ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เนินเขาขับขาน ตำนานแห่งราพลังก้า

    ลำดับตอนที่ #26 : 25 – ผูกพันชั่วนิรันดร์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 163
      0
      3 ก.ค. 52

    25 – ผูกพันชั่วนิรันดร์

    เพลงประจำตอน Eternally Connected




    ชายหนุ่มกระโจนลงน้ำที่กลับเชี่ยวกรากในทันที

    แรงโน้มถ่วงและแรงอัดของน้ำเบื้องหน้าเขื่อนที่แตกออกช่างมหาศาล ทว่าเขายังคงค้นหาราพลังก้าโดยไม่ลดละ นางอยู่เพียงไม่ไกลนี้เอง มาโอโอบนางไว้จากด้านหลังก่อนจะรีบว่ายหาฝั่ง

    น้ำไหลเร็วเหลือเกิน เขาคว้าได้ก้อนหินที่โผล่พ้นน้ำก้อนหนึ่ง หินนั้นมีทั้งส่วนที่ลื่นด้วยตะไคร่และแง่แหลมคมบาดมือ แต่มาโอยังพยายามเกาะไว้แน่นไม่มีปล่อย ก่อนจะดึงราพลังก้าเข้าไปใกล้ฝั่ง

    “ช่วยรับนางไว้ที!”

    ท่านบรานเชสก้าทำตามนั้น ใจของชายหนุ่มโล่งอกอย่างไม่อาจบรรยายเมื่อร่างอ่อนปวกเปียกของหญิงสาวถูกดึงขึ้นฝั่งได้สำเร็จ กระนั้นเขายังกลัวว่านางจะหยุดหายใจไปเสียแล้วหรือไม่

    ครั้นราพลังก้าเริ่มสำลักและไอโขลกจนตัวโยน มาโอก็ถอนใจเฮือกใหญ่

    ...เขามัวแต่มองนางจนไม่ทันสังเกตคลื่นลูกใหญ่ที่ถาโถมเข้ามาอีกครั้งเลย...

    --------------------------------------------------------------------------

    เมื่อลืมตาขึ้น สติของหญิงสาวก็ค่อยๆ คลายจากความสับสน นางจำได้เลือนรางเพียงว่าตนร้องเพลงให้อสูรน้ำสงบลง ก่อนจะได้ยินเสียงดังน่ากลัวและรู้สึกได้ว่าร่างของนางผลุบลงไปในน้ำ ใครสักคนช่วยนางขึ้นมา แล้วนางก็มานั่งมองน้ำเชี่ยวกรากไหลผ่านซากเขื่อนที่พังทลายอยู่บนฝั่งในสภาพเปียกโชก หันไปมองคนที่ประคองตนเองอยู่ก็พบว่าเป็นอัศวินวัยฉกรรจ์ที่ไม่คุ้นหน้า มีอัศวินอีกห้าคนยืนมองพื้นน้ำด้วยสีหน้าตกใจและสลด

    “มาโอ...” ราพลังก้าเริ่มใจคอไม่ดีขึ้นมาทันที

    “เขาลงไปช่วยเจ้า” อัศวินที่ดูอายุมากที่สุดตอบเพียงเท่านั้น “...ข้าขอโทษด้วย”

    หญิงสาวจ้องตรงไปเบื้องหน้าราวกับไม่เห็นสิ่งใด มาโอตกอยู่ในกระแสเชี่ยวกรากนี้เสียแล้วหรือ

    นางจะไม่มีวันพบเขา ไม่มีวันได้ยินเสียงเขาอีกแล้วหรือ

    “ท่านบรานเชสก้า แล้วพวกชาวบ้าน...”

    “แม่หญิง พวกชาวบ้านอพยพออกมาได้ทันกาลหรือเปล่า ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน ท่านทราบไหม”

    ราพลังก้าไม่ได้ยินเสียงเรียกนั้น

    “แม่หญิง...”

    อัศวินอาวุโสหันไปสั่นศีรษะห้ามผู้ใต้บังคับบัญชา ทว่าหญิงสาวกลับไม่นำพาเสียแล้ว นางนึกถึงเพียงมาโอ มาโออยู่ในกระแสน้ำเชี่ยวกรากนี้หรือ นางยังไม่ได้ขอโทษเขาเลย ถ้อยคำสุดท้ายที่นางเอ่ยต่อเขานั้นโหดร้ายเกินไป

    “ข้าจะไม่ไปไหนทั้งสิ้นหากท่านไม่ไปด้วย ต่อให้ต้องตายอยู่ที่นี่ก็ตาม!”

