[Fanfic pokemon] Pokemon the next generation

                                         บทรำพึงของ "โทโด รูบี้"

          ...ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่เสียงของ taillow ในยามเช้าได้ถูกเปลี่ยนแปลงไปเป็นความเหงา ตั้งแต่

เมื่อไหร่ กันนะที่เสียงวิ่งเล่นของ zigzagoon ในหญ้าถึงได้ไม่มีชีวิตชีวาเอาซะเลย ตัวฉันทั้งๆที่เติบโตมา

ในหมู่บ้านเล็กๆที่อบอุ่น ได้รับการเลี้ยงดูให้รู้จักที่จะช่วยเหลือตัวเองจนกลายเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยรู้จัก

กาลเทศะและชอบสร้างปัญหา ได้รู้จักกับเพื่อนพี่น้องมากมาย ถึงได้รู้สึกว่าบางอย่างมันหายไปจากตัว

ฉัน...

         ใช่แล้วทุกสิ่งทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้น ตั้งแต่วันที่มีคนมาบุกรุกหมู่บ้านอันแสนสงบสุข

ของเรา พร้อมทั้งแย่งชิงหลายๆอย่างจากเราไป... ทรัพย์สิน โปเกม่อน ของล้ำค่า และสุดท้าย คือการที่

ตอนเช้าฉันตื่นขึ้นมา ก็ไม่พบหน้ากับนายอีกแล้ว N...