อนกลุ่มนี้ถึงไม่ชอบขี้หน้าจินซอนมี แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร ทุกๆเช้าเธอมักจะเดินไปโรงเรียนเพื่อประหยัดเงินที่สุดเท่าที่เธอเองจะทำได้ พอมาถึงโรงเรียนเธอก็ตั้งใจเรียนของเธอตามปกติ ถึงภาคเรียนตอนบ่ายจินซอนมีที่กำลังตั้งใจเรียนอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงในโรงเรียนร้องกรี๊ดอะไรก็ไม่รู้ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ จนหมดคาบเรียนเพื่อนทั้งสองของเธอก็ได้พาไปหาต้นตอเสียง คนที่ทำให้สาวกรี๊ด~~~ก็คือ ซนโอกง หนุ่มหล่อบ้านรวย สเปคของใครหลายๆคน แต่หนึ่งในนั้นไม่มีจินซอนมีเพราะเธอยังอยากตั้งใจเรียนอยู่เธอเลยไม่สนใจอะไรและรีบไปเรียนคาบต่อไป วันนี้เป็นวันที่คุณครูปล่อยช้าทำให้เวลาเลยมา4โมงเกือบจะ5โมง มันดึกมากจึงทำให้จินซอนมีต้องเดินกลับบ้านอีกทางเพราะทางที่เธอไปกลับประจำนั้นไม่มีไฟ เธอได้เริ่มเดินจากโรงเรียนเข้าไปในซอยเล็กๆ เพื่อไปทะลุสนามออกกำลังกายของหมู่บ้านแห่งนึงและจะทำให้เธอเดินไปหน้าหมู่บ้านและเดินกลับต่อ แต่วันนี้กลับไม่เป็นอย่างนั้นเธอเดินไปถึงสนามออกกำลังแต่เธอก็รีบเดินเพราะมันใกล้มืดแล้ว จนเธอเดินไม่ดูและไปชนกับผู็ชายคนหนึ่ง คนนั้นคือ ซนโอกง ทำให้ของในมือนั้นล่วงลงกับพื้น เธอได้ขอโทษซนโอกงและรีบเก็บของแต่ซนโอกงก็ไม่ได้สนใจอะไรแต่ในขณะที่จินซอนมีกำลังก้มเก็บกระดาษของเธออยู่นั้น เธอหันไปเห็นกระดาษที่ปลิวไปใกล้กับซนโอกงและมันกำลังจะตกน้ำแล้ว เธอจึงรีบตะโกนให้ซนโอกงหยิบกระดาษแผ่นนั้น " นาย นายช่วยเก็บกระดาษแผ่นนั้นให้ฉันหน่อยได้ไหม" แต่ซนโอกงก็ไม่ได้สนใจจึงไม่ได้หยิบให้ ทำให้กระดาษใบนั้นเปียกและทำให้จินซอนมีไม่ชอบขี้หน้าซนโอกงและเธอก็ได้ถึงบ้านอย่างปลอดภัย เธอพยายามทำให้กระดาษใบนั้นแห่งเพราะเธอต้องเอามาอ่านก่อนสอบในคาบเคมีพรุ่งนี้

เช้าวันรุ่งขึ้นจินซอนมีรีบเดินไปโรงเรียนเพื่อไปขอยืมใบงานสรุปเคมีของเพื่อนเพื่อจะอ่านไปสอบ แต่ก่อนจะถึงโรงเรียนมีรถคันสีดำขับเร็วมากจนเกือบชนเธอแต่ก็ไม่ได้เป็นอะไร ถึงเวลาเรียนคุณครูก็ได้แนะนำเพื่อนใหม่ให้รู้จักคนนั้นคือ ซนโอกง พอเขาเดินเข้ามาจึงทำให้ในห้องนั้นเต็มได้ด้วยเสียงกรี๊ด จินซอนมีผู้ไม่สนใจใครอยู่แล้วจึงทำให้เธอไม่ได้มองไปที่หน้าชั้นเรียนเอาแต่ท่องสรุปสูตรเคมี จึงทำให้เธอไม่รู้ว่าเด็กใหม่คนนะนั่นคือใครแต่แล้วในห้องพากันไปเซลฟี่กับซนโอกงหนุ่มหล่อสุดฮอต พอถึงคาบเคมีคุณครูมาถึงก็ให้จับคู่ซึ่งจินซอนมี มีเพื่อนอยู่แค่3คน เธอจึงไม่มีคู่และในห้องพากันแย่งที่จะคู่ซนโอกงแต่เขาก็ปฏิเสธ เขาจึงเดินไปขอครูเพื่อจะทำคนเดียวแต่ครูเห็นว่าจินซอนมียังไม่มีคู่จึงให้ไปคู่กับเธอ เธอพอรู้ว่าเป็นซนโอกงเธออยากจะสลับเพื่อนเพราะเธอไม่อยากยุ่งกับเขา เอาง่ายๆคือยังโกรธเรื่องเมื่อวานอยู่และแต่การสอบวันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ซนโอกงที่ไม่ทำอะไรเลยในคาบเคมีนอกจากส่งของจินซอนมีบอกให้ ซนโอกงจึงอยากเลี้ยงข้าวเธอ หลังเลิกเรียนซนโอกงเดินไปที่โต๊ะจินซอนมี และชวนเธอด้วยน้ำเสียงที่กึ่งเข้มกึ่งรู้สึกผิดว่า “เธอ...จินซอนมีใช่ไหม ฉันซนโอกงนะ....วันคาบเคมีถ้าไม่ได้เธอฉันคงแย่แน่ขอบคุณนะ.....” ซนโอกงยังพูดไม่ทันจนจบจินซอนมีก็เดินลุกไปอย่างไว ทำให้ซนโอกงเริ่มหมั่นไส้เธอเพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะเมินซนโอกงสุดหล่อคนนี้ไปได้และเธอคือคนแรก พอมาถึงบ้านจินซอนมีก็ทำทุกอย่างตามปกติแต่ที่ไม่ปกติก็คือป้าเรียกเธอหลายครั้งแต่เธอไม่ตอบกลับจึงทำให้รู้ว่าจินซอนมีนั้นใส่หูฟังมาตั้งแต่อยู่โรงเรียนแล้วเพราะตอนเดินกลับบ้านมันน่ากลัวเธอจึงต้องหาอะไรให้มันมาอยู่เพื่อนเธอ