    “แม่หญิง—!” อัศวินคว้าแขนของนางไว้เมื่อนางผุดลุกขึ้นทำท่าจะเดินไปที่ริมน้ำ “อย่าคิดสั้น! มาโออุตส่าห์ช่วยชีวิตเจ้าไว้ไม่ใช่หรือ!”

    ราพลังก้าหันกลับไปมองเขาอย่างแน่วแน่

    “ข้าจะช่วยเขา ข้าต้องช่วยเขาให้ได้”

    ฝ่ายตรงข้ามปล่อยมือเมื่อเห็นแววตาของนาง หญิงสาวหยิบถุงผ้าที่นางยังคงร้อยติดคอขึ้นมา เทเมล็ดพันธุ์ในถุงนั้นลงไปในลำธารทั้งหมดโดยไม่เสียดาย

    อิมแพลนต้า...ได้โปรดช่วยมาโอด้วยเถิด

    ราพลังก้าขับขานเพลงเมตาฟาลิก้าอีกครั้งด้วยใจทั้งดวง ใจที่สื่อความรักต่อคนผู้หนึ่งให้ทั้งโลกได้รับรู้

    หากท่านอภัยให้ใจของข้าได้
    ข้าจะกอดท่านไว้แน่นและไม่ยอมให้ท่านจากไปที่ใดอีกเช่นในวันวาน
    ในยามนี้ หากความปรารถนาของข้าสามารถเป็นจริงได้ข้อหนึ่ง ข้าอยากจะเก็บไออุ่นของท่าน
    ไว้ภายในร่างอันเย็นเยียบของข้า
    ในยามนี้ หากความปรารถนาของข้าสามารถเป็นจริงได้ข้อหนึ่ง ข้าอยากกอดท่านไว้แนบแน่นเหลือเกิน

    กิ่งก้านของอิมแพลนต้างอกงามตามทางลาดที่น้ำไหลโจนไล่กันเป็นป่าย่อมๆ ชะลอน้ำแรงให้ลดความเชี่ยวกรากลง ราพลังก้าภาวนาให้กิ่งใดกิ่งหนึ่งรับร่างของมาโอไว้ ให้เขารอดชีวิตกลับมาหานางอีกครั้ง

    ได้โปรด...กลับมาหาข้าเถอะ มาโอ กลับมาหาข้ากับลูก กลับมาเลี้ยงดูลูกของเราด้วยกันเถอะนะ

    อย่าจากข้าไป...ในตอนที่ข้าเพิ่งเข้าใจสิ่งที่ท่านพยายามบอกข้ามาตลอดเลย...


    ราพลังก้าร้องเพลงเมตาฟาลิก้าด้วยพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ แม้เมื่ออิมแพลนต้าเติบโตถึงขีดสุดแล้ว หญิงสาวยังคงยืนกรานกับพวกอัศวินว่าจะไปตามหามาโอพร้อมกันกับพวกเขา

    นางคงจะทำเช่นนั้นจริงๆ เสียแล้ว หากว่าอัศวินแห่งวิหารที่ได้รับคำสั่งจากมาโอให้ดูแลนางจะไม่มาถึงเสียก่อน และยืนกรานให้นางกลับลงไปพักผ่อนกับพวกชาวบ้าน โดยอ้างเรื่องเด็กในครรภ์ที่นางมีหน้าที่ต้องปกป้องแทนในส่วนของสามี

    นั่นทำให้ราพลังก้ายอมจำนน เพราะนางเองก็ไม่ยอมสูญเสียเด็กที่เป็นสายใยความผูกพันชั่วนิรันดร์ของนางกับมาโอไปเช่นกัน

    --------------------------------------------------------------------------

    ครั้งนี้มีเพลงถึงสามเพลง เพลงละตอน แต่ละเพลงก็เพราะแตกต่างกันไปครับ อย่าง MIO นี่ผมติดใจตรงทำนองที่ร่าเริงรวดเร็ว แถมยังเป็นภาษาฮิมนอสหมดทั้งเพลง เพลงบทสดุดีแห่งรักนี่ก็ให้ความรู้สึกสว่างดี ส่วนเพลงที่สาม เศร้าซึ้ง แต่ในด้านเนื้อเรื่องก็ตัดมาใส่ให้ท่อนที่รู้สึกว่าเข้ากับใจของราพลังก้าที่สุดครับ

    ในทีแรก คิดไว้ว่าราพลังก้าจะร้องเพลงช่วยมาโอปราบอสูรน้ำในการต่อสู้ แต่คิดว่าร้องให้ต่างฝ่ายสงบและล้มเลิกความคิดจะต่อสู้กันเห็นจะเข้ากับการกลับมามีความรักและการเชื่อใจอีก

    สำหรับตอนหน้า บทสรุปของมาโอกับราพลังก้าจะเป็นอย่างไร รอชมได้ครับ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×