พ่ายรักเพื่อนสนิท.

….

“วะ เวย์ ไม่เอาแบบนี้สิ!”

“ไม่เอาได้ไงในเมื่อเธอเรียกร้องที่จะให้ฉันเอาเอง”เสียงเย็นชาตอบกลับพร้อมกับฝ่ามือหนากำรอบคอระหงส์อย่างไม่ลงแรงหนัก แววตาที่สั่นระริกของเพื่อนสาวทำให้เขากระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะปล่อยมือออกจากคอของเธอ

“อย่าเป็นแบบนี้ได้มั้ย อย่าใช้แต่อารมณ์ได้มั้ย?”

“ถอดเสื้อผ้าออก!”กดเสียงต่ำออกคำสั่งจนร่างเล็กถึงกับสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ เธอขยับตัวขึ้นไปบนบนหัวนอนเพื่อหนีเขาที่นั่งคุกเข่าอยู่ปลายเตียง

“ฉันไม่ให้เอานะถ้านายยังใช้แต่อารมณ์แบบนี้”

“…”

“เวย์ฉันไม่ชอบที่นายเป็นแบบนี้เลยนะ กรี๊ดดด!”พูดจบก็กรี๊ดเสียงหลงเมื่อข้อเท้าบางถูกมือหนากระชากจนร่างเธอไถลไปนอนบนที่นอนพร้อมกับตัวเขาที่ขึ้นมาคร่อมเธอไว้

“ในเมื่อไม่ถอดเองฉันจะช่วยถอดให้”

แคว่ก! ชุดเดรสตัวบางถูกเขากระชากออกจนมันขาดหลุดรุ่ยส่งผลให้ผิวที่เนียนขาวของเธอแดงจากการถูกเสื้อผ้าเสียดสีอย่างแรง

“ฮรึก! เวย์…”น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยเรียกเวมินทร์เมื่อปราการด่านสุดท้ายกำลังถูกเขาดึงมันออกจนร่างกายเธอได้เปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าเขา

“เก็บเสียงร้องไว้ครางเวลาฉันเอาดีกว่านะ”

“นายอยากทำอะไรก็ทำเลย ฉันยอมแพ้แล้ว”ยิ่งต่อต้านเขาก็จะยิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น แต่หากว่ายิ่งยอมเขา…

“…”มองหน้าเธอนิ่งๆ แล้วลุกออกจากที่นอนเพื่อถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะกลับมาขึ้นคร่อมเธอตามเดิม

“เวย์”เรียกชื่อหวังเรียกสติของเขากลับมา ทว่าแววตาที่ดุดันจากเขานั้นทำให้เธอไม่กล้าที่จะขอให้เขาหยุดหรือพูดอะไรมากกว่านั้น

“อ้าขาออก!”

“บะ เบาๆ นะ”

“ไม่มีสิทธิ์ขอ!”

ปึ่ก! จากนั้นก็ตอกอัดตัวตนเข้าใส่เธอ หญิงสาวได้แต่นอนกัดฟันแน่นเมื่อความเจ็บปวดแล่นเข้าสู่ร่างกาย ช่องทางรักที่แห้งสนิทไม่มีน้ำหล่อลื่นมันจึงทำให้อวัยวะสาวฉีกขาดเล็กน้อยเพราะด้วยขนาดของเขาที่ใหญ่โตและถูกอัดเข้ามาเต็มแรง

ไม่มีเสียงร้อง ไม่เสียงสะอื้นจากปากเธอมีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความเจ็บ ถึงไม่ใช่ครั้งแรกที่มีอะไรกันทว่ามันเป็นครั้งแรกที่เขารุนแรงกับเธอขนาดนี้

มือหนายื่นไปปาดน้ำตาบนแก้มนวลก่อนจะโน้มใบหน้าไปจุมพิตมันเบาๆ เขาจับเรียวขาขาวยกขึ้นพาดบ่าก่อนจะเริ่มขยับเอวกระแทกกระทั้นตัวตนใส่ร่องกุหลาบสีสวยที่เริ่มแดงช้ำและบวมเปล่งจากการกระทำที่ป่าเถื่อนของเขา

“อย่าร้อง”

“…เจ็บ”

“เดี๋ยวก็หาย”ขยับมือจากการเช็ดน้ำตาไปลูบศีรษะเพื่อนสาวอย่างแผ่วเบา

ร่างเล็กไม่ได้โต้ตอบอะไรเธอยกเรียวแขนขึ้นไปโอบคอเขาไว้แล้วรั้งเข้ามาหาตัวเอง ชายหนุ่มไม่รอให้คนใต้ร่างเรียกร้องเขาก็มอบรสจูบแสนเร่าร้อนเป็นการปลอบใจให้เธอนานนับหลายนาทีก่อนจะผล่ะจูบออก

“อือ”

“ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ก็อย่าดื้อได้มั้ย”

“…”ไม่ตอบ เบือนหน้าหนีคนใจร้ายแบบเขา

“ถ้ายังหันหน้าหนีจะไม่ใจดีด้วยแล้วนะ”

“แล้วทุกวันนี้เคยใจดีด้วยเหรอ”

“เอาแต่ใจชะมัดเลย”ว่าพลางใช้มือเคล้นคลึงก้อนเนื้ออวบสองก่อน เอวสอบยังคงกระแทกกระทั้นกายตอกอัดใส่ร่องสวาทของคนตัวเล็ก 

เสียงครางหวานดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบาง ทั้งที่สมองสั่งห้ามตัวเองไม่ให้หลงไปกับเขาทว่าร่างกายของเธอกับตอบสนองและคล้อยตามไปอย่างห้ามไม่ได้ ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อคมด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยวกับการกระทำของเขาที่ดุดันรุนแรงกับเธอจนเกินไป

“อ๊ะ อ๊า~”และเสียงครางของเธอดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อช่องทางรักที่แห้งเหือดก่อนหน้านี้เริ่มมีความชุ่มฉ่ำจากน้ำหวานที่ไหลทะลักออกมาเคลือบปากทางเข้าทำให้ความเจ็บเลือนหายไปและความเสียวซ่านแทรกแซงเข้ามาแทน