คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #115 : บทที่ ๑๐ – ในห้วงอนธการ - “สิ่งนี้จักผ่านไปเช่นกัน”
บทที่ ๑๐ – ในห้วงอนธการ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ราชาพระองค์หนึ่งทูลขอถ้อยคำอันเป็นนิรันดร์...แม้นในช่วงเวลาที่มืดมนถึงขีดสุด จากมหาราชาผู้ปราดเปรื่องอีกพระองค์
มหาราชาจึงทรงสลักธำมรงค์วงหนึ่ง พระราชทานแก่ราชาผู้ทูลขอ บนแหวนสลักเพียงอักษรสั้นๆ
“สิ่งนี้จักผ่านไปเช่นกัน”
หลายปีผันผ่าน ราชาผู้ได้รับพระธำมรงค์เผชิญอุปสรรคนานา และแม้นจะทรงพยายามรักษาบ้านเมืองไว้จนถึงที่สุด สุดท้ายก็เกิดศึกสงครามครั้งใหญ่ กระทั่งอาณาจักรของพระองค์ล่มสลายสิ้นไป หลงเหลือเพียงซากปรักหักพังของเมือง
อดีตราชาไม่เหลือทรัพย์ศฤงคารใดๆ คงเหลือเพียงธำมรงค์ที่ทรงติดพระองคุลี ทั้งพระทัยโทมนัสและหนักอึ้ง พระองค์ทรงยกพระธำมรงค์ขึ้นอ่านถ้อยที่สลักอยู่
“สิ่งนี้จักผ่านไปเช่นกัน”
พระวจนะของมหาราชาพอเยียวยาพระองค์ได้บ้าง แม้จะไม่อาจคลายความทุกข์ทั้งมวลในทันที
กระนั้น อดีตราชาก็ทรงเข้าพระทัย แม้ยังไม่อาจข้ามผ่านความโทมนัสทั้งปวง แต่เมื่อเวลาดำเนินดุจกระแสน้ำ สิ่งนี้ก็จักผ่านไป...เช่นกัน
...ยังแต่จะอีกยาวนานเพียงไร เท่านั้นเอง...
* * * * *
ความคิดเห็